Ο Θεοδωράκης μελοποιεί Τάσο Λειβαδίτη. Το ελαφρώς γκροτέσκο της ερμηνείας επιτείνει, εδώ ειδικά, το μεγαλόπνοο της υποθέσεως.
Εν πάση περιπτώσει, ένα απ΄τα τραγούδια του ΜΘ που ακούω σε στάση προσοχής.
Theodorakis puts Tasos Leivaditis’ poetry to music. The composer’s own interpretation, slightly grotesque, somehow maximizes the grandiosity of the moment.
In any case, one of MT’ s songs I listen to standing at attention.
Την πόρτα ανοίγω το βράδυ,
τη λάμπα κρατώ ψηλά,
να δούνε της γης οι θλιμμένοι,
να ’ρθούνε, να βρουν συντροφιά.
Να βρούνε στρωμένο τραπέζι,
σταμνί για να πιει ο καημός
κι ανάμεσά μας θα στέκει
ο πόνος, του κόσμου αδερφός.
Να βρούνε γωνιά ν’ ακουμπήσουν,
σκαμνί για να κάτσει ο τυφλός
κι εκεί καθώς θα μιλάμε
θα ’ρθει συντροφιά κι ο Χριστός.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
I put the words in a translator, in an attempt to understand why you stand at attention.
I’m not sure… I think you stand for life and everything we don’t know, but is coming.
Sober song!
I use it as a metaphor. When the emotion is very high, “standing at attention” is a way of saying that I’m transfixed.
LOL! Silly me.
Well, it is high emotion. Thank you for explaining! I’m sure I’ll think of you often now, when I’m transfixed.
I’m quite happy I translated the poetry. The composition is more complete, and enjoyable.