Καλό θα ήταν, ίσως, τα παιδιά να κρατιούνται έξω από τέτοιες υποθέσεις, ακόμα κι αν ο σκοπός είναι ιερός όσο η αντίσταση στο project 15-minute cities [για προηγούμενες αναφορές στο θέμα, εδώ και εδώ]. Γιατί αυτό που παρακολουθούμε θυμίζει ήπια εκδοχή του φαινομένου των παιδιών με καλάσνικοφ σε χώρες του “αναπτυσσόμενου κόσμου”.
Τούτων δοθέντων, η “Anti-Greta” είναι kick-ass. Και συμφωνώ 200% με το Switch off the TV στο πλακάτ που κρατάει το [αόρατο] παιδάκι. Και …επαυξάνω : ας πετάξουμε το κινητό ή ας περιορίσουμε στο ελάχιστο την περιπλάνηση στο τοξικό περιβάλλον αυτού και του laptop.
Θα πρέπει βέβαια να έχουμε πάρει απόφαση ότι το εύρος της επικοινωνίας επιστρέφει έτσι στα φυσιολογικά του όρια : αυτά του φιλικού / οικογενειακού μας κύκλου.
“Παρεμπιπτόντως” άλλωστε, τυχόν πιστή συμμόρφωση με τα παραπάνω “εγγυάται” ότι το κοριτσάκι αποκλείεται να γίνει …Greta Thunberg.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Και τι θα γίνει με τις hi-end περιοχές που λυμαίνεται η ελίτ? Θα γίνει δηλαδή και το Ψυχικό δεκαπεντάλεπτη γειτονιά? Γιατί τώρα δεν έχουν ούτε καν περίπτερο. Ας είναι καλά το υπηρετικό προσωπικό..
Ούτως ή άλλως, υποθέτω, το κόλπο στοχεύει τους μη έχοντες. Οι έχοντες ακόμα κι αν χρειαστεί θα …έχουν να πληρώνουν τα όποια πρόστιμα.
Τέτοιοι τσιφούτηδες που είναι οι περισσότεροι, το βλέπω δύσκολο να βάζουν το χέρι στην τσέπη. Μάλλον θα τις ανακηρύξουν διατηρητέες or something μαζί φυσικά με τον εαυτό τους..
By the way, τώρα που το θυμήθηκα [με είχε συγκλονίσει τόσο που το ξέχασα αμέσως] ο …SIN BOY πέθανε τελικά ή ζει;
Zei o archipsekasmenos!!
Πάντως όλους όσους “επιλέγουν” Sin Boy, όταν αντίπαλο δέος είναι οι πεθαμενατζήδες του “πολιτισμού” με επικεφαλής τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, τους καταλαβαίνω απολύτως.
Και μόνο που τους ανέφερες άρχισα ξαφνικά να χασμουριέμαι. Τουλάχιστον ο άλλος έχει μια δόση αυθεντικότητας.. https://www.youtube.com/watch?v=1OVpGAOpHJk
Απότι έχω καταλάβει πάντως, τόσο με τα “έντεχνα” όσο και με τις ταινίες του Παπακαλιάτη ασχολούνται αποκλειστικά σχεδόν κορίτσια.. όχι πάνω από τα 22.
Νομίζω, αν και έχω χάσει επαφή με τα τεκταινόμενα, ότι ο Παπακαλιάτης είναι ένα είδος class of his own. Μου είναι δύσκολο να πιστέψω ότι κάποιος / – α βλέπει Παπακαλιάτη και ακούει ταυτόχρονα …Αλκίνοο και Μάλαμα [ο “αγαπημένος μου”!]. Πιο ταιριαστός μου φαίνεται με κάτι σκύλους φλερτάροντες με το r’n’b, τύπου Τάμτα ας πούμε, και γενικώς με το είδος της “ελληνικής ποπ” που επισημαίνει την παρουσία του μια φορά το χρόνο στη Eurovision.
Πάλι, “όπως πολύ σωστά είπα” και πριν, επαφή με το γίγνεσθαι της “ελληνικής μουσικής” δεν έχω, όπως δεν έχει και αυτό με μένα.
Μιλάμε για κατάσταση που αξιολογούσα ως “υπόνομο” ήδη από τα middle ’80s, τότε που έφτιαξα το γκρουπ. Και, έκτοτε, δεν έχει ακριβώς βελτιωθεί όπως ξέρεις.
Το επίπεδο της καλλιτεχνικής, ιδίως της μουσικής ζωής, [θα έπρεπε να] αρκεί για να περιγράψει την κατάσταση της “χώρας”. Αλλά και του πλανήτη γενικότερα.
Η ανάληψη της “συνθετικής δραστηριότητας” από τα A.I Music Generators, ήταν η πιο λογική εξέλιξη και είμαι ο τελευταίος που εκπλήσσεται απ’ αυτήν.
Στο κάτω κάτω, ακόμα και αυτά, λιγότερη ψυχική καχεξία θα αποπνέουν απ’ τους “έλληνες τραγουδοποιούς” ή κάτι λούληδες με γυναικείες φωνούλες που αποτελούν τη mainstream pop στο Αμέρικα.
Άσε που ακόμα και εδώ, χωράει ένα ψήγμα δημιουργικότητας, αν τα μηχανήματα μπορούν [δεν το έχω ψάξει] να ακολουθήσουν ακριβείς οδηγίες για ευφάνταστους συνδυασμούς – πεδίο τιμής για ανθρώπους με ευρύτητα ακουσμάτων, ας πούμε.
Εντάξει ο Παπακαλιάτης βάζει άνετα υποψηφιότητα για το χειρότερο ηθοποιό από καταβολής κόσμου hands down. Κανένα ψηφιακό animation δεν θα μπορούσε ποτέ να μιμηθεί το μονοκόμματο και μηχανικό τρόπο που κινείται και μιλάει στις ταινίες του (που δεν έχω καταφέρει να παρακολουθήσω πάνω από δέκα λεπτά συνολικά). Μαρέσει εντωμεταξύ που φουσκώσαμε από περηφάνεια επειδή το netflix άνοιξε τις πόρτες του στην Ελλάδα, τη στιγμή που το κανάλι βρίθει από τούρκικες παραγωγές που – όχι ότι χρειάζεται ιδιαίτερη προσπάθεια – τρώνε τον Παπακαλιάτη για πρωινό.
Και βέβαια εκεί που μεγαλουργεί μ’ αυτό ακριβώς τον τρόπο είναι στις στιγμές του αισθησιασμού.
Ως προς το Netflix νομίζω ότι το ίδιο το φούσκωμα από υπερηφάνεια αρκεί, ακόμα και αν δεν φιλοξενούσε τούρκικες παραγωγές. Εντωμεταξύ κάτι που με έχει απασχολήσει έκπαλαι είναι η απουσία από το ελληνικό κινητογραφικό / σιριαλικό ρεπερτόριο projects επιστημονικής φαντασίας η, θου Κύριε, τρόμου. Το λέω γιατί θυμήθηκα ότι έβλεπα, προ τριετίας or something στο Netflix, μια [ψιλοανεκδιήγητη] τουρκική παραγωγή με …βρικόλακες. Downtown Istanbul μιλάμε, μαζί με gangsters, πιστολίδια μαχαιρώματα και δε συμμαζεύεται.
She was great. She was very pleasant and articulate, and when she was mocking Greta, she didn’t come close to the vitriol, nasty, hateful tone of Greta. I haven’t had TV is well over 30 years. I couldn’t agree with her more on telling people to switch them off. It is too bad that children get used for political ends like this.
I agree with all your points. She definitely shows top class on the moment of Greta’ s simulation!
Δεν το είχα σκεφτεί αυτό που λες για τις ελληνικές παραγωγές, αντιθέτως μου είχε κάνει.. τρομακτική εντύπωση το γεγονός ότι στην Ελλάδα κυκλοφορεί μεγάλη ποσότητα λογοτεχνίας τρόμου και μάλιστα γραμμένη ως επί το πλείστον από γυναίκες. Ίσως η έλλειψη σχετικών ταινιών έχει να κάνει με τη σοβαροφάνεια του χώρου ή με τα λεφτά και τις τεχνικές που απαιτούνται ακόμα και για σχετικά φτηνές παραγωγές.
[Ουπς!] Τι λογοτεχνία τρόμου γραμμένη απο γυναίκες; you mean literally? as in απογόνους της Mary Shelley ας πούμε;
Ναι, κανονικά. Όχι επιπέδου Shelley, αλλά το παλεύουν. Από τις καλύτερες του χώρου ήταν μια φίλη μου που πέθανε πρόσφατα, με την οποία μάλιστα μοιραζόμασταν παρόμοιες.. μεταφυσικές εμπειρίες👻
Μάλλον παραέχω ξεκόψει απ’ την ελληνική πραγματικότητα. Ούτως ή άλλως βέβαια δεν είμαι και σε mood λογοτεχνίας τρόμου χρόνια τώρα. Κάποια στιγμή έπαθα ένα είδος overdose και έκτοτε πούλο. Εννοείται ότι επί σειρά δεκαετιών το έχω ξεσκίσει εντελώς.
Αλλά και ότι θα υπήρχε οργασμός του είδους και μάλιστα από γυναίκες ούτε να το φανταστώ δεν μπορούσα.