To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Νέα • News – Snapshots
Με την νέα πρωθυπουργό της Φινλανδίας Σάνα Μαρίν, νεότερη εν ενεργεία επικεφαλής κυβέρνησης παγκοσμίως [μόλις 34], μπαίνει σε λειτουργία ένα εξόχως ρατσιστικό τρίπτυχο: από τη μια ο ρατσισμός του “-ότερου στον κόσμο” με όρους Guinness, λες και αυτό αποτελεί δείγμα ιδιαίτερης [ή μη] αξίας του. Από την άλλη ο ρατσισμός της “νεότητας”, ένας από τους πιο ανόητους και, στην πολιτική,…
Για το τυπωμένο free press κωλόχαρτο “Lifo” και όχι μόνο, η ανάρτηση του Τραμπ στο Twitter, αποτελεί “μια ακόμα επίθεση στην Γκρέτα Τούνμπεργκ”. Κι όμως οι λίγες λέξεις του ΝΤ είναι ότι πιο εύσχημο και περιεκτικό μπορεί να γράψει κανείς για μια υπόθεση προ πολλού εκτός ορίων γελοιότητας.Οφείλει πάντως κανείς να παραδεχτεί τους masterminds του project “Γκρέτα”: εν αρχή ην…
Ακόμα και σε μια κοινωνία που δεν ψάχνει καθημερινές αφορμές για να ξεσαλώσει [μέσω των social media πάντα…] όπως αυτή εδώ, η “ανάρτηση” της “βουλευτού” του ΣΥΡΙΖΑ θα έπρεπε να ξεσηκώσει θόρυβο [βλ. φωτό]Η Νίνα Κασιμάτη μπορεί να είναι μια περίπτωση πιο χυδαία από το σύνηθες. Δεν παύει να είναι αντιπροσωπευτική του είδους της: των κομματικών στελεχών, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων κλπ….
Η νεαρή ακτιβίστρια Γκρέτα Τούνμπεργκ αναδείχθηκε από το περιοδικό Time πρόσωπο της χρονιάς, μετά την έντονη δράση της σε ζητήματα που αφορούν το κλίμα. Η νεαρή Σουηδή ακτιβίστρια κοσμεί το εξώφυλλο του περιοδικού, το οποίο στο πρόσωπό της βλέπει τη «δύναμη της νιότης».Όχι ακριβώς της νιότης [ας μην παραχωρήσουμε την “νιότη” στην Γκρέτα Τούνμπεργκ και το κίνημα της τσιγκολελέτας] αλλά…
Τελικά υπάρχει περίπτωση να ρίξεις μια ματιά στην τηλεόραση, χωρίς να ψαρέψεις κάτι; αμφιβάλλω. Ακούω πχ. προ ολίγου την Λιάνα Κανέλλη στους “Αταίριαστους”: ξεκινώντας από μια λογική σκέψη περί την ψήφο των αποδήμων, ότι δεν είναι δυνατόν ας πούμε να συνδιαμορφώνει κάποιος την πολιτική σκηνή μιας χώρας την οποία δεν έχει καν επισκεφθεί, με την οποία δεν έχει σχέση, φτάνει…
Η σύντομη, επιπέδου τουρκικού σίριαλ θεατρική παράσταση με τίτλο “ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ” του Κλέωνα Γρηγοριάδη στη Βουλή ξεπερνά τα όρια ενός ασήμαντου περισταστικού, δείχνοντας την ουσία του προβλήματος που αντιμετωπίζει η χώρα: κλινικά ηλίθιοι σε θέσεις “αρίστων Ελλήνων”. Σε θέσεις δηλ. τόσο απαξιωμένες, που ουδείς σοβαρός άνθρωπος θα ενδιαφερόταν να τις καταλάβει. Στο κάτω-κάτω, πόσο πιο αξιοθρήνητο είναι το σενάριο “Κλέων Γρηγοριάδης…
Αναζητώντας κανείς τα αποτελέσματα της κρίσης στη μουσική μας ζωή, φτάνει κάποια στιγμή στο δια ταύτα: δεν φτάνει η επάρκεια [δυνάμει] σημαντικών καλλιτεχνών. Εξίσου απαραίτητοι είναι κάποιοι διαμεσολαβητές, με παιδεία και διάθεση να προσφέρουν στο σύνολο, παίρνοντας την ευθύνη αυτού που κάνουν. Τέτοιοι άνθρωποι υπήρξαν στο παρελθόν, στις πάλαι ποτέ δισκογραφικές, ακόμα και σε δομές της εξουσίας. Στα πάλαι ποτέ…