Έχω σταματήσει προ πολλού να ασχολούμαι με τον Al : οι τελευταίες κυκλοφορίες των Ministry δεν παρουσιάζουν ίχνος ενδιαφέροντος, ιδίως για κάποιον που έχει αποθεώσει άλμπουμ όπως τα The Mind Is A Terrible Thing To Taste, Psalm 69, Filth Pig στον καιρό τους. Απαξιώντας ακόμα και να πάω στην ”πολυαναμενόμενη” εδώ συναυλία τους, έκλεισα το κεφάλαιο ‘Ministry’ ένα χρόνο μετά, ακούγοντας τον ύμνο που ο Al Jourgensen ένιωσε την ανάγκη να αφιερώσει στην …Antifa.
Δεν είχα μπει στον κόπο καν να ψάξω τις απόψεις του για την “πανδημία” και τα “εμβόλια”.
Ένα ήπιο σοκ πάντως το δέχτηκα όσο νά ‘ναι, πέφτοντας προ ολίγου σε συνέντευξη του ατόμου [12/8/21]. Κάποιες ατάκες από αυτήν, αφορώσες στα εμβόλια :
“I’m with the Foo Fighters on this one. Mandate it. If you want to go to a restaurant, why should you be able to just put other people in danger because of your own selfishness. Me, of all people, you know this from my career, I do not trust government, or government policies. But I do trust science.”
Αλλιώς : οι συνέπειες της εξακολουθητικής κατάχρησης ουσιών σε προκεχωρημένη ηλικία…
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Βασικά έτσι και υπέπιπταν στην αντίληψή τους οι συγκεκριμένες δηλώσεις, οι.. antifa – οι δικοί μας τουλάχιστον – θα ήταν οι πρώτοι που θα τον διέγραφαν.
Έτσι και υπέπιπταν στην αντίληψη του …ιδίου προ 30ετίας, θα έσπευδε να αυτοπυρποληθεί or something.
Ή τα έχει δει όλα [πόσο ν’ αντέξει ένας άνθρωπος*] ή είμαστε μπροστά σε μια ακόμα περσόνα της show business που επαναλαμβάνει “όλα όσα πρέπει”, για να συνεχίσει να υπάρχει.
* Πρέπει να διαβάσει κανείς την αυτοβιογραφία του [The Lost Gospels According To Al Jourgensen] για να αντιληφθεί για τι abuse status μιλάμε.
Αν ήταν από τα ναρκωτικά (που σε άλλους λειτουργούν ως μέσο για να κρατούν τις δέουσες αποστάσεις) ή έστω ένεκα βιοπορισμού (που στο χώρο του θα είχε μάλλον το αντίθετο αποτέλεσμα) προσωπικά δεν θα έλεγα τίποτα. Το πιο ανησυχητικό είναι ότι κατά πάσα πιθανότητα τα πιστεύει.
Μου φαίνεται δύσκολο, ακόμα και ένας τελείως fucked up Al να πιστεύει αυτά τα πράγματα – μιλάμε για πολύ έξυπνο άνθρωπο που ήξερε μια χαρά τι είναι η επιστήμη και η τεχνολογία και τι σκοπούς εξυπηρετούν. Ατάκα του τύπου “δεν εμπιστεύομαι την πολιτική αλλά …εμπιστεύομαι την επιστήμη” δεν τη λέει ούτε η θεία μου.
Μα.. ειδικά η θεία σου – με όλο το θάρρος και χωρίς να γνωρίζω προσωπικά τη γυναίκα – ποτέ δε θάλεγε αυτές τις μαλακίες! Η “εξυπνάδα” και η “μόρφωση” (τα εισαγωγικά είναι πλέον απαραίτητα) δυστυχώς ή ευτυχώς υπήρξαν τα πρώτα θύματα της “πανδημίας”!
Αυτό που θέλω να πω είναι ότι το αφύσικο φαινόμενο που έλαβε χώρα μεταξύ 2019 – 2020 δεν μπορεί να εξηγηθεί ούτε με όρους ΜΜΕ ούτε με όρους προπαγάνδας ούτε με όρους ψεκασμού. Αυτά τα πράγματα θέλουν τον καιρό τους. Εδώ μιλάμε για μια ξεκάθαρη ποιοτική διαφορά, για κάτι που έγινε από τη μια στιγμή στην άλλη, για ένα πώς να το πω.. singularity!
Κάτι δηλαδή οριστικό και αμετάκλητο. Εδώ ακριβώς κολλάει ο χαρακτηρισμός του “πρώτου καίριου πλήγματος”. Όποιος κι αν σχεδίασε αυτή την επίθεση, το σίγουρο είναι ότι στόχευσε καταρχήν στον πυρήνα της δυνητικής αντίστασης, με άλλα λόγια στη λογική, στη μόρφωση, στην αίσθηση, στη μνήμη. Τα υπόλοιπα είναι ζήτημα χρόνου..
Συμφωνώ ως προς το καίριο πλήγμα, και ως προς το μη επαρκώς εξηγήσιμο του όλου πράγματος.
Πάντως, όπως έχουμε ξαναπεί, μια τέτοια κατάσταση δεν θα μπορούσε επουδενί να επικρατήσει πχ. στα ’90s ή θου Κύριε πιο πριν από αυτά. Και οι πέτρες θα σηκώνονταν να τους χτυπήσουν. Αυτό αρκεί για να αποδείξει ότι το έδαφος καλλιεργείται καιρό βάσει σχεδίου. Η καθιέρωση του smartphone – “όλα σε ένα” και των εφιαλτικών social media ήταν κατά την άποψή μου αποφασιστικές κινήσεις, μετά φυσικά την “απόδοση” στο κοινό της πολιτικής βερσιόν ενός κατασκευασμένου για στρατιωτικούς σκοπούς διαδικτύου, και πριν απ’ αυτό των personal computers.
Και βέβαια η καιρό ήδη πριν από αυτά συστηματική εξάλειψη του λόγου από ένα τηλεοπτικό τοπίο που αντικαθιστούσε τον “δημόσιο χώρο”.
Last but not least – σημαντικότερο για μένα προσωπικά – η υποβάθμιση της μουσικής και η σταδιακή αντικατάστασή της από “αυτό” που ακούγεται σαν μουσική σήμερα. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορεί να συνειδητοποιήσει / αντιδράσει ουσιαστικά στα τεκταινόμενα, ένας άνθρωπος που, στην καλύτερη περίπτωση, μεγάλωσε αποθεώνοντας “τελετουργικά” σε “ροκ” συναυλίες τον Σωκράτη Μάλαμα και τον Λαυρέντη Μαχαιρίτσα. Για να μη μιλήσουμε για σκύλους, r’n’b και [τ]ράπερ.
Ως προς την …θεία μου, στα 90 δεν της έχει μείνει πολλή από την ευφυία που είχε κάποτε [αξιοσημείωτη, αλλά όχι τίποτα τρομερό, όπως εκείνη …της μάνας μου]. Θέλω να πω ότι όλα αυτά δεν θα τα καταλάβαινε αν δεν της τα είχα εξηγήσει.
Αλλά ο κυρ-μαλάκας για τον οποίο μιλάμε, ο AJ, είναι δεδομένο ότι ήξερε τι ακριβώς παίζεται μεταξύ πολιτικής, επιστήμης – τεχνολογίας, στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος και αοράτων διευθυντηρίων. Οι Ministry στα ’90s ήταν το αγαπημένο ροκ γκρουπ του …Στάνλεϊ Κιούμπρικ, ο οποίος είχε πάρει αυτοπροσώπως τον κυρ-μαλάκα τηλέφωνο για την συμμετοχή του στο Artificial Intelligence – επιθυμία που πραγματοποιήθηκε τελικά μετά το θάνατό του από τον Spielberg.
[Ο Al, γκαγκούρης όπως πάντα, την πρώτη φορά που άκουσε τη φωνή στο ακουστικό : “Hello, this is Stanley Kubrick”, απάντησε μ’ ένα ξερό “Yeah, right” και το έκλεισε].
Εννοείται ότι δεν έχω την παραμικρή αμφιβολία για τα όλα παραπάνω, τα οποία εξάλλου έχουμε συζητήσει κατά καιρούς ενδελεχώς χωρίς να διαφωνούμε στο παραμικρό. Αυτό που με προβληματίζει όμως – και προβληματίζει απότι έχω καταλάβει και σένα – είναι ότι το “κόλπο” έπιασε κυρίως με ανθρώπους κατά τεκμήριο έξυπνους, μορφωμένους και καλόγουστους, ανθρώπους που μέχρι τότε “αμφισβητούσαν το σύστημα” μετά λόγου γνώσεως και προσπαθούσαν μάλιστα να μεταδώσουν τον προβληματισμό τους και στους υπόλοιπους. Κάποιοι από αυτούς ψεύδονται πλέον ασύστολα για να κρατήσουν το πόστο τους, αλλά στην αρχή τουλάχιστον οι περισσότεροι τα πίστεψαν όλα και παρέσυραν με την αυθεντία τους και τους “αμόρφωτους”, οι οποίοι παρεμπιπτόντως αποτελούσαν το κύριο σώμα της ολοένα και μειούμενης αντίστασης για λόγους που επίσης δυσκολεύομαι να κατανοήσω. Αν υπάρχει κάτι που δε με αφήνει ακόμα ναποσυρθώ – αν και τελικά θα το κάνω – από την όλη μαλακία, είναι ότι δεν ξέρω πως να περάσω το χρόνο που μου απομένει, αφού έχω χάσει εντελώς την πίστη μου στην πνευματική καλλιέργεια, την επιστήμη και τον πολιτισμό.
Πιστεύω ότι το θέμα αφορά στην υπνωτιστική επιβολή συγκεκριμένων αφηγημάτων, project στο οποίο συνεργάζονται πολιτικοί, show business και “επιστήμονες” – “διανοητές”, με το ζευγάρι των τελευταίων να λειτουργεί βάσει πολιτικής ατζέντας και με όρους θεάματος.
Στο βάθος διακρίνεται η εξαφάνιση ακόμα και του ενστίκτου της επιβίωσης, του μόνου που εξακολουθεί να λειτουργεί σήμερα, εργαλειοποιημένο ή όχι, κινητοποιώντας τη συμπεριφορά των πάντων κατ’ αποκλειστικότητα.
Πώς θα ολοκληρωθεί η εξαφάνιση του ενστίκτου επιβίωσης που ήδη συντελείται, παράλληλα με την …αξιοποίησή του; Πιστεύω ότι το τελευταίο στάδιο της διαδικασίας “απομάγευσης του κόσμου” αφορά στην εκπαίδευση του ανθρώπου σε μια προσέγγιση της “πραγματικότητας” ως a priori εκτός σφαίρας προσωπικού βιώματος. Συμπεριλαμβανομένου σ’ αυτό, τελικά, ως εκ τούτου, του ίδιου του εαυτού του.
“Θεωρητικά” τερτίπια του τύπου “we’ re living in a computer simulation” σ’ αυτό κατατείνουν. Το συγκεκριμένο, ας πούμε [Bostrom], ενώ ύπουλα επιχειρεί να υποκαταστήσει τον Θεό – δημιουργό με ένα …”Θεό – κομπιουτερά”, αφήνει, αντίθετα με το παραδοσιακό περί δημιουργίας προτυπο, τον άνθρωπο εκτεθειμένο στην ιδέα της ανυπαρξίας του.
Τα καίρια σχόλιά σου για το ρόλο του ενστίκτου της επιβίωσης μου έφεραν στο νου το παρακάτω λογύδριο του “Dr Breen” (ο γήινος επιστήμονας που επέλεξαν οι allien invaders ως αντιπρόσωπό τους προς τους ανθρώπους) από το μνημειώδες υπερ-προφητικό videogame half-life 2 του 2004. Παρεμπιπτόντως η “αθανασία” που ευαγγελίζεται ο μελίρρυτος επιστήμων είναι μια υβριδική ένωση allien και ανθρώπου με τελικό αποτέλεσμα τη μετατροπή του τελευταίου σε ζόμπι.
https://www.youtube.com/watch?v=u2yhqxyYLUQ
..alien, alien!!
Το νοηματικό glitch του ψηφιακού κυρ-μαλάκα, απ’ όπου πηγάζουν όλα τα υπόλοιπα, είναι η ταύτιση του ένστικτου επιβίωσης με τη δεισιδαιμονία : ο φυσιολογικός φόβος για το άγνωστο πρέπει να υπερνικηθεί ως συντηρητισμός [όλοι οι δρόμοι τελικά στην πολιτική οδηγούνε] στ’ όνομα της αντιμετώπισης του αγνώστου εν είδει …ευκαιρίας.
Από κει και πέρα, μετά την απαραίτητη περίοδο καταστροφών και εκατόμβης θυμάτων, η κάθε Νέα Τάξη αυτοκαθιερώνεται ως “de facto πρόοδος”.
Όπως σου έχω πει έχω ασχοληθεί ελάχιστα με τα games, ως εκ τούτου δεν ήξερα την ύπαρξη αυτού εδώ. Θα εντρυφήσω.
Η “μετάφρασή” σου θα έπρεπε να καθιερωθεί ως η official εισαγωγή στον οργουελιανό κόσμο του HL2! Τα μετά το 2010 videogames μπορούν με ασφάλεια να χαρακτηριστούν high-tech σκουπίδια. Δεν είναι ούτε καν παιχνίδια, με την έννοια ότι το πρόγραμμα παίζει σε μεγάλο βαθμό από μόνο του. Το συγκεκριμένο “αρχαϊκό” παιχνιδάκι πάντως μαζί με το ελάχιστα παλαιότερο DeusEx αποτελούν κατά τη γνώμη μου την αποκορύφωση του videogame ως μιας εκ των καλών τεχνών.
Και μόνο απο το λογύδριο του Dr. Breen αντιλαμβάνεται κανείς οτι υπάρχει “προβληματισμός” και “καλός σκοπός” εκ μέρους των δημιουργών του. Ο οποίος Dr. Breen παρεμπιπτόντως, δεν μπορεί να μη μου θυμίσει τον αλήστου μνήμης …Dr. Bean – ο mr. Bean σε ρόλο “art expert” εκ παρεξηγήσεως, στο μνημειώδες Bean – The Movie, late ’90s.
Δεν το είχα δει όταν βγήκε – ούτε και θα μπορούσα, δεδομένου ότι τότε υπηρετούσα εκτός τόπου και χρόνου στο στρατό – αλλά βρήκα μόλις τώρα το σχετικό απόσπασμα στο YT και..😄😅🤣
Δεστο όλο αν το βρεις, έχει μνημειώδεις φάσεις.