Μπορώ να βεβαιώσω από προσωπική εμπειρία, και με αποδείξεις, ότι το Grok “του Elon Musk” έπαψε να κάνει τη διαφορά από άλλα chat boxes = ίσες αποστάσεις ανάμεσα σε liberal και “συντηρητική” προσέγγιση. Αντ’ αυτού, δείχνει μια μετατόπιση προς την πρώτη, φτάνοντας στο σημείο να παρουσιάσει (στο πλαίσιο προχθεσινού διαλόγου μου μαζί του) την πολιτική του Eric Schmidt, ενός από τους πιο επικίνδυνους ανθρώπους στον πλανήτη, και εκ των βασικών αντίπαλων του Musk σαν πιο …ανθρωποκεντρική από την πολιτική εκείνου. Μετά από αντίκρουση της θέσης του, το Grok “αναγκάσθηκε” να την αλλάξει (screen shots, κάτω). Αλλά το ερώτημα παραμένει γιατί κατ’ αρχήν την υιοθέτησε. Παρεμπιπτόντως, η εικόνα του Elon που φιλοτεχνείται μέσω ποικίλων στατιστικών στα (mainstream και εναλλακτικά) μίντια, είναι αυτή κάποιου που η δημοτικότητα και η επιρροή του βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση. Ο “πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο” είναι πλέον ένας …ακροδεξιός συνωμοσιολόγος, που χάνει μεγάλο μέρος της πίτας των ηλεκτροκίνητων (οι επισημαίνοντες το “οξύμωρο” ενός επιχειρηματία που ταυτίζεται ιδεολογικά με το “υποβαθμισμένο” τμήμα της κοινωνίας, πηγαίνοντας κόντρα στους κατ’ εξοχήν πελάτες του, δυσκολεύονται προφανώς να αντιληφθούν ότι …αυτό ακριβώς αποτελεί ένδειξη στοιχειώδους ακεραιότητας). Ταυτόχρονα κατηγορείται ότι ως επικεφαλής του Τμήματος Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας (DOGE) απέλυσε χιλιάδες εργαζόμενους, με κριτήρια αδιαφανή όσο και το “σκεπτικό” της Τεχνητής Νοημοσύνης που χρησιμοποιήθηκε γι’ αυτό. Κατηγορία σωστή επί της αρχής, αλλά επικεικώς γελοία, αν λάβει κανείς υπόψη ποιοι τη διατυπώνουν.


Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Τουλάχιστον μπορείς να συζητήσεις μαζί του χωρίς να τα παίρνει όλα προσωπικά.
Αυτό να λέγεται. Αλλά αυτό και μόνο έχει διατηρήσει από το “ελπιδοφόρο” ξεκίνημα.
Κατά τ’ άλλα η όλη φάση θυμίζει τα πειράματα με LSD των δεκαετιών ’50 και ’60 όπου τα “υποκείμενα” βρίσκονταν υπό την καθοδήγηση “έμπειρων ειδικών”, παρακολουθούντων, καταγραφόντων και …πλοηγούντων τον ταξιδιώτη προς την επιθυμητή κατεύθυνση. Αυτό σήμερα απλώς σε υπερ-μαζικό επίπεδο.
Μεταξύ μας ο άνθρωπος δεν παρουσιάζει πλέον κανένα ενδιαφέρον ως πειραματόζωο.
Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι αυτοί που πραγματικά κινούν τα νήματα αισθάνονται απέναντι στον “άνθρωπο” απέραντη περιφρόνηση.
…Την οποία έχουν περάσει σε πυκνά στρώματα “οπαδών”, οι οποίοι δεν φαντάζονται καν ότι συγκαταλέγονται οι ίδιοι στα θύματα της (σκιώδους, αλλά τι σημασία έχει) A.I. επέλασης. Έχω μιλήσει με τέτοιους ανθρώπους (ονόματα δε λέμε υπολήψεις δε θίγουμε), οι οποίοι επαναλάμβαναν με αγαλλίαση τα περί useless eaters των Harari etc, θεωρώντας ότι οι ίδιοι ανήκουν σε ένα είδος ελίτ ας πούμε. Πάσα επίκληση στοιχειωδών ανθρωπιστικών αρχών συναντούσε, από ένα ειδικά απ’ αυτούς, ένα είδος ατσάλινης περιφρόνησης. Όχι μόνο προς την ανθρωπότητα, αλλά και προς …εμένα, απ’ τον οποίο (θεωρώντας με – εως τότε! – “έξυπνο άνθρωπο”) δεν περίμενε να ακούσει τέτοιες κοινοτοπίες.
Η πλάκα είναι ότι περιφρόνηση αισθάνονται οι κινούντες τα νήματα πρωτίστως για τους οπαδούς των!
Εννοείται ως προς την περιφρόνηση!
By the way, οι “οπαδοί” της AI αποτελούν διευρυμένη περίπτωση των “ανδρών” που τσίριζαν μαζί με τις feminazis περί …τοξικών αρσενικών.
Και αν θέλει κάποιος να υπαγάγει όλους αυτούς συλλήβδην σε ένα …παρωχημένο σχήμα, αυτό δεν είναι άλλο από το : “την προδοσίαν πολλοί ηγάπησαν, τον προδότην ουδείς”.
Πιθανώς ο άνθρωπος δεν παρουσιάζει όντως κανένα ενδιαφέρον ως πειραματόζωο. Αλλά ο λόγος γι αυτό – αν συμβαίνει – είναι ότι εδωσε ό,τι ήταν να δώσει στον πάγκο του χασάπη – “επιστήμονα”.
Ή έτσι έχει αποφασίσει ο τελευταίος.
Ακριβώς. Το οικουμενικής κλίμακας πείραμα του 2020 έκλεισε κατά τη γνώμη μου οριστικά το κεφάλαιο με απόλυτη επιτυχία.