Μ΄αυτή την υπόθεση δυσκολεύομαι να ασχοληθώ εξ αρχής, όπως και με την πλειονότητα εκείνων που μονοπωλούν το “λαϊκό συναίσθημα”. Το φυσιολογικό θα ήταν, όντας “ένα ακόμα” ανθρώπινο δράμα από εκείνα με τα οποία, βάσει ατζέντας, σφυροκοπάται ακατάπαυστα ο “πολίτης”, να έχει τερματιστεί η παρουσία του στον δημόσιο χώρο. Έλα όμως που κάποιοι εξακολουθούν, μετά από πόσο καιρό ούτε και θυμάμαι, να κερδίζουν από τη μετατροπή μιας τραγικής ιστορίας σε μετά θάνατον reality…
Δεν θα έμπαινα στο κόπο να γράψω κάτι, αν δεν τύχαινε να διαβάσω την αγόρευση της εισαγγελέως. Είναι ένα κείμενο που, αν υπήρχε αυτό που λέμε “ψύχραιμη καταγραφή της ιστορίας” θα έπρεπε να καταχωρηθεί προς μελέτη απ’ τις επόμενες γενιές. Όμως με δεδομένο ότι δεν υπάρχει τέτοια καταγραφή, θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο ότι οι …επόμενες γενιές δεν θα είναι καν σε θέση να εκτιμήσουν τι σηματοδοτεί το κείμενο. Γιατί θα είναι γαλουχημένες αποκλειστικά με τέτοιου είδους παραδείγματα.
Δεν ξέρω σε τι βαθμό πρέπει κανείς να χρεώσει αυτό το μνημείο διαταραγμένης και αντιδεοντολογικής αμετροέπειας στην ίδια την εισαγγελέα, και σε τι βαθμό σε κείνους που επιμελήθηκαν τη μεταφορά του. Απλώς αναπαράγω από τον βράχο της αδέσμευτης δημοσιογραφίας in.gr κάποιες φράσεις. Οι οποίες ανήκουν, “ευτυχώς” στην κατηγορία: αυτοσχολιαζόμενες.

«Αυτή την υπόθεση της Ελένης την παρακολουθούσα από την αρχή εκτενώς. Υπάρχει μια άποψη ότι ο εισαγγελικός λειτουργός είναι αποκεκομμένος από την κοινωνία. Ο εισαγγελέας δεν έχει μόνο τα χαρτιά μπροστά του ή μόνο τη διαδικασία, οφείλει να ακούει και να καταλαβαίνει τι ακριβώς γίνεται. Για κάποιο λόγο ανεξήγητο διαισθανόμουν ότι θα είμαι εισαγγελέας της έδρας. Εφεξής θα είναι δική μου και για όλη τη ζωή. Δεν πέρασε στιγμή, λεπτό ώρα που να μην με καταδιώκει με την καλή έννοια αυτή η υπόθεση», είπε αρχικά η εισαγγελέας που ανέφερε πως είπε στον πατέρα του θύματος να μην ανησυχεί. «Εγώ ζω με αυτή την κοπέλα» είπε χαρακτηριστικά.
«Η Ελένη ήταν ένα κορίτσι με όνειρα και με πολύ υψηλούς στόχους. Αντιστάθηκε με απίστευτο σθένος στο σπίτι του τρόμου. Αν μπορώ να σας απαλύνω το πόνο θα σας πω ότι είναι ένα κορίτσι-σύμβολο… Η Ελένη αντιστάθηκε με ηρωισμό που ούτε άντρας δεν το κάνει. Φτιάξατε ένα κόσμημα. Αυτή είναι το δώρο της ζωής, αυτοί είναι η κατάρα της ζωής τους» είπε για την Ελένη Τοπαλούδη η εισαγγελέας δείχνοντας προς τους δυο κατηγορουμένους της υπόθεσης.
«Η κόρη σας σαν λαμπρό αστέρι θα μας δείχνει πάντα το δρόμο από εκεί που είναι. Εφεξής εγώ και η Ελένη θα είμαστε μαζί, σας δίνω το λόγο μου. Ζητώ να κηρυχτούν ένοχοι οι κατηγορούμενοι, όπως κατηγορούνται δεν έχω καμία αμφιβολία», τόνισε ακόμη απευθυνόμενοι στους γονείς της.

Αυτά είπε η Εισαγγελέας, “συγκλονίζοντας το ακροατήριο”, πριν περάσει με την ίδια αίσθηση ακριβοδικίας / οικονομίας εκφραστικών μέσων, στις λεπτομέρειες της υπόθεσης. Τις οποίες ασφαλώς ελάχιστοι είναι σε θέση να αξιολογήσουν. Όμως η εν λόγω είναι απ΄τους τελευταίους που θα έπρεπε να εμπιστευτεί κανείς να το κάνουν.
Για περισσότερα, εδώ: https://www.iefimerida.gr/ellada/ypothesi-eleni-topaloydi-i-agoreysi-tis-eisaggeleos
Καλό είναι να μη ξεχνά κανείς, για όση ώρα θεωρήσει σκόπιμο να εντρυφήσει, ότι η εν λόγω ομιλεί, όπως και τόσοι άλλοι τελευταία, απ’ την καθέδρα της επιστημοσύνης και της ειδικότητάς της. Και ότι βάσει αυτών εισακούεται. Άσχετα αν κόπτεται να μας δείξει πόσο ανεπηρέαστη απ’ αυτές είναι η ιδιότητά της ως “ανθρώπου”.