To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Other musical stuff
Τρία αριστουργήματα από το all-time classic άλμπουμ ντεμπούτο των Sound, κυκλοφορημένο το 1980 – αντηχούσε στ’ αυτιά μου χτες βράδυ “για κάποιο λόγο”. Three masterpieces from the all-time classic debut album by The Sound – it resonated in my ears last night “for some reason”. 00:00 Missiles 05:28 Heartland 09:02 I Can’t Escape Myself MISSILESDeep in the countryThe factories hideWhere…
Ένα ακόμα παιδί θαύμα που, όπως ο E.W. Korngold, προτίμησε τη Μεγάλη Οθόνη από τις συναυλιακές αίθουσες, ο συμπατριώτης του Αυστριακός Max Steiner, υπήρξε ένας από τους πιο ταλαντούχους συνθέτες soundtracks όλων των εποχών. Ακούμε αποσπάσματα από τη μουσική του για την ταινία Four Wives του Michael Curtiz σε σύγχρονη, πιστή στο original απόδοση από την National Philharmonic Orchestra (Charles…
Ο υστερορομαντικός συνθέτης – πιανίστας Isaac Manuel Francisco Albéniz y Pascual (1860-1909) δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ ιδιαίτερα για την κιθάρα. Εντούτοις το έργο του, εμπνευσμένο από την παραδοσιακή μουσική της πατρίδας του Ισπανίας, είναι περισσότερο γνωστό στις κιθαριστικές μεταγραφές του. Ακούμε μια από αυτές, από τον μεγάλο Alexandre Lagoya και στη συνέχεια ένα κομμάτι στην original μορφή του, παρμένο από το…
Το πρόσφατο άλμπουμ του Rick Wakeman σημειώνει μια επιστροφή στον progressive ’70s εαυτό του. Το Red Planet (2020) δεν αγγίζει κορυφές όπως του Six Wives ή του Criminal Record. Δεν παύει όμως να αποτελεί αναπάντεχα θετική προσφορά του μεγάλου κιμπορντίστα, παιδικού μου ειδώλου, μέλους των Yes …και του May born musicians club. Ακούμε το Tharsis Tholus.Για τη συνέχεια διαλέγουμε το…
Ο Brad Mehldau, πιστός στην παρτιτούρα, αποδίδει ζωντανά το λεπτοφυέστατο Intermezzo σε Μι Ελάσσονα, Έργο 119.2 του Johannes Brahms.Brad Mehldau, faithful to the score, performs live the subtle Intermezzo in E minor, Op. 119.2 by Johannes Brahms.
Τα μέρη του σολίστ είχαν θεωρηθεί τόσο δύσκολα, που ο μαέστρος Hans Von Bülov χαρακτήρισε το έργο “Κονσέρτο Εναντίον του Βιολιού”. Πηγή επιρροής εδώ, το ένα και μοναδικό κονσέρτο που έγραψε για βιολί ο Βeethoven – επίσης κριτικαρισμένο αρχικά, πριν καθιερωθεί σαν ένα από τα ορόσημα του ρεπερτορίου. Το ίδιο ισχύει και για το (μοναδικό επίσης) κονσέρτο του Johannes Brahms….
Η πρεμιέρα της Τρίτης Συμφωνίας δόθηκε το 1883 στη Βιέννη, με …ακτιβιστές εποχής – οπαδούς του “μοντερνιστικού” ρεύματος να αποδοκιμάζουν με σφυρίγματα (ο Brahms ήταν ο επιφανής της “συντηρητικής” πλευράς, απέναντι σε συνθέτες όπως οι Liszt, Wagner). Αυτό δεν εμπόδισε το έργο να κατακτήσει άμεσα ένα μεγάλο ακροατήριο. Ελάχιστες μέρες μετά την πρεμιέρα ο ίδιος ο συνθέτης θα διεύθυνε την…
Μια ακόμα ευπρόσδεκτη πρόταση απ΄τον stcigar, ένα αγαπημένο τραγούδι των Smiths. ‘Death Of A Disco Dancer’ από το Strangeways, Here We Come, τελευταίο στούντιο άλμπουμ, κυκλοφορημένο μετά τη διάλυση του γκρουπ. Ο Morrissey ανήκει, για μένα, στους “θησαυρούς” του May born musicians club. Παρεμπιπτόντως, στο συγκεκριμένο (παράξενα “επίκαιρο”) τραγούδι, κρατά επίσης τον ρόλο του πιανίστα. Εδώ το περσινό podcast –…
Ακούμε το επιβλητικό φινάλε του The Twain Shall Meet, δεύτερου άλμουμ του Eric Burdon και των (New) Animals, κυκλοφορία του 1968. Και ένα τραγούδι από το ντεμπούτο τους, Winds Of Change του προηγούμενου έτους. Ο Eric Burdon …57ος στη λίστα των Μεγαλύτερων Τραγουδιστών Όλων Των Εποχών του Rolling Stone, γεννήθηκε αυτό το μήνα πριν από 83 χρόνια. Παρεμπιπτόντως, στη δική…
Διστάζοντας να αναλάβει την εκπαίδευση ενός φέρελπι Johannes Brahms, ο Eduard Marxsen, πιανίστας, συνθέτης και διάσημος δάσκαλος της εποχής, ανησυχώντας μήπως η πρόοδος του παιδιού ήταν αποτέλεσμα δουλειάς παρά ταλέντου, θα υποχωρούσε εν τέλει, χάρη σε μια φυσική συμπάθεια γι’ αυτό. Ο τελευταίος θα σημείωνε αργότερα ότι δεν έμαθε τίποτα από τον δάσκαλο. Μιλώντας βέβαια για τον Brahms αναφερόμαστε σε…
Με αφορμή την τελευταία “γυναικοκτονία”, τη δημόσια συζήτηση περί νομικής κατοχύρωσης του όρου (η πιο πρόσφατη μορφή εργαλειοποίησης του θανάτου για “πολιτική” χρήση) και τη συζήτησή μας εδώ στο blog (βλ. σχόλια χτεσινού post) ακούμε μερικές από τις ουκ ολίγες βερσιόν του “αρχετυπικού” murder song, συμπεριλαμβανομένης εκείνης του Billy Roberts (1963 – εικ. δεξιά). Ακολουθούν εκείνες των Johnny Rivers (1968),…
Εν μέσω “πανδημίας” ο Danny Elfman, μεγαλύτερος κινηματογραφικός συνθέτης του καιρού, κυκλοφορεί το δεύτερο σόλο άλμπουμ του, διπλό cd, με συμμετοχή μελών (Steve Bartek, Warren Fitzgerald – κιθάρες, Marc Mann – κίμπορντς) της διαλυμένης πλέον μπάντας του, Oingo Boingo. Ακούμε κάποια κομμάτια από το Big Mess + το remix του Squarepusher στο δεύτερο από αυτά. In the midst of the…