To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
I don’t need anybody’s love, I couldn’t afford it anywayWith my penny’s worth of hope, that’s not funny but it’s a jokeAnd I got a good one for the collection agencyIt’s a wish that I could wish the world away, I could wish the world away Don’t watch TV, it’s all lies, I watch TV day and nightI believe everything…
Gospel κατά Funkadelic.
We’ve been in, down and out, manBeat myself into the futureKnew it ’cause I feel rich trashMan, you don’t know what kind all that’s aboutI’m mad as I wanna beI’m there already NYC: 1999!NYC: 1999!NYC: 1999!Alright! Word travels as a trainThe newspapers are full of crapLine stretching round the blockHey man, it was never like thatMad as I wanna beI’m…
Και για να μη φανώ άδικος απέναντι στους γιατρούς συλλήβδην, ορισμένοι εκ των οποίων μου έσωσαν κυριολεκτικά τη ζωή χωρίς κανένα χρηματικό αντάλλαγμα, ένα σχετικό τραγούδι του Skip James από την παραμονή του στο νοσοκομείο.
Οι Residents σε μια μακρόσυρτη σπαρακτική παρωδία του “We are the world”..
The word from outsideIs she’s on the ledge againDrawing a crowdAnd threatening everythingI’m here wonderingJust where I fit in Everybody says I don’t careI know i don’t careEverybody says i don’t careNo i don’t careI’m just trying to rememberThe days of wine and roses The priest from the parishIs looking for persuasionThe man with the notepadWants verificationSomebody says this was…
Τόσο το τραγούδι όσο και το σχετικό βίντεο είναι κατά την ορολογία του Oannes.. αυτοσχολιαζόμενα.
You look like a real human beingBut you don’t have a mind of your ownYeah, you can talk, you can breatheYou can work, you can stitch, you can sewBut you’re brainwashedYes you are, yes you areGet down on your kneesYou’ve got a job and a houseAnd a wife, and your kids and a carYeah, you’re conditioned to beWhat they want…
..ή πώς οι φιλικές διαθέσεις του σκύλου μπορεί να οδηγήσουν σε παρεξήγηση.
Στα πλαίσια του νέου αφιερώματος του Oannes και σαν προέκταση του τελευταίου post της Μαρίνας Καναβάκη ένα σχετικό κομμάτι από τον πρώτο δίσκο των Camper Van Beethoven..
Από τις απολύτως πιο ευτυχισμένες αναμνήσεις της παιδικής μου ηλικίας είναι το ετήσιο πανηγύρι της πόλης που εκτός των άλλων περιλάμβανε πλανόδιο τσίρκο με ακροβατικά, γύρο του θανάτου, σπίτι του τρόμου κλπ. Δεν έλειπαν φυσικά και τα υπαίθρια βιβλιοπωλεία, όπου αγόρασα τα πρώτα μου βιβλία επιστημονικής φαντασίας, ξεκινώντας από τον Ιούλιο Βερν και συνεχίζοντας με Άρθουρ Κλαρκ και Ισαάκ Ασίμοφ…..
Ως δευτερεύουσα υποσημείωση στη σχετική αναφορά του Oannes η ατμοσφαιρική διασκευή για κιθάρα του The Kid από τον Marc Ribot.