To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Υπέροχα απολαυστικός Hank Jones, σόλο στο κλασικό των Rodgers and Hart. Από το αλμπουμ του ‘I Remember You’ του 1977. / Wonderfully delightful Hank Jones, solo οn the Rodgers and Hart classic. From his 1977 album ‘I Remember You’.
Στο πλαίσιο πάντα του July musicians club, μια ωραία πρόταση του stcigar από το άλμπουμ που άνοιξε το δρόμο της Linda Ronstadt για το superstardom. “Keep Me From Blowin’ Away”, σύνθεση του Paul Kraft από το Heart Like A Wheel των middle ‘70s. Αλλιώς : ο Pachelbel “κανονίζων” την κυκλοφορία σε δρόμους της κάντρι. Always in the context of the…
Είχα δει την αφίσσα του family pride, όχι ομολογουμένως με την πιο αλληλέγγυα διάθεση – από αισθητικής απόψεως. Καμία σχέση φυσικά με τη θυμηδία, εναλλασσόμενη με αηδία και πλήξη που μου προκαλεί μια παρέλαση του gay pride, για τις σκοπιμότητες που διακρίνονται πίσω από το γκροτέσκο του θεάματος και των συνθημάτων. Αλλά και ότι το ελληνικό κράτος θα έφτανε στο…
Από το The Awakening, άλμπουμ που ο κορυφαίος jazz πιανίστας με το “second great trio” (Jamil Suliemann Nasser – bass, Frank Gant – drums) ηχογράφησε το 1970 για την Impulse, ακούμε δυο προσωπικές του συνθέσεις. Ο Ahmad Jamal είναι ένας από εκείνους που κοσμούν το July born musicians club. From The Awakening, an album that the top jazz pianist with…
Από το tribute album με το οποίο η εναλλακτική σκηνή των early ’00s τίμησε τον Lee Hazlewood (Total Lee! – The Songs Of Lee Hazlewood, 2002) διαλέγουμε τις διασκευές των Madrugada στο ‘Come On Home To Me’ και των Webb Brothers στο ‘Some Velvet Morning’… Ο LH είναι από τους αγαπημένους μου μουσικούς αυτού του μήνα. From the tribute album…
Μόνο ένας David Bowie θα μπορούσε να στήσει αυτό εδώ με ένα φτηνό αρμονιάκι.Από το κονσέρτο για τη Νέα Υόρκη, 20 Οκτωβρίου του 2001 – μετά την πτώση των δίδυμων πύργων – με συμμετοχή πολλών ηθοποιών και μουσικών. Ο DB έπαιξε/διασκεύασε το τραγούδι του Paul Simon, μαζί με το “Heroes”… Only David Bowie could stage this using a cheap organ.From…
Όχι ακριβώς on top of my list στην εποχή του, αλλά ευχάριστο ως ανάμνηση. Not exactly on top of my list in its time, a pleasant memory nevertheless. Looking out a dirty old window.Down below the cars in the city go rushing by.I sit here alone and I wonder why.Friday night and everyone’s moving.I can feel the heat but it’s…
Πληκτρολογώντας τη λέξη America στην αναζήτηση του blog μπορεί κανείς να βρει τα τραγούδια από προηγούμενο αφιέρωμά μας στην 4th Of July. Tο πρώτο από αυτά του εφετινού μικρού αφιερώματος προέρχεται από το άλμπουμ ‘Home Of The Strange’ που οι εναλλακτικοί Young The Giant κυκλοφόρησαν το 2016. Typing the word America in the blog search one can find the songs…
Έχουμε τους κωλοπουσταράδες, τους μούτσους του Πιερρακάκη, να στέλνουν προειδοποιητικά μηνύματα “να περιορίσουμε τις μετακινήσεις και να ακολουθούμε τις οδηγίες των αρχών” κάθε φορά που οι χασογκόληδες μετεωρολόγοι προβλέπουν …επικίνδυνα καιρικά φαινόμενα. Έτυχε να έχω ανοιχτό το recorder και το ηχογράφησα. Το στοιχείο του “fun” αντιπροσωπεύεται εδώ από την αγγλική προφορά της βλαχάρας. (Pardon my French, αλλά …δεν υπάρχει αυτό…
Η διάρκεια της εκπομπής του (όχι συμπαθούς μου) Piers Morgan είναι 48:29. Λίγο μεγάλη ίσως για να την παρακολουθήσει κάποιος, ολόκληρη τουλάχιστον όπως εγώ. Αλλά αξίζει τον κόπο. Που δεν είναι καν κόπος, όταν στο πρώτο μέρος της ο PM συζητά με το θηλυκό αντίστοιχο του Tucker Carlson – με τη διαφορά ότι η Megyn Kelly είναι πιο ευφυής, πιο…
Ο μεγάλος Γερμανός συνθέτης Christoph Willibald Gluck (1714-1787) γεννήθηκε αυτό το μήνα πριν από 310 χρόνια στο Erasbach του Άνω Παλατινάτου. Στην Γαλλία, όπου κυρίως διέπρεψε, ανακηρύχθηκε πανηγυρικά σε επαναστάτη / ανανεωτή της όπερας (το ενδιαφέρον της κοσμοπολίτικης χώρας για αλλοδαπής προέλευσης καλλιτέχνες είναι διαχρονικό : ουδείς από τους ανανεωτές της γαλλικής όπερας, Lully, Gluck, Cherubini, υπήρξε Γάλλος). Η επανάσταση…
Το σπάνιο ταλέντο, και η γνωστή μέριμνα της βρετανικής πολιτείας για την “αξιοποίηση” των προικισμένων τέκνων της, έφεραν από τα τέλη των ‘00s τον Benjamin Grosvenor (γεν. 1992) στην πρώτη γραμμή των σολίστ του πιάνου. Έχει διακριθεί στο στάνταρ ρεπερτόριο (Σοπέν, Λιστ κτλ), εδώ τον ακούμε σε μια σειρά από μικρής διάρκειας βαλς, Valses Poeticos, του Ισπανού συνθέτη Enrique Granados…