LOCK THEM FUCKIN’ UP!!!
(Visited 95 times, 54 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
OANNES
To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Εντωμεταξύ καταλαβαίνω τη συμβολική σημασία της αναγνώρισης του παλαιστινιακού κράτους, όμως.. υπάρχει παλαιστινιακό κράτος?
Όχι φυσικά. Μιλάμε για γελοιότητες. Η “αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους” εκ μέρους της Γαλλίας του Macron, όπως και όλων των υπόλοπων χωρών που “το” αναγνωρίζουν (κατά πλειονότητα μουσουλμανικών) αφορά στην πραγματικότητα την “αναγνώριση της ιδέας ενός παλαιστινιακού κράτους”
Δεν είναι κάτι σαν το …”ψευδοκράτος του Ντενκτάς”, να πούμε.
Για να μη το χοντρύνω λέγοντας ότι …δεν υπάρχουν καν Παλαιστίνιοι.
Κι εμένα έτσι μου φαίνεται. Ο εθνικισμός εξάλλου δεν είναι ίδιον του Ισλάμ.
Από την άλλη βέβαια το ίδιο μπορείς να πεις για όλα τα έθνη.
Προσωπικά δεν μπορώ να το πω αυτό, η “οικουμενικότητα” της φύσης του Ισλάμ είναι well documented. Η παλαιστινιακή “εθνική” συνείδηση προέκυψε ως αντίδραση στα “σιωνιστικά σχέδια”, από ιδεολογικοποιημένο φόβο προς τα οποία οι Άραβες της περιοχής “ήρξαντο χειρών αδίκων” από πολύ νωρίς, οδηγώντας τελικά σε ένα είδος αυτοεκπληρούμενης προφητείας. Με τη βοήθεια φυσικά των πανταχού παρόντων “ευεργετών της Ανθρωπότητας” Άγγλων.
Αυτό εννοούσα κι εγώ. Επίφαση βασικά είναι ο παλαιστινιακός εθνικισμός για το γεγονός ότι δεν θέλουν οι Άραβες τους Εβραίους μέσα στα πόδια τους. Καλύτερα βέβαια για όλους να μην είχε δημιουργηθεί ποτέ το κράτος του Ισραήλ. Σε αντίθεση με τους εβραίους της διασποράς δεν πρόκειται να μείνει στην ιστορία ως το άλας της γης.
Κάτι παρόμοιο φαίνεται να πίστευε παρεμπιπτόντως ο μακαρίτης ο Γιανναράς για τη σχέση του “ελληνισμού” με το ελληνικό κράτος. Πιθανότατα και ο Κονδύλης.
Ίσως να είχαν δίκιο οι Γιανναράς, Κονδύλης, …Σαββόπουλος etc. Ίσως και να ήταν καλύτερα να μην είχε δημιουργηθεί το Εβραϊκό κράτος. Αλλά θα έπρεπε αν συντρέξουν σ’ αυτό διάφορες προϋοθέσεις, μεταξύ των οποίων η υπαρκτή και αδιαμφισβήτητη ψυχολογική ανάγκη μεγάλης μερίδας Εβραίων γι’ αυτό, μετά την απίστευτη κορύφωση των δεινών τους ειδικά στη διάρκεια του 19ου αιώνα (τα οποία έχουν λησμονηθεί …ένεκα εκείνων του 20ου).
Σίγουρα. Ίσως θα έπρεπε να το φτιάξουν στην Αλάσκα or something.
Πλάκα κάνω. Προφανώς τους ενδιέφερε ο συγκεκριμένος τόπος και όχι το να ζουν όλοι μαζί – που το έκαναν εξάλλου στις κοινότητές τους. Αν ήθελαν εξορία, την είχαν ήδη. Παρεμπιπτόντως έχω την αίσθηση ότι πέραν των θρησκευτικών προσχημάτων ο κύριος λόγος του πανταχού παρόντος και διαχρονικού αντισημιτισμού ήταν ότι γενικά οι Εβραίοι δεν αφομοιώνονταν κοινωνικά στο ξένο περιβάλλον. Και ήταν κάτι που έκαναν συνειδητά. Σαν τους γύφτους ένα πράμα δηλαδή, αλλά.. εκλεπτυσμένο.
Δε νομίζω ότι το θρησκευτικό ήταν πρόσχημα. Δηλαδή ήταν, αλλά προς κάλυψη βαθύτερων αναγκών όπως η της παραγωγής αποδιοπομπαίων τράγων (έννοιας η οποία παρεμπιπτόντως πρωτοασυναντάται στο Λευϊτικόν της Βίβλου). Πηγαίνοντας έτσι κι αλλιώς στις απαρχές, δύο είναι οι βασικές αιτίες της “μη αφομοιωτικότητας” και της εξ αυτής επιθετικότητας των πέριξ φυλών εναντίον των Εβραίων. Πρώτη η μονοθεϊστική θρησκεία και η ανάγκη προστασίας της από την “ειδωλολατρική” επιρροή. Δεύτερη, και ίσως βασικότερη (σίγουρα πάντως …διαχρονικότερη) ο φθόνος των πέριξ για την εργατικότητα και μεθοδικότητα των Εβραίων. Όχι φυσικά γι’ αυτές τις ίδιες, αλλά για τα αποτελέσματά τους.
Σήμερα ακόμα, δεν είναι τυχαίο ότι οι πλέον λυσσαλέοι εχθροί του Ισραήλ είναι κάτι ρετάλια της “Αριστεράς”, ανεξαιρέτως κήρυκες των open borders και εκδηλωμένοι ή μη Τουρκόσποροι (άντε να δεχτώ ότι κάποιοι από τους “ακτιβιστές” είναι απλώς ηλίθιοι).
Η αρχή βάσει της οποία κινούνται είναι ότι ο ισχυρός δεν μπορεί να έχει δίκιο, ότι αυτό είναι a priori με το μέρος του αδύναμου. Αν δηλ. κάποιος διαρρήξει το σπίτι του Μάικ Τάισον νομίζοντας ότι αυτός απουσιάζει, και τελικά προκύψει ότι …είναι εκεί, ο φταίχτης για την τελική έκβαση δε θα είναι ο διαρρήκτης, αλλά ο …Τάισον. Γιατί έτσι απλά είναι ο ισχυρός της υποθέσεως. Εννοείται ότι υπάρχουν “θεμιτές και μη” διαβαθμίσεις της έκβασης, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ηλιθιότητα της εν λόγω ιδεολογίας.
Δε χρειάζεται υποθέτω, να επεκταθώ στα περί ηθικής των δούλων κλπ. του ποιητή – φιλόσοφου.
Σίγουρα. Το γεγονός επίσης ότι ασχολούνταν με “παρασιτικές” χρηματιστικές δραστηριότητες δεν βοηθούσε τα πράγματα. Κάπως έτσι έβλεπαν εξάλλου και οι Τούρκοι τους Έλληνες της Μικράς Ασίας.
Σου λέει δηλαδή και ξένος και αφεντικό. Ε όχι ρε φίλε!
…Όχι ότι πρέπει να μας διαφεύγει κιόλας δηλαδή ότι, την τεχνική της θυματοποίησης την έχουν εκμεταλλευτεί από μια στιγμή και μετά στο έπακρο, οι ίδιοι οι Εβραίοι.
Κυρίως αυτοί. Ο Ντοστογιέφκι μάλιστα θεωρούσε από τότε τη συγκεκριμένη νοοτροπία ως μεταμφιεσμένη αξίωση κυριαρχίας. Είχε κάνει επίσης τη συγκλονιστική πρόβλεψη ότι, αν ποτέ βρεθούν στη θέση του κυρίαρχου λαού, δεν υπάρχει περίπτωση να επιτρέψουν την συνύπαρξη μειονοτήτων.
Οι σχέσεις επίσης των εβραίων με την “αριστερά” ήταν ανέκαθεν ιδιαίτερα στενές, πράγμα που καθιστά την αντιπάθειά τους προς το κράτος του Ισραήλ τουλάχιστον.. περίεργη.
Μη σου πω κιόλας ότι πρόκειται για όψιμη διεθνοποίηση απόψεων του.. ΚΚΕ.
Δε νομίζω. Αυτά ίσχυαν επί …Μπεν Γκουριόν etc. Εδώ και δεκαετίες, από τα late ’60s – early ’70s ήδη, με ναυαρχίδα την ΕΣΣΔ σύσσωμη η διεθνής αριστερά γίνεται σφόδρα επικριτική προς το Ισραηλινό κράτος.
Μην ξεχνάμε παρεμιπτόντως ότι μεγάλο μέρος του ισραηλινού πληθυσμού είναι.. ρωσικής προέλευσης.
Εις πείσμα της πληθυσμιακής συνθέσεως, όχι απλώς η ΕΣΣΔ από τα ’60s – early ’70s και μετά, υποστήριξε αναφανδόν τους “Παλαιστινίους”, αλλά οι ίδιοι οι στρατιώτες της PLO εκπαιδεύτηκαν …στην ΕΣΣΔ και άλλες χώρες του “παραπετάσματος”.
Προφανώς επειδή θεωρούσαν συλλήβδην το Ισραήλ.. πράκτορα της CIA.
Εντάξει ο Ντοστογιέφσκι, ασχέτως …λοιπών ιδιοτήτων (στο κάτω-κάτω, και εντελώς κοινότοπα, είναι το λογοτεχνικό μου είδωλο, μαζί με τους Μπαλζάκ και Σαίξπηρ) ήταν ένθερμος αντισημίτης, εναρμονισμένος με τις καταδιωκτικές των Εβραίων πολιτικές του Τσάρου Αλεξάνδρου.
Όσο για την πρόβλεψή του, έχει αποδειχθεί εσφαλμένη. Και Άραβες περιέχει το Ισραηλ, και Δρούζους (εξ ου η πρόσφατη κινητοποίηση στη Συρία) και …άλλους.
You know what I mean. Δεν θα χαρακτήριζα πάντως τον Ντοστογιέφκι “αντισημίτη”. Όλες οι αναφορές του στο ζήτημα είναι πρακτικού-κοινωνικού χαρακτήρα. Περιέργως για τον ίδιο – και σε αντίθεση με τον Τσάρο – δεν κάνει απολύτως καμία νύξη θρησκευτικού χαρακτήρα.
Εντάξει ο Ντοστογιέφσκι ήταν above all …ο Ντοστογιέφκσι, δεν ήταν ο πολιτικάντης Αλέξανδρος ο Γ.
Άσε που στο φινάλε, πολλά από αυτά που λέει για τους Εβραίους, προφανώς ισχύουν. Καμιά όρεξη δεν έχω αγιοποίησης των εν λόγω. Απλώς να μη ξεχνάμε ποιοι είναι απέναντί τους, και με ποιους είμαστε οι ίδιοι “συμβατότεροι”. Στην παρούσα φάση τουλάχιστον.
Καλά και αυτό με τις χρηματιστικές δραστηριότητες είναι πονεμένη ιστορία, με εντυπωσιακού βάθους …αποκρυφιστικές παραμέτρους που φτάνουν από το Μεσαίωνα στις μέρες μας, και στις οποίες θα αναφερθώ κάποια στιγμή με μεγάλο κείμενο. Μένοντας στην επιφάνεια : είναι γνωστό ότι οι Εβραίοι ασχολούντο με τα χρηματιστηριακά γιατί στους Χριστιανούς ήταν απαγορευμένο, ενώ ταυτόχρονα οι ίδιοι (οι Εβραίοι) απεκλείοντο μέσω …συντεχιακών πρακτικών από άλλα επαγγέλματα.
Μια ενδιαφέρουσα ομοιότητα του ελληνικού κράτους με το εβραϊκό είναι ότι αμφότερα καθιέρωσαν εξ αρχής ως επίσημη γλώσσα μια μορφή “καθαρεύουσας” που στηριζόταν στην αρχαία γραπτή τους παράδοση και όχι στην εκάστοτε καθομιλουμένη (που θύμιζε περισσότερο τον πύργο της Βαβέλ).