Στο μεθυστικό μεταίχμιο ανάμεσα στον ρομαντισμό και τον ιμπρεσιονισμό, η φωνή του Gabriel Faure είναι από τις πιο αναγνωρίσιμες στο τέλος του 19ου – αρχές 20ου αιώνα. Η υπέροχη αυτή μελωδία είναι ένα μικρό δείγμα της τέχης του. Την ακούμε στην εκδοχή της για τσέλο και πιάνο, από τους Steven Isserlis [c], Pascal Devoyon [p].
On the intoxicating verge between romance and Impressionism, Gabriel Fauré’s voice is one of the most recognizable in the late 19th – early 20th centuries. This fine melody is a little token of his art. We hear it in its cello and piano version, performed by Steven Isserlis [c] and Pascal Devoyon [p].
(Visited 170 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
I found this piece very pleasurable.
I believe Faure is an extraordinary composer, who hasn’t got the full recognition he deserves. I’m glad you liked it!