Η πρώτη σκέψη που έρχεται στο μυαλό διαβάζοντας τον παραπάνω διάλογο: άπαντες οι συμετέχοντες εδώ είναι bots, ή παθολογικά, ανίατα ηλίθιοι…
Εντύπωση κάνει η αοριστία της συζήτησης, η οποία έχει κάτι από εγχειρίδιο κλινικής ψυχολογίας ή “οδηγό καλής συμπεριφοράς”: ίχνος αναφοράς στη γυναίκα για την οποία συζητούν, πέραν του φύλου. Θα μπορούσε πχ. να επισυναφθεί κάποια ιδιότητα που θα την έκανε πιο συγκεκριμένη: η φίλη μου, η αδελφή μου, η ξαδέλφη μου κοκ… Έχουμε αντ΄αυτού απλώς μια “κάποια περίπτωση” – χρήσιμη για το “όπερ έδει δείξε”.
Το οποίο ποιο είναι; Μα το ότι 1. η γυναίκα είναι θύμα στην κοινωνία των ανδρών και 2. είναι στο χέρι της να τους ξεφορτωθεί, ιδίως αν είναι …κουκλάρα. Αυτά, με την Μεγάλη Εικόνα ευκρινή για όποιον θέλει να κοιτάξει: πόλεμος όλων εναντίον όλων, νερό στο μύλο του “διαίρει και κυβέρνα”.
Έχουμε τελικά, στην κλίμακα του Twitter, κάτι αντίστοιχο με το “ακτιβιστικό” event των “φεμινιστριών” στο Σύνταγμα. Με άπειρα τέτοια να εκτιλύσσονται κάθε στιγμή, στην επιφάνεια ενός πλανήτη σε εμπόλεμη κατάσταση.