To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Δεν ξεχνάμε το αφιέρωμα στον Quincy Jones.Απλώς, μετά την εκλογική παράκρουση, χρειάζεται κάποιο ξελαμπικάρισμα. Και τι καλύτερο γι’ αυτό, από λίγη αναγεννησιακή μουσική – πρώιμο μπαρόκ. Ακούμε ένα μικρής σχετικά διάρκειας, αλλά μεγαλειώδες έργο του Giovanni Gabrieli, απ’ τους δασκάλους της αναγεννησιακής πολυφωνίας και απ’ τους σημαντικότερους εκπρόσωπους της Βενετσιάνκης σχολής των μέσων του 16ου – αρχών 17ου αι. Σύγχρονου…
Ο JD Vance δε μου είναι ακριβώς συμπαθής, για λόγους που έχουν εκτεθεί επανειλημμένα (μπορεί κάποιος να τσεκάρει πχ. …εδώ). Αλλά και να μου ήταν, με πράγματα σαν αυτά που ακούω στο βίντεο, θα τον φοβόμουν.“Ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω”, MAGA.
Άρχισαν κιόλας τα όργανα…Να προσθέσουμε κι εμείς, ελέω free speech, την εκδοχή μας : 44 billion was the cost of ordaining Elon as the New Messiah.Αλλιώς : 44 δις ήταν το κόστος για την καθιέρωση του Elon ως Νέου Μεσσία.Νομίζω ότι ο πρώτος ήταν οικονομικότερος.
Από τις περιπτώσεις που αφήνεις ασχολίαστες. Γιατί σχόλιο = περιγραφή. Και δεν υπάρχουν λόγια που μπορούν να περιγράψουν τη βλακεία και την …ex cathedra αμορφωσιά αυτού του ανθρώπου. Τα ανωτέρω θα ίσχυαν ακόμα κι αν ο ΠΤ (as in …”πτου σου ρεζίλη”) είχε λαμβάνειν για όσα λέει κατά καιρούς – πράγμα το οποίο αποκλείω : αισθάνεται κάθε λέξη που βγαίνει…
Μου είναι αδύνατο να φανταστώ ότι χώρες όπως η Ουγκάντα και η Μπουρκίνα Φάσο έχουν τέτοιο επίπεδο ενημέρωσης. Τα πλάσματα αυτά (κάτω) δέσποζαν στις ζωές εκατομμυρίων “πολιτών” στη διάρκεια της “πανδημίας”, όντας φερέφωνα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Ο αισχρότερος όλων, Ευαγγελάτος, βραβεύτηκε απ’ την κυρία Σακελλαροπούλου για την προσφορά του στη δημοσιογραφία. ΥΓ. Οι τύποι δεν θυμούνται καν (αν είχε δηλ….
Με βασικό ζητούμενο από όλες τις πλευρές το άνοιγμα του δρόμου για την κυριαρχία της Τεχνητής Νοημοσύνης, το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών δείχνει προς την επιλογή μιας ασφαλούς / step by step, στη θέση μιας ριζοσπαστικού τύπου / εδώ και τώρα διέλευσης. Με άλλα λόγια, μιας ρεαλιστικής βερσιόν της virtual reality, ενσωματώνουσας κάποιες παραδοσιακές αξίες (θρησκεία, πατριωτισμός, …επιχειρηματικό πνεύμα) εναντίον…
Αμερικάνικες εκλογές live, σε δυο εκδοχές. Fox News (πάνω) και CNN.
Ιδιαίτερα σημαντικά για “εμάς εδώ” (όσους τουλάχιστον θυμούνται) είναι δύο άλμπουμ Ελλήνων διεθνούς ακτινοβολίας καλλιτεχνών, την παραγωγή των οποίων υπογράφει ο Quincy Jones. Ακούμε ένα μικρό podcast με τραγούδια από το το ‘Nana Mouskouri In New York’, το jazz άλμπουμ της Μούσχουρη, κυκλοφορία του 1962, και ‘Το Χαμόγελο Της Τζοκόντας’ του Μάνου Χατζιδάκι, κυκλοφορημένο τρία χρόνια αργότερα. Especially important for…
Το μικρό μας αφιέρωμα στην τεράστια καριέρα του Quincy Jones – με έμφαση στην jazz και την κινηματογραφική πλευρά του καλλιτέχνη – συνεχίζεται με δυο δικές του συνθέσεις απ΄το άλμπουμ The Quintessence, κυκλοφορημένο το 1962 από την Impulse!. Tο άλτο του Phil Woods και η τρομπέτα του Freddie Hubbard ξεχωρίζουν στο ομώνυμο κομμάτι (03:21) και το ‘Hard Socks Dance’ (00:00)…
Η συνεργασία του Quincy Jones με καλλιτέχνες όπως οι M. Jackson, F. Sinatra, αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου μιας καριέρας με διάρκεια πολύ μεγαλύτερη του μισού αιώνα. Θα ακούσουμε κάποια στιγμιότυπά της, ξεκινώντας με τη μουσική των τίτλων για την αστυνομική ταινία του 1970 ‘They Call Me Mr. Tibbs’ – σκηνοθεσία Gordon Douglas, πρωτ. Sidney Poitier, Martin Landau, Barbara Mcnair….
Το μενού των αντιπερισπασμών έχει βασικά δυο ποικιλίες, κάθε μια αφορά σε διαφορετικό πολιτισμικό επίπεδο. Το κουτσομπολίστικο δούναι και λαβείν των social media αποτελεί distraction από τα γεγονότα της πολιτικής και των πεδίων της μάχης. Στοχεύει κατευθείαν στην “πλέμπα” των χρηστών τους.Δια της μετατροπής του δημόσιου σε ιδιωτικό και τούμπαλιν, η εν λόγω “πλέμπα” παρουσιάζει όλο και πιο λεπτές διαφορές…
Όχι για να διαπιστώνουμε, αλλά για να διασκεδάζουμε :Το …φανερό του “ρατσιστικού” σχολίου (…surprise!) ουδόλως υποστηρίζεται απ’ το περιεχόμενό του : σε μια αποστροφή του λόγου του, κάνοντας χιούμορ, ο DT αναφέρει ότι είναι “τόσο Έλληνας όσο και ο Αντετοκούμπο”. Αυτό εν μέσω εγκωμίων περί “μεγαλύτερου παίκτη στην Αμερική” κτλ. κτλ. Ακόμα και αν υπονούσε ότι ο ΓΚ …δεν είναι…