To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης Christoph Willibald Gluck (1714-1787) γεννήθηκε αυτό το μήνα πριν από 310 χρόνια στο Erasbach του Άνω Παλατινάτου. Στην Γαλλία, όπου κυρίως διέπρεψε, ανακηρύχθηκε πανηγυρικά σε επαναστάτη / ανανεωτή της όπερας (το ενδιαφέρον της κοσμοπολίτικης χώρας για αλλοδαπής προέλευσης καλλιτέχνες είναι διαχρονικό : ουδείς από τους ανανεωτές της γαλλικής όπερας, Lully, Gluck, Cherubini, υπήρξε Γάλλος). Η επανάσταση…
Το σπάνιο ταλέντο, και η γνωστή μέριμνα της βρετανικής πολιτείας για την “αξιοποίηση” των προικισμένων τέκνων της, έφεραν από τα τέλη των ‘00s τον Benjamin Grosvenor (γεν. 1992) στην πρώτη γραμμή των σολίστ του πιάνου. Έχει διακριθεί στο στάνταρ ρεπερτόριο (Σοπέν, Λιστ κτλ), εδώ τον ακούμε σε μια σειρά από μικρής διάρκειας βαλς, Valses Poeticos, του Ισπανού συνθέτη Enrique Granados…
Η Ντόρα Μπακογιάννη στη συγκέντρωση των Κοττάκη, Σαμαρά, Καραμανλή, ακούγοντας τον πρώτο & τσεκάροντας ποιοι χειροκροτάνε. Ενδιαφέρουσα, κινηματογραφικής κλάσης φυσιογνωμία – το σωστό να λέγεται.Τα ευκόλως εννοούμενα παραλείπονται.
Η ιστορία δείχνει απλή : τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών, όπως και των πρόσφατων γαλλικών, ανοίγουν για τους Σαμαρά, Καραμανλή παράθυρο επανόδου στην κεντρική σκηνή, με το έδαφος καλλιεργημένο από μικρά “πατριωτικά κόμματα”. Όπως το του Βελόπουλου, τον λόγο του οποίου σε μεγάλο βαθμό αναπαράγουν. Ελπίζει κανείς το οικουμενικό κλίμα αμφισβήτησης για το οποίο μιλούσαμε προ ημερών, να επεκταθεί στους κόλπους…
Έχω ξοδέψει αρκετό χρόνο και χρήμα για την υπόθεση ‘Κατάκτηση της Δύσης’ * ώστε να ξέρω ότι ο άνθρωπος έχει δίκιο. Δυστυχώς. Και ας λένε ότι θέλουν περί ακροδεξιάς οι (σε εισαγωγικά ή χωρίς) ανθρωπιστές και οι απληροφόρητοι. Σημειωτέον ότι συνεργάτης των radical Ιslamists υπήρξε, στα ’30s και τα ’40s το original ναζιστικό κόμμα.Το ότι αυτό στο οποίο αναφέρεται ο…
Ο δημοσιογράφος είναι ο Anderson Cooper, από τα brand names του CNN, προπύργιου της Δημοκρατικής προπαγάνδας.“Αυτό” με το οποίο συζητά είναι το δεύτερο ισχυρότερο πρόσωπο, και η ισχυρότερη γυναίκα στον πλανήτη.
Καλώς ή κακώς (ανάλογα με την οπτική γωνία του καθένα) η άνοδος της “ακροδεξιάς” για μια χώρα όπως η Γαλλία αποτελεί νομοτέλεια : ο “προεδρός της” – αιώνιος λακές των Ρότσιλντ – εμφανίζεται πρόθυμος μπροστάρης σε ένα ευρωπαϊκό πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, ενώ η (…“όχι ακρο-“) αριστερά κατεβαίνει με συνθήματα παρμένα απ’ τους Αμερικανούς ομόλογούς της, open borders, defund the…
Ο κύριος Φαρσαλινός, τον οποίο υπολήπτομαι ιδιαίτερα, παρουσιάζει σε tweet τρεις φωτογραφίες (πάνω και δεξιά) του κορυφαίου συμπατριώτη μας Μπουρλά, εκ των οποίων προκύπτει ανησυχία για την υγεία του. Θα μπορούσε βεβαίως το αδυνάτισμα να αφορά σε προληπτικούς λόγους : με την (επερχόμενη) πανσπερμία ιών και παραλλαγών, για την οποία ο AM είναι de facto ενήμερος, το καλύτερο που μπορεί…
Πάνω : Δημοσίευμα μιας “άλλης” Καθημερινής (2007) Μια πρόταση που δεν μπορείς να αρνηθείς… …Ή μήπως μπορείς; (φωτογραφία τριετίας) Εν τέλει, μάλλον όχι.
Μια από τις σπάνιες περιπτώσεις που αναφερόμαστε σε μουσικούς – ερμηνευτές αντί για συνθέτες, είναι αυτή της Martha Argerigh, μεγαλύτερης εν ζωή βιρτουόζου του πιάνου. Η Argerich ξεκίνησε να παίζει σε ηλικία τριών ετών, στα πέντε ξεκίνησε μαθήματα με τον διάσημο δάσκαλο Vincenzo Scaramuzza, και στα οκτώ έδωσε το πρώτο της κονσέρτο. Έχει προσφέρει ιστορικές ερμηνείες, σε κλασικό και ρομαντικό…
Από το μακρινό (;) 1968 έρχεται η δεύτερη κυκλοφορία των Procol Harum και το ομώνυμο κομμάτι της, μια από τις μνημειώδεις συνθέσεις των Brooker – Reid. Το ακούμε μαζί με το υπέροχο επίσης ‘Not Rightly So’ – single του άλμπουμ που συνυπογράφει ο οργανίστας Matthew Fisher. From the distant (;) 1968 comes the second Procol Harum release and its title…
Σ’ αυτή την υπόθεση, πιο εξοργιστικοί δεν είναι οι “οπαδοί” του Biden, αλλά εκείνοι που εξομοιώνουν τους δύο, με βάση ηλικία ή/και πνευματική κατάσταση : πούροι χοντράνθρωποι, δεν έχουν καν το ελαφρυντικό του πάθους.Όπως ο αγωνιστής του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, πάνω. Ο οποίος γνωματεύει κιόλας, ως νευροχειρουργός – η επαγγελματική του ιδιότητα. Κάτω, ακόμα ένα ταλέντο του είδους :