…Όπου γινόμαστε (κάτω) μάρτυρες φαινομένων όπως …το CNN να “στηλιτεύει” τη μικροψυχία του Obama, ο οποίος παρέλειψε, στο πλαίσιο μηνύματος για την ειρήνευση, την παραμικρή αναφορά στη συμβολή του Trump σ’ αυτήν.
Ή του ακόμα πιο εντυπωσιακού, της Hillary Clinton να εξαίρει (όπως είχε πραναγγείλει) το ρόλο του ανθρώπου που της στέρησε τον προεδρικό θρόνο.
Παρεμπιπτόντως, μπορεί να είναι απλώς η αντιπάθειά μου γι’ αυτήν, αλλά… θεωρώ πιθανότερο η “ακριβοδικία” της να αφορά κάποια συμφωνία ως προς τους Epstein files (περίπτωση να μην “καίνε” τον σύζυγό της και το legacy του ζεύγους, απλώς δεν υπάρχει).
Τώρα, δεν ξέρω αν πρέπει τα παραπάνω φαινόμενα να ενταχθούν, μαζί με τη λύση (;) του Παλαιστινιακού, σε μια ευρύτερη …αλλαγή παραδείγματος από την “πολεμοχαρή” στην “επιχειρηματική” προσέγγιση.
Ο λόγος πάντως γι’ αυτή την τελευταία αφορά στο ότι, το βέλτιστο δυνατό αποτέλεσμα μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη χρήση όπλων, χάρη στις (όχι όσο θα’πρεπε) πολυσυζητημένες δυνατότητες της νέας τεχνολογίας. Όσο για το consensus μερίδας των Δημοκρατικών στις πρακτικές του Trump, μόνο άσχετο δεν είναι με την περιστοίχισή του από τα μεγολοαρπακτικά της Sillicon Valley.
Κατόπιν όλων αυτών, η “μεγάλη εικόνα” προκύπτει, ίσως, ως εξής : η …Αόρατος Αρχή έχει βεβαιωθεί πλέον για το ότι ο Donald είναι “the right man for the job”. Ποιο ακριβώς είναι αυτό το …job; θα δείξει.