Ξεκινάμε το αφιέρωμα στους μουσικούς αυτού του μήνα με τον λίαν σημαντικότερο της σημερινής του φήμης, μπαρόκ συνθέτη Alessandro Stradella [1643, Viterbo, Ιταλία -1682, Γένοβα] : το σπάνιο ταλέντο και ο πολυτάραχος βίος – παρανομίες, σχέσεις με ύποπτους κύκλους, “άστατη” ερωτική ζωή, και η δολοφονία του από πληρωμένους εκτελεστές στην ηλικία των 39 – τον είχαν καταστήσει θρυλική φιγούρα της εποχής, θέμα μυθιστορημάτων και οπερών, έως και δυο αιώνες μετά το θάνατό του.
Σήμα κατατεθέν τη μουσικής του, οι τολμηρές αρμονίες και η ανεξάντλητη μελωδικότητα που αναβλύζει από τα φωνητικά του έργα – κυρίως καντάτες.
Ένα πρώτο δείγμα της τέχνης του Alessandro Stradella, η άρια ‘Così, Amor, mi fai languir’ από την όπερα La forza dell’amor paterno (1678) – σε εξαιρετική ερμηνεία από την Maria Bayo.

We begin the tribute to this month’s musicians with Alessandro Stradella [1643, Viterbo, Italy -1682, Genoa], a baroque composer much more important than his current fame : his rare talent and turbulent life – illegal activities, relationships with suspicious circles, “fickle” love life, his murder by paid hitmen at the age of 39 – had made him a legend of his time, subject of novels and operas, up to two centuries after his death.
His music is characterized by bold harmonies and an inexhaustible melodiousness streaming out of his vocal works – mainly cantatas.
One first token of Alessandro Stradella’s art, is the aria ‘Così, Amor, mi fai languir’ from the opera La forza dell’ amor paterno (1678) – in an excellent performance by Maria Bayo.

Così Amor mi fai languir, mi fai languir,
Così Amor mi fai languir, mi fai languir,
Non è mio ciò che desio,
Chi mi fugge seguir deggio,
E chi si strugge nel mio foco, nel mio foco
Ho da fuggir.
E chi si strugge nel mio foco, nel mio foco
Ho da fuggir.
Così Amor mi fai languir, mi fai languir,
Mi fai languir, mi fai, mi fai languir,
Mi fai, mi fai languir.
Così Amor mi fai penar, mi fai penar,
Così Amor mi fai penar, mi fai penar,
Non mi dai chi tanto amai,
Il mio bene scacciar deggio,
E mi conviene chi non amo, qui non amo pur amar.
E mi conviene chi non amo, qui non amo pur amar.
Così Amor mi fai penar, mi fai penar, mi fai penar, mi fai, mi fai penar, mi fai, mi fai penar.