Ο θάνατος του Διονύση Σαββόπουλου είναι μείζον γεγονός. Οι “αποτίσεις φόρου τιμής” στα διαδίκτυο, κατά συντριπτική πλειονότητα, έχουν την ίδια ψυχιατρική-θεατράλε αύρα που έχουν τα πάντα σ’ αυτό. Για να μη μιλήσουμε για τις αναφορές στα μίντια.
Σε ό,τι με αφορά, καμία διάθεση για νεκρολογίες, προς το παρόν τουλάχιστον. Αλλά η μουσική …είναι άλλο πράγμα. Έγραψα ένα κομματάκι γι’ αυτόν ξυπνώντας κάποια στιγμή απόψε, βασισμένο σε δικό του τραγούδι, το οποίο σύντομα θα ηχογραφήσω. Επίσης, δίπλα σε ο,τιδήποτε άλλο ακούσουμε τις επόμενες μέρες, θα υπάρξει και ένα αφιέρωμα στον ΔΣ με αγαπημένα μου τραγούδια απ’ όλη τη δισκογραφία του (ούτε το ‘Ας Κρατήσουν Οι Χοροί’, ούτε τη ‘Συνεφούλα’). Ξεκινώντας με τρία – “ασκήσεις αναπνοής”, όπως …άστοχα και υποτιμητικά τα περιέγραφε ο ίδιος – από το Φορτηγό. Ένα ακόμα από το ίδιο άλμπουμ υπάρχει εδώ. 🔥 🔥 🔥 The death of Dionyssis Savvopoulos is a major event. The “tributes” online, by an overwhelming majority, carry the same psychiatric-theatrical aura as everything else there. Let’s not even talk about the media references.
As far as I’m concerned, no inclination for obituaries, at least for now. But music… that’s another matter. I wrote a little piece for him, waking up sometime tonight, based on one of his songs, which I’ll soon record. Also, alongside anything else we listen to in the coming days, there will be a tribute to DS with my favorite songs from his entire discography. Starting with three – “breathing exercises,” as he …inaccurately and disparagingly described them – from Fortigo. Another one from the same album is here.
00:00 Το Μπουλούκι 02:28 Τα Κορίτσια Που Πηγαίνουν Δύο Δύο 05:34 Τα Πουλιά Της Δυστυχίας
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Εντωμεταξύ τώρα το μαθαίνω από σένα. Έχω να διαβάσω ειδήσεις από χτες το πρωί που έψαχνα στο YT τους Man from Missouri και.. Το Φορτηγό.
Εγώ το έμαθα χτες το βράδυ …την ώρα που έκλεινα, 11 παρά, ως συνήθως.
Όπως ξέρεις, έχω μεγαλώσει με Σαββόπουλο. Θυμάμαι τον εαυτό μου δωδεκάχρονο, να κοπανάω αλύπητα μια βαλίτσα – ταμπούρλο, “συμμετέχοντας” στα κρουστά του Μπάλλου. Το βράδυ ξύπνησα “εν εγρηγόρσει” και σχεδίασα ένα κομμάτι (instrumental) με βάση κάτι δικό του.
Στα middle ’90s τον είχα γνωρίσει με αφορμή συνέντευξη που του πήρα για τον ΗΧΟ. Τον είχε ενθουσιάσει, μου ζήτησε (και το έκανα) να την ηχογραφήσουμε …δίκην διαλόγου (καθένας με ένα τεύχος στο χέρι) για να τη χρησιμοποιήσει σαν promotion για το τότε άλμπουμ του “Ξενοδοχείο”.
Γενικώς είχαμε συναντηθεί τότε μερικές φορές, με μεσάζοντα τον Τάσο Φαληρέα, και η συναναστροφή μου έχει αφήσει έντονες αναμνήσεις (πολύ πιο έντονες από εκείνη τη βραδυά με τον Άκη Πάνου, στο πλαίσιο της οποίος ο ΑΠ μιλούσε …κατ’ αποκλειστικότητα 🙂)
Μόλις θυμήθηκα εντωμεταξύ ότι πριν κάμποσο καιρό – δεν θυμάμαι πότε, αλλά πρέπει να στο είχα πει στο ξεκάρφωτο – “μου είχε στείλει ο Σαββόπουλος τα καινούργια τραγούδια του”.. στον ύπνο μου😴 τα οποία τους έδωσα όλη τη νύχτα και κατάλαβαν. Κρίμα που μετά δεν θυμόμουνα τίποτα. Ήταν το ένα καλύτερο από το άλλο.
Το θυμάμαι. Έχω βιώσει και εγώ πληθώρα τέτοιων καταστάσεων, ξεκινώντας από συνάντηση με τον …Elvis, στα 15. Ήμασταν στο δωμάτιό μου και μου έπαιζε μια σειρά από ανύπαρκτα τραγούδια με την κιθάρα του. Η πλήρης απελευθέρωση δυνατοτήτων που προσφέρεται στα όνειρα δεν έχει ερευνηθεί στο βαθμό, ή μάλλον με τον τρόπο που θα’ πρεπε. Άσε που πιστεύω ακράδαντα ότι η σχέση ύπνου – θανάτου κάθε άλλο παρά αποτελεί απλώς υπόθεση της μυθολογίας.
Ως προς το Σαββόπουλο, δεν έχω όρεξη να παίζω τον ιατροντετέκτιβ, αλλά όπως ο ίδιος διηγείται είχε διαγνωσθεί με καρκίνο, είχε τεθεί η κατάσταση υπό έλεγχο και, εν τέλει, το 2022 …έπαθε κορωνοϊό, πράγμα το οποίο χειροτέρεψε πολύ τα πράγματα. Όμως είχε προηγηθεί κατά πως φαίνεται ο εμβολιασμός του, * ένας Θεός ξέρει με πόσες δόσεις. Και μια απ’ τις στάνταρ παρενέργειές του (του εμβολιασμού, όχι του ίδιου του κορωνοϊού) είναι η υποτροπή διάφορων καρκίνων και (η πρόκληση αυτών, ή) αυτοάνοσων.
* …το να μην είχε εμβολιασθεί ο ίδιος ενώ το συνιστούσε στα πλήθη, ακούγεται ακραίο όσο νά’ναι.
Κι εγώ κάτι αντίστοιχο πιστεύω για τη φίλη μου. Μόνο που η δύστυχη έκανε τα εμβόλια με το ζόρι. Άσε που εκτός των άλλων ο υποχρεωτικός εμβολιασμός προκάλεσε ποσοτική και ποιοτική έξαρση του κορωνοϊού. Εν ολίγοις η μελανότερη σελίδα στην ιστορία της ιατρικής.
Πάνω-κάτω, στην ιστορία της ανθρωπότητας. Μόνο σε συνθήκες πολεμικής σύγκρουσης / “επαναστατικής έξαρσης” έχουν σημειωθεί μεγαλύτερες αθλιότητες. Το ότι οι συγκεκριμένοι γαιοσκώληκες παραμένουν στο απυρόβλητο, και εξακολουθούν να μιλούν για ψεκασμένους και συνωμοσιολόγους, είναι κάτι που δεν υπάρχει τρόπος να χωνέψω.
Εν τω μεταξύ ο ρόλος της “φίλης του ανθρώπου” A.I. στην όλη υπόθεση, σήμερα ακόμα, δεν είναι άλλος από το αναμάσημα της βρωμερής προπαγάνδας του WHO και της FDA.
“Τα εμβόλια mRNA δεν ήταν «αδοκίμαστα», καθώς πέρασαν από αυστηρές κλινικές δοκιμές. Έχουν συνδεθεί με σπάνιες παρενέργειες, αλλά τα δεδομένα δείχνουν ότι τα οφέλη τους (μείωση σοβαρών κρουσμάτων και θανάτων) υπερτερούν σημαντικά των κινδύνων για τη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού.”
..ο ιστορικός του μέλλοντος που λέγαμε!
Ιστορικός του μέλλοντος κανονικά και με το νόμο. Η εμπιστοσύνη στην A.I. ως δεδομένα τίμιας και αδέκαστης – not to mention “scary smart” χτίζεται με σύστημα και μέθοδο.
Εξ ου και μου δίνει στα νεύρα από μια στιγμή και μετά το σίριαλ των Τεμπών, όταν κοτζάμ “ιατρική” γενοκτονία έχει περάσει αβρόχοις ποσί. Με πρωταγωνιστές ανθρώπους όπως η Καρυστιανού, η οποία σε ανάρτησή της στο Twitter στις 25 Ιουλίου του 2018 …ειρωνευόταν τους κατήγορους της κυβέρνησης για τους νεκρούς στο ΜΑΤΙ.
https://oannes.gr/%cf%80%ce%bf%ce%bb%ce%b9%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%b1-%ce%bd%ce%b5%ce%ba%cf%81%ce%bf%ce%b9/
Για μένα το ζήτημα των Τεμπών έκλεισε από τη στιγμή που η βαρυπενθούσα Ελλάδα επανεξέλεξε πανηγυρικά το Μητσοτάκη. Στην τελική ας μην ψήφιζαν τίποτε. Τώρα τους ακούω βερεσέ.
Το ίδιο και η πλειοψηφία των Ελλήνων “ψεκασμένων”. Στην Αμερική τουλάχιστον ο κόσμος έδειξε τη δυσαρέσκειά του εμπράκτως με την επανεκλογή του Τραμπ. Εμείς εδώ γαμάτε με κι ας κλαίω.
Άσχετο, η μάλλον όχι τόσο, και το ζήτημα που αφορά είναι ακόμα (ή μάλλον, πολύ) σημαντικότερο από το θάνατο ενός σημαντικού καλλιτέχνη :
Ο ΔΣ πέθανε “μετά από μάχη που έδινε με τον καρκίνο από το 2021“. Να σημειώσω ότι πέρσι, τέτοια περίπου εποχή, πέθανε γνωστός μου (συγγενής στενών φίλων) στην ίδια ηλικία με τον Σαββόπουλο, από καρκίνο απ’ τον οποίο είχε προσβληθεί, ξανά, το 2021. Να σημειώσω ακόμα ότι ο εν λόγω, “αρνητής των εμβολίων” είχε πειθαναγκαστεί να κάνει τη μοιραία δόση, μετά την επιβολή προστίμου από τους Πλεύρη – Μητσοτάκη, σε μια από τις πιο σκοτεινές στιγμές της πολιτικής ιστορίας της “Ελλάδας”. Και ότι προσβλήθηκε από τον καρκίνο μήνες μετά – έχοντας πριν από αυτό υποστεί έμφραγμα, 20 μέρες μετά τον εμβολιασμό, και οδηγηθεί σε τετραπλό bypass!
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι δεν αποκλείεται η πίστη του ΔΣ στην αναγκαιότητα των εμβολίων (εδώ
https://oannes.gr/%ce%b4%cf%81-%ce%b4%ce%b9%ce%bf%ce%bd%cf%85%cf%83%ce%b7%cf%83-%cf%83%ce%b1%ce%b2%ce%b2%ce%bf%cf%80%ce%bf%cf%85%ce%bb%ce%bf%cf%83-%cf%84%ce%bf-%ce%b5%ce%bc%ce%b2%ce%bf%ce%bb%ce%b9%ce%bf-%ce%b5/
το σημείωμά μου για κάποιες ατυχέστατες δηλώσεις του μεγάλου καλλιτέχνη) να συντόμευσε τη διάρκεια της ζωής του.
Ήταν το πρώτο που σκέφτηκα όταν έμαθα πριν λίγες μέρες το λόγο της νοσηλείας του. Φαίνεται όμως ότι διαγνώστηκε με καρκίνο προτού ξεκινήσουν ακόμα οι εμβολιασμοί:
https://www.iefimerida.gr/ellada/dionysis-sabbopoylos-gia-mahi-me-karkino
Στις αρχές του 2022 έχασα την καλύτερη φίλη μου από καρκίνο. Ήταν δεν ήταν 45. Δεν είναι ξεκάθαρο αν υποτροπίασε μετά τα εμβόλια (είχε προηγηθεί ένα “ύποπτο” χειρουργείο) ή αν ξεκίνησε με αυτά το κακό. Προσπάθησα να την αποτρέψω, αλλά οι γιατροί επέμεναν ότι έπρεπε να τα κάνει. Natural psychic, occultist και συγγραφέας ιστοριών τρόμου. Από τους ελάχιστους ανθρώπους, από τους οποίους είδα μόνο καλό στη ζωή μου.
Εντωμεταξύ μόλις πληροφορήθηκα ότι σε κάποιο λύκειο οι καθηγητές είχαν τη φαεινή έμπνευση να τιμήσουν τον εκλιπόντα με “τα κορίτσια που πηγαίνουν δύο δύο” (έπαιξαν στα παιδιά το τραγούδι και τους ζήτησαν ανάλυση των στίχων). Η ομόφωνη αντίδραση των παιδιών ήταν ότι ο δημιουργός του τραγουδιού – τον οποίο δεν είχαν ξανακούσει ποτέ στη ζωή τους – ήταν καταφανώς παιδεραστής και ανώμαλος!
Μα το Θεό σου λέω, αυτό ακριβώς σκεφτόμουνα την ώρα που ξανάκουγα το τραγούδι μετά από τόσα χρόνια!
😄😄😅😅
Lovely, thank you! I never stop learning about music when I come here! Best music blog, and the only one I visit regularly. Actually, I rarely visit other music blogs, although I do appreciate that people love and post music.