Οι εναλλακτικές προσεγγίσεις των mainstream media στον βίο και την πολιτεία της εκλιπούσης, υπενθυμίζουν ζητήματα αφορώντα σ’ εκείνα και τους πολιτικούς χώρους που εκπροσωπούν. Κάποια απ’ αυτά ξεχνιούνται στην ένταση της στιγμής και την [δικαιολογημένη] ανάγκη να ενταχθείς σε ένα από τα δυο στρατόπεδα.
Η κριτική διάθεση των liberals [CNN etc] “νιώθεται” περισσότερο. Μέχρι που ακούς αίφνης μια φράση όπως “the British Empire was built on the backs of black and brown people”.
…Και θυμάσαι ότι, ιστορικά και κατά πλειονότητα, οι συγκινητικότερες διακηρύξεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων υπήρξαν άνωθεν εκπορευόμενες, και υπαγορευμένες απ’ τους σκοπούς κάποιας πολιτικής ατζέντας.
Η προσέγγιση πάλι των συντηρητικών έχει άλλη χρησιμότητα : σε αναγκάζει να θυμηθείς τις συνέπειες [παρενέργειες] των αναγκαστικών επιλογών σου. Το ανατριχιαστικά γλοιώδες παραλήρημα fake πένθους / λιβανίσματος της “Lilibet”, σερβίρεται διανθισμένο με αναφορές στο “class” που διέθετε […] και στην αιδήμονα αποχή της απ’ τα πολιτικά ζητήματα. Αυτά, με κερασάκι το [drum roll…] πώς κατόρθωσε να αντεπεξέλθει στο ρόλο της, όντας γυναίκα, σε μια εποχή που τα πράγματα για τις γυναίκες ήταν αλλιώς απ’ ότι σήμερα.
Η ομοφωνία συντηρητικών και liberals στα εκ των ων ουκ άνευ [υπακοή στη Γυναίκα και την Επιστήμη] είναι χαρακτηριστική και δεδομένη. Δεν παύει ωστόσο να απορεί κανείς με την ανιστόρητη βλακεία κάποιων, και την ολόψυχη αποδοχή της απ’ το τηλεοπτικό κοινό :
Οι δυο επιφανέστερες βασιλικές προσωπικότητες στη βρετανική ιστορία [όχι ακριβώς διακοσμητικές] ήταν γυναίκες : Queen Elizabeth Ι, Queen Victoria.
Υποθέτει κανείς, ακούγοντας την εκφωνήτρια του Fox, ότι οι περίοδοι βασιλείας των δυο, υπήρξαν …“χρυσές εποχές” για τη γυναίκα και τα δικαιώματά της : ο 19ος αιώνας για τη δεύτερη, ο 16ος για την πρώτη.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Υπάρχει πάντως κάτι το μπανάλ στην εκ των υστέρων κριτική απέναντι στη βασιλεία και μάλιστα την αγγλική. Κάτι σαν την σύγχρονη κριτική απέναντι στη θρησκεία ή – σε μικρότερο βαθμό στις εθνικές γιορτές και τις παρελάσεις. Λες και άλλαξε κάτι άλλο στην πραγματικότητα στις κοινωνίες αυτές με την παρακμή της πολιτικής και θρησκευτικής ιεραρχίας εκτός από τα ονόματα.
Ως προς το τελευταίο συμφωνώ και επαυξάνω. Και το εννοώ εφ’ όλης της [ιστορικής] ύλης. Αυτή άλλωστε είναι μια από τις πηγές της αντιπάθειάς μου προς τους pseudo-liberals : η καταφορά εναντίον “εχθρών” που το μόνο που απειλούν σήμερα πλέον είναι η εφιαλτική [το αντιδιαμετρικό του liberal] δική τους ατζέντα.
Απλώς μου ήταν πάντα αντιπαθές το ξιπασμένο στιλάκι και η κακογουστιά, ιδίως της “βρετανικής” βασιλικής οικογένειας. Προεξάρχοντος του Βασιλιά Count Dracula.
Το ίδιο και οι λιβανιστές τους : έως και ο Ζαμπούνης εμφανίσθηκε κάποια στιγμή, ο οποίος απ’ ό,τι ειδα έχει αποκτήσει και μια αύρα “σοφού”, με τα γκριζαρισμένα προς λευκά πλέον μαλλάκια του.
Εντάξει ο Κάρολος είναι ακραία περίπτωση, γενικότερα όμως το Μπάκιγχαμ έχει αποκτήσει με τα χρόνια μια αίσθηση μαυσωλείου. Εγώ δεν έχω περάσει βέβαια τα σύνορα της Ελλάδας, αλλά η αδερφή μου (που είναι λιγάκι psychic) αρνήθηκε να πλησιάσει κατά τη διάρκεια ενός πρόσφατου tour, επειδή αισθανόταν λέει “κάτι σκοτεινό”😎
Επειδή …και εγώ είμαι λιγάκι psychic …με αποδείξεις [οικογενειακό κουσούρι απ’ την πλευρά της μάνας μου] έχω ακριβώς την ίδια αίσθηση, και μόνο βλέποντας τις φάτσες τους.
Η συχωρεμένη Νταϊάνα [κάθε άλλο παρά συμπαθής μου ήταν κι αυτή, αλλά άσχετο] έχει δηλώσει γι’ αυτούς …ολίγον προ του τέλους : “these creatures are not human”.
I can attest to your psychic abilities myself😉 Μόνον εκείνος ο Χάρι έφερνε λίγο σε άνθρωπο και μάλλον γιαυτό πήρε κάποια στιγμή των ομματιών του.
Και το γκομενάκι του, με όλη τη μαλακία που το δέρνει, έχει τουλάχιστον γυναικεία υπόσταση, αντίθετα με την “πανέμορφη Κέιτ” και τα άλλα θηλυκά που έχω δει να ξεφυτρώνουν κατά καιρούς από το Μπάκιγχαμ.
Το άσχετο, αλλά μόλις έριξα μια ματιά στην πρόταση κάποιου εισαγγελέα για παραπομπή της Πισπιρίγκου σε δίκη και μέπιασαν πάλι τα υπαρξιακά. Μιλάμε για κείμενο – textbook παρανοϊκής σχιζοφρένειας, χωρίς την παραμικρότερη, όχι απόδειξη, αλλά ΥΠΟΨΙΑ ενοχής της κατηγορουμένης, βγαλμένη από κομμένα επεισόδια τηλεοπτικής εγκληματολογίας Ω διαλογής, με τον κόσμο από κάτω να φωνάζει “κάψτε την”, “κρεμάστε την” κλπ. Κανονικά θα έπρεπε να είναι η πιο εύκολη δουλειά που έχει αναλάβει στη ζωή του ο Κούγιας, αν ο άνθρωπος δεν ήξερε ότι έχει να κάνει με τρελούς.
Επεχείρησα να διαβάσω την εισήγηση του εισαγγελέα αλλά, έχοντας ήδη φρικάρει, και φτάνοντας πλέον στις ψυχιατρικού τύπου αποτιμήσεις του …ιδίου για τις προσωπικότητες της Π και του συζύγου δεν άντεξα. This is too much. Θαυμάζω κυριολεκτικά το κουράγιο σου.
Κάτι ήξερα που απέρριψα τη νομική καριέρα. Φαντάσου να έχεις αυτό το “πράμα” αντίπαλο σε αίθουσα δικαστηρίου και να πρέπει να είσαι κόσμιος και ευπρεπής.