[Με πληροφορίες από την «επιστημονική σελίδα» του in.gr:] Η προοπτική να γίνουν πιο «αλμυρές» οι διατροφικές συνήθειες του μέσου Βρετανού και δη η κατανάλωση κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων λόγω του …μεγάλου αποτυπώματος άνθρακα που έχει η παραγωγή τους, βρέθηκε στο επίκεντρο εισήγησης επιτροπής εμπειρογνωμόνων της λεγόμενης Μονάδας Συμπεριφορικής Γνώσης του υπουργείου Επιχειρήσεων.
Για να συνηθίσουν οι καταναλωτές στην ιδέα, αναφέρεται στο πλαίσιο της εισήγησης, η κυβέρνηση θα μπορούσε να στηρίξει αυτήν την πολιτική μέσω προγραμμάτων προώθησης «βιώσιμων διατροφικών επιλογών» στις καντίνες σχολείων, νοσοκομείων, φυλακών, κυβερνητικών κτιρίων και στρατιωτικών εγκαταστάσεων, σε εστιατόρια ή ακόμη και με εκστρατείες ευαισθητοποίησης της κοινής γνώμης, με συμβουλές και προτάσεις συνταγών από σεφ.
Η εισήγηση αναρτήθηκε για λίγο στον ιστότοπο της βρετανικής κυβέρνησης για να εξαφανιστεί λίγο μετά.
«Η ανάρτηση, διευκρίνισαν κυβερνητικές πηγές, έγινε κατά λάθος: δεν είναι στα σχέδια της Ντάουνινγκ Στριτ η επιβολή διατροφικού φόρου, ένεκα της κλιματικής αλλαγής. Ήταν απλώς μια ακαδημαϊκή έρευνα. Δεν έχουμε κανένα σχέδιο να υπαγορεύσουμε τη συμπεριφορά των καταναλωτών με αυτόν τον τρόπο».
Θυμάμαι [όλο και πιο συχνά] τη φράση του «φιλέλληνα» Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, πρώην προέδρου της Κομισιόν : «κάθε φορά που θέλουμε να περάσουμε ένα νέο μέτρο, το αφήνουμε πρώτα να διαρρεύσει, μελετώντας τις αντιδράσεις του κοινού. Αν η υποδοχή είναι χλιαρή όπως γίνεται συνήθως [οι περισσότεροι έτσι κι αλλιώς δεν ξέρουν καν για τι μιλάμε] περνάμε στην επίσημη εφαρμογή».
Θυμάμαι επίσης μια άλλη συνήθεια με μεγάλο αποτύπωμα άνθρακα. Είναι η συνήθεια, όλων ημών στην επιφάνεα του πλανήτη να αναπνέουμε για να ζούμε. Η συνεισφορά του είδους «άνθρωπος» στη «μόλυνση του πλανήτη με διοξείδιο του άνθρακα» έχει υπολογιστεί ως μια από τις σημαντικότερες.
…Κατά τ’ άλλα, τα περί σχεδίου απομείωσης του πληθυσμού της Γης αποτελούν παρανοϊκές φαντασιώσεις ψεκασμένων.