To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Όπως το λέει ο χρήστης. Για κάποιους, πολλούς, οι μάσκες δεν έφυγαν ποτέ. Συμπεριλαμβανομένων των μοναχικών πεζών & οδηγών στους ελληνικούς δρόμους. Προσοχή στην υπογραφή του original tweet. Μιλώντας για Ελλάδα : κάτω, από την Καθημερινή. Προσοχή στο βλέμμα της κυρίας.
Παρατηρούμε, αριστερά, το σύνηθες φαινόμενο της “αναγκαστικής προσγείωσης” ενός mainstream μέσου στην πραγματικότητα. Μια ματιά στο κείμενο που “επιμελείται” ο δημοσιογράφος του in.gr [full text] δείχνει ότι τα περισσότερα που σημειώνονται εδώ κατόπιν εορτής, έχουν γραφτεί στην ώρα τους από εμάς και άλλους – από πηγές προσβάσιμες απ’ όλους μας. Συμπεριλαμβανόμενων σ’ αυτά, του μάταιου της συνέχισης ενός απέλπιδος πολέμου,…
Ένα από τα διαμάντια της κλασικής περιόδου του David Bowie είναι αυτό από το Aladdin Sane – η πρώτη παρείσφρυση του πιάνου του Mike Garson στον ήχο του. Τυχαίνει αυτό να είναι το πρώτο τραγούδι του που άκουσα ποτέ : στην πρώτη πλευρά της κασέτας είχε γραφτεί από λάθος η δεύτερη πλευρά του LP. Ο DB δεν θα είναι ο…
Ακούμε το έξοχο The Memory Waltz, από το score που o Bernard Herrmann έγραψε για την ταινία ‘Τα Χιόνια Του Κιλιμάντζαρο’ – σκην. Henry King, πρωτ. Gregory Peck, Susan Hayward, Ava Gardner.We hear Bernard Herrmann’s brilliant The Memory Waltz from the score he wrote for ‘The Snows of Kilimanjaro’ – dir. Henry King, starring Gregory Peck, Susan Hayward, Ava Gardner.
Το Νο. 14, Op. 131 ήταν το αγαπημένο του ίδιου του συνθέτη απο τα τελευταία, εξαϋλωμένα κουαρτέτα του. Δύσκολα μπορεί να “διαφωνήσει” κανείς, ακούγοντας τους Amadeus στο πρώτο και δεύτερο μέρος : Adagio Ma Non Troppo E Molto Espressivo [00:00], Allegro Molto Vivace [07:00] Θα επανέλθουμε στο συγκεκριμένο έργο τον Φεβρουάριο, Θεού θέλοντος, με την ευκαιρία της επετείου της γέννησης…
Bill Evans – πιάνο, Eddie Gomez – μπάσο, Eliot Zigmund – ντραμς, ζωντανοί στο Madison Union Theater του Πανεπιστημίου του Wisconsin στις 25 Νοεμβρίου του 1976. Η ηχογράφηση θα κυκλοφορούσε τέσσερις δεκαετίες αργότερα. Bill Evans – piano, Eddie Gomez – bass, Eliot Zigmund – drums, live at the Madison Union Theater of University of Wisconsin on November 25, 1976. The…
Κάπου εδώ ακούγεται το μυριόστομο : “Τι ζούμε ρε πούστη μου… Τι ζούμε!” ΥΓ. Μπορεί ο κύριος Κασελάκης να ξεκίνησε την πολιτική δραστηριότητά του ως υπάλληλος του Biden, δεν θα διστάσει όμως να μετέλθει πρακτικές του Trump. Αυτό εν μέσω προεκλογικής περιόδου για τις ΗΠΑ, με το Δημοκρατικό Κόμμα να επιδεικνύει όψιμο ενδιαφέρον για τα σύνορα. Μετά τις “δηλώσεις –…
166 χρόνια πριν από το κονσέρτο για rock group και ορχήστρα των Deep Purple [σύνθεση του Jon Lord], ο LVB παρουσίαζε το κονσέρτο του για ..πιάνο τρίο και ορχήστρα, το περίφημο Triple Concerto για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλο. Ακούμε το πρώτο μέρος του, Allegro, από ερμηνευτές απαράμιλλους : Martha Argerich, Renauld Capuçon και Misha Maisky αντίστοιχα. Κάποιοι ίσως διακρίνουν ανάμεσα…
Το title track του άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1971, είναι από τα σημαντικότερα τραγούδια που ο μεγάλος ερμηνευτής έγραψε με τον σταθερό συνεργάτη του, George Garvarentz. Γαλλο-Aρμένιο όπως και ο ίδιος ο Aznavour. The title track of his 1971-released album, is one of the most important songs the great performer wrote with his steady collaborator, George Garvarentz. A French –…
Thelonious Monk, από τις ηχογραφήσεις του στη νεοϋορκέζικη Riverside – εδώ στο κλασικό τραγούδι του Irving Berlin / Thelonious Monk, from his Riverside era, here on the Irving Berlin’s classic.
Πάνω : επιλεγμένο ως εξαίρεση από τον άτυπο διαγωνισμό σκατοψυχίας που εκτυλίσσεται στο Twitter, με αφορμή τον θάνατο του “Πεφιλημένου του Διαβόλου“. Ο οποίος, μεταξύ μας, δεν διέφερε σε κάτι από τους προκατόχους του. Απλώς παρέλειψε να προσαρμόσει τον λόγο του στα σύχρονα επικοινωνιακά ήθη. Σε ό,τι με αφορά, μια και “το είδος” του εκλιπόντος είναι προ πολλού εμπεδωμένο, τίποτα…
Η κλασική μπαλάντα του McCartney από τον jazz κιθαρίστα – μάστερ των συγχορδιών Barney Kessel. Ζωντανή ηχογράφηση από το Φεστιβάλ του Montreux το 1973 / McCartney’s classic ballad performed by jazz guitarist – chord master Barney Kessel. A live recording from Montreux Festival, 1973.