Αυτά από Συρία μεριά – τα σαυροειδή των media έχουν ξεκινήσει την αναδρομική δαιμονοποίηση του Bashar al-Assad και του καθεστώτος του. Ο τελευταίος δεν έπαψε να μου είναι συμπαθής, εύχομαι η μοίρα που τον περιμένει να είναι λιγότερο σκληρή από εκείνη των Saddam, Gaddafi.
Μακάρι να μπορούσα να συμμεριστώ την αισιοδοξία του κυρίου Τραμπάκουλα. Για να μη μιλήσουμε για την “ακρίβεια” με την οποία αναφέρεται στο συριακό ζήτημα – τελευταίο κεφάλαιο της εφιαλτικής, αμερικανικής εκπορεύσεως * επιχείρησης …”Αραβική Άνοιξη”.
* …δια χειρός Barack Hussein Obama, Hillary Rodent Clinton, προσωπικών του αντιπάλων, δια να μη λησμονούμεθα.
3(Visited 131 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Ελπίζω να έχει κάτι πιο ουσιαστικό να πει στις μελλοντικές “διαπραγματεύσεις”, γιατί αλλιώς βλέπω το Βλαδίμηρο να τον παίρνει στο ψιλό.
Ο κορυφαίος αναλυτής – εξυπνότερος Έλληνας, μίλησε γι “απελευθέρωση της Δαμασκού”, τονίζοντας ως σημαντικότερο όλων την πτώση “επιτέλους” του δικτατορικού καθεστώτος Άσσαντ.
Σου έχω ξαναπεί ότι τον εξυπνότερο τον εμπιστεύομαι περισσότερο από διάφορους αυτόκλητους προφήτες, με την έννοια ότι αποτελεί φερέφωνο του κατεστημένου. Με την ίδια έννοια δηλαδή που περιμένω αγωνιωδώς τις δηλώσεις Μητσοτάκη.
Για να πω την αμαρτία μου πάντως, περισσότερο διασκεδάζω τελευταία με τις “αναλύσεις” (=ευσεβείς πόθους) του κυρίου Μάζη. Τη μεγαλύτερη πλάκα έχουν τα σταθερά σχόλια τύπου “Ο Μάζης για πρωθυπουργός” κλπ κάτω από τα βιντεάκια του στο YT που γράφει πιθανότατα ο ίδιος. Ακόμα και για τα γεγονότα στη Συρία που τον έπιασαν παντελώς αδιάβαστο – εξ ου και λαλίστατος ων μίλησε τελευταίος – είχε προβλέψει λέει κάποια εντελώς άσχετη λεπτομέρεια. Προσωπικά δεν είχα ιδέα ότι θα συνέβαινε κάτι με αυτή τη μορφή, θα θυμάσαι όμως κανά δυο links που σου είχα στείλει πριν λίγο καιρό σχετικά με τις άμεσες βλέψεις των Τούρκων στη Συρία και τη “νίπτω τας χείρας μου” διαφαινόμενη (από συζητήσεις του με τον Κένεντι) πολιτική του Τραμπ στην περιοχή.
Καλά, από πλευράς ενστικτώδους αντιλήψεως των πραγμάτων δεν θα έκανα ποτέ σύγκριση μεταξύ Μάζη και εσού. Απλώς ο άνθρωπος είναι, όπως και να ‘χει, επαγγελματίας με την καλή έννοια του όρου. Και του χρωστάω ότι διαβάζοντας κάποια βιβλία του έχω πληροφορηθεί / μάθει πράγματα. Στη συγκεκριμένη φάση ειναι φανερό ότι θέλει να λανσάρει εαυτόν ως number one guru, προσδοκώντας “κάτι” από το επερχόμενο σύστημα (όχι …αθέμιτο φυσικά, θα στοιχημάτιζα ότι είναι έντιμος άνθρωπος). Κάτι που του χρεώνω είναι ότι η υποστήριξη προς τον Τραμπ εκ μέρους του υπήρξε όψιμη και (σχεδόν) εκ του ασφαλούς.
Τώρα, ως προς τη Συρία,το πράγμα έχει ξεφύγει προς όλες τις κατευθύνσεις. Δεν ξέρω ποιος είναι σε θέση να βάλει τάξη σ’ αυτό το συνοθύλευμα.
Μια φιλική μου οικογένεια με ρίζες από τη Συρία (ο πατέρας είναι κούρδος που σπούδασε γιατρός εδώ στα early 80s) μου είχε δείξει παλιότερα φωτογραφίες πριν τον εμφύλιο, οι οποίες υποδήλωναν μια εκλεπτυσμένη αστική κοινωνία. Σήμερα η Συρία και ο Λίβανος έχουν γίνει πρότυπα σκιωδών “μπάτε σκύλοι αλέστε” ημιχωρών, τις οποίες μπορεί οποιοσδήποτε να καταλαμβάνει και να βομβαρδίζει χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα.
Ακριβώς το ίδιο μου έχουν πει και εμένα γνωστά μου άτομα εκ Συρίας εγκατεστημένα εδώ.
Αν πάντως η εξέλιξη είναι και εκεί τύπου Λιβύης το πράμα δεν θα είναι καλό για μας.
Επί τη ευκαρία, κανείς από τα μίντια που πανηγύριζαν για την “αραβική άνοιξη” και ειδικά την πτώση του Καντάφι, δεν έχει “απολογηθεί” δημόσια για τα αίσχη που γράφονταν και λέγονταν τη συγκεκριμένη περίοδο. Σε πλήρη αντιστοιχία με τον κορωνοϊό, το climate change etc etc. Το ότι υπάρχουν άνθρωποι, από μια ηλικία τουλάχιστον, που εξακολουθούν να βλέπουν/ακούνε ειδησεογραφικές εκπομπές είναι κάτι που με ξεπερνάει.
Παρεμπιπτόντως, κάτι που πέρασε κάτω απ’ το ραντάρ λόγω Άσαντ, και για το οποίο κάτι θα γράψω Θεού θέλοντος αύριο :
Όπως διέρρευσε, μετά τον ανεκδιήγητο υιό Biden, ο Dementia Joe ετοιμάζεται να δώσει χάρη στον …Anthony Fauci. Και αυτό προληπτικά. Η χάρη δηλ. θα έχει ισχύ για οποιαδήποτε δίωξη του ασκηθεί στο μέλλον (ερωτηματικά-θαυμαστικά)
No sides in this conflict seems to me to be worth of support or be ‘on the good side’…the only loser, like in most of the conflicts are the people watching the game played over their heads and lives…at least this is my humble opinion, a bit far of the scene I must admit…
The situation is “beyond” complex, nobody can be sure at the moment who’s planned what and what’s becoming of it. People being the ultimate loser is the only thing we can be certain about.
Another thing that’s a fact though is that, before the so-called revolution, Assad, far from being the “brutal dictator” the jihadists want us to believe, was ruling a secular, Bath ideology – oriented state, tolerant with all faiths : various Muslims (Sunnis, Shiits, Alawites) and various Christians (including Orthodox, Catholics and Protestants) lived in harmony.
I guess that is what we could refer to the ‘fog of war’ which seems to be thicknening for many years now, true at one point, from what I understand, Syria and to a certain extend Iraq were socially advanced countries, we can only hope eventually things will improve but it is almost impossible to forecast what will come out of this, thanks for posting these articles.
I agree! Libya was also one. And then came the “revolution” and Hillary “we came, we saw, he died!” Clinton. Libya hasn’t recovered since.
Από άποψη περιεχομένου πάντως το ανωτέρω κείμενο του Τραμπ θα μπορούσε άνετα να είχε συνταχθεί από το επιτελείο του Μπάιντεν.
Όντως, και αυτό με ψιλοσόκαρε. Άλλο να το φαντάζεσαι / φοβάσαι και άλλο να το βλέπεις εν τη γενέσει.
Πάντως η όλη φάση είναι, ελαφρώς τουλάχιστον, μυστηριώδης : φαίνεται σαν η διαδικασία μεταβίβασης εξουσίας να γίνεται σχετικά ομαλά, και αυτό δεν ξεκινάει με τη πτώση του κυρ-Άσαντ, αλλά με την περίεργα υποτονική αντίσταση, μέρες τώρα στην προέλαση των “ανταρτών” της υποθέσεως. Εννοώ όχι του Συριακού στρατού ο οποίος ούτως ή άλλως ήταν ψιλοανύπαρκτος, αλλά βασικά των Ρώσων.
Δεν ξέρω αν οι Ρώσοι ενδιαφέρονται πλέον για τη Συρία. Οι ουκρανικές προσαρτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερης γεωπολιτικής βαρύτητας και η σκατοκατάσταση που δημιούργησαν οι μαλακίες του Ισραήλ θα έκανε οποιονδήποτε λογικό άνθρωπο να μαζέψει τα μπογαλάκια του και να την κάνει το συντομότερο από την περιοχή.
Η μόνη περίπτωση αδιαφορίας των Ρώσων για τη Συρία που μπορώ να φανταστώ είναι η μέσω κάποιων μυστικών διαβουλεύσεων εξασφάλιση διατήρησης του καθεστώτος λειτουργίας των βάσεων στα παράλιά της. Το λιμάνι της Tartus ειδικά είναι η μόνη διέξοδός τους στη Μεσόγειο. Πέρα από τη βασική, στρατιωτική παράμετρο, τυχόν απώλειά του αποτελεί πλήγμα για τα ποικίλα σχέδια των Ρώσων στην Αφρική.
Δεν ξέρω. Μια χαρά κυκλοφορούν τα ρωσικά πλοία στη Μεσόγειο μέσω Αιγαίου. Τώρα μάλιστα που έχουν στα χέρια τους την Κριμαία, ποιος τους πιάνει τους Ρως.
Όντως, πιθανώς άλλωστε η χαλαρή προσέγγισή τους δεν συμπίπτει τυχαία με την “επίσημη” αναγνώριση της Κριμαίας ως δικής τους από τον DT : “αν οι Ουκρανοί προσέλθουν στη διαπραγμάτευση με αίτημα την επιστροφή της Ουκρανίας, θα τους πούμε ότι αυτή δεν είναι μια σοβαρή προσέγγιση”.
Βασικά οποιαδήποτε προσδοκία παραχώρησεων εκ μέρους των Ρώσων είναι μη ρεαλιστική. Αποδεκτή θα κάνουν μόνο την άνευ όρων συνθηκολόγηση των Ουκρανών. Εκτός πια κι αν Αμερικανοί, Ευρωπαίοι και Ρώσοι γίνουν ξαφνικά μια ωραία οικογένεια. Εδώ μέχρι και τους τζιχαντιστές υποστηρίζουν ανοιχτά τα ερπετά, επειδή κατάφεραν υποτίθεται μια συμβολική νίκη επί της Ρωσίας και του Ιράν στη Συρία. Dream on.
Γενικότερα όμως, αν κοιτάξει κανείς τα πρόσφατα διεθνή ασυνήθιστα γεγονότα (την αμφισβήτηση των εκλογών στη Γεωργία και την ακύρωση του πρώτου γύρου στη Ρουμανία ή ακόμα και την επιβολή στρατιωτικού νόμου στη Νότια Κορέα) θα διαπιστώσει ένα κοινό ρωσοφοβικό pattern που περιλαμβάνει και τις φιλικές προς τη Ρωσία κυβερνήσεις όπως το Ιράν, τη Βόρεια Κορέα (με τους ανύπαρκτους φαντάρους που έστειλε στο ουκρανικό μέτωπο) και τώρα τη Συρία, όλα σε συγχρονισμό με την κλιμάκωση στην Ουκρανία και φυσικά με την εκλογή του Τραμπ. Τα ερπετά παίζουν τα ρέστα τους δημιουργώντας ένα κλίμα διχασμού που καθιστά μια λύση στο Ουκρανικό απίθανη, ακόμα κι αν υπάρξει επίσημη ανακωχή. Τα γεγονότα στη Συρία πάντως έχουν και άλλες προεκτάσεις, αφού η νέα εξουσία συγκεντρώνει την ενθουσιώδη αποδοχή αντίπαλων παρατάξεων του στυλ Τούρκων, Κούρδων και Ισραηλινών. Μοναδική φωνή λογικής.. η κυβέρνηση Μπάιντεν που εκφράζει ανησυχίες για την αντικατάσταση της παλιάς δικτατορίας με μία καινούργια.
Κάθε άλλο παρά σύμπτωση πάντως είναι ότι το “κίνημα” εμφανίστηκε αμέσως μετά την εκεχειρία του Ισραήλ με τη Χεζμπολάχ στο Λίβανο. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο λεπτές είναι οι διεθνείς ισορροπίες – για όσους δεν το έχουν ακόμα καταλάβει και αρέσκονται να βλέπουν τα πράγματα με όρους άσπρο μαύρο: σκοτώνεις τα φίδια, πληθαίνουν τα ποντίκια.
Εννοείται ότι το ρωσοφοβικό pattern all over the world δεν (θα ήμουν στοιχειωδώς αξιοπρεπής συνωμοσιολόγος αν) μου είχε διαφύγει.
Συμφωνώ σε όλα, με μια διαφορά : πεποίθησή μου είναι ότι έχει υπάρξει άδηλη συμφωνία Trump – Ρώσων με αποτέλεσμα την αδιαμαρτύρητη απόσυρσή τους από τη Συρία. Εννοείται ότι θα διατηρήσουν τις βάσεις τους εκεί ανεξαρτήτως καθεστώτος.
Η “φωνή λογικής” της κυβέρνησης Μπάιντεν ακούγεται λιγότερο πειστική και από εκείνη της Λατινοπούλου, 😜 με δεδομένο ότι το όλον είναι ενορχηστρωμένο από ΗΠΑ-Ισραήλ με σφήνα τους κωλότουρκους.
Πολύ πιθανό. Το μόνο που λείπει ακόμα είναι μια ωραία προσέγγιση Τουρκίας-Ισραήλ για να ολοκληρωθεί το αισιόδοξο για την Ελλάδα σενάριο😅
Από τότε που ξεκίνησε ο εμφύλιος στην Συρία λένε συνεχώς για τον κακό Άσαντ , ως και ντοκυμαντέρ είχαν δείξει στην ελληνική τηλεόραση αλλά δεν μας λένε τι κακό έκανε; Αυτά και χειρότερα έβλεπε ο αρχηγός του Μαρόκου και σου λέει κάτσε να επενδύσουμε σε βιομηχανία και υποδομές γιατί θα μας φάνε λάχανο.
Ρίξε αν θέλεις μια ματιά εδώ (link κάτω), σε δυο κείμενα που είχα δημοσιεύσει το 2011 στο περιοδικό ΗΧΟΣ για την “εξέγερση” στη Λιβύη, αλλά και στη Συρία, εν μέσω πανηγυρισμών και διάχυτης ευφορίας στα (social) media.
https://oannes.gr/%cf%84%ce%bf-%ce%be%ce%b5%ce%ba%ce%b9%ce%bd%ce%b7%ce%bc%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%83-%ce%ba%cf%81%ce%b9%cf%83%ce%b7%cf%83-%cf%83%cf%84%ce%b7-%ce%bb%ce%b9%ce%b2%cf%85%ce%b7/
Καλό είναι επίσης να μην ξεχνάει κανείς ότι το συριακό είναι το τελευταίο, “ανοιχτό” κεφάλαιο της επιχείρησης αποσταθεροποίησης της ευρύτερης περιοχής, με το όνομα “Αραβική Άνοιξη”…