Να ευθυμήσουμε και λίγο …”το έχουμε ανάγκη”.

Το ωραίο της ημέρας

Μισώ τη συγκεκριμένη έκφραση, αλλά η εικόνα με ξεπερνάει σε τέτοιο βαθμό που μου είναι αδύνατον να ψάξω καν για άλλη : “ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ”!

Και μια και λέγαμε για λούπες, να μια εφιαλτική που αλίευσα, ανάρτηση του [όντως] δημοσιογράφου Στέφανου Δαμιανίδη.

Δεν είναι διχασμός. Δεν είναι διαφορά κοσμοθεωρίας.Είναι τρικυμία εν κρανίω, χαρακτηριστική τεράστιου ποσοστού του πληθυσμού. Και δυστυχώς μη αντιστρέψιμη.

Αποφεύγω, μέρα που είναι, να σχολιάσω τα σχόλια και την εν γένει αναστάτωση που έχει προκαλέσει στα γαλάζια ρομποτάκια. Ρωτάω απλώς το εξής: Αυτό εδώ, άσχετα από το αν πρόκειται να ευοδωθεί ή όχι, θεωρείται μεμονωμένο περιστατικό; θα έπρεπε να θεωρείται;

“Το κοντράστ των συναισθημάτων”, που λένε και οι sportcasters…

Κάπου εδώ θα κόλλαγε και ένα …ΟΕΟ, αλλά ας σεβαστούμε την [πιθανώς όχι καλή] κατάσταση του ανθρώπου.