Ουδείς μπορεί να ξέρει με βεβαιότητα τι ακριβώς συμβαίνει στη Μιανμάρ [Μπούρμα]. “Δεν είχαμε κι από χτες” εποπτεία της πολιτικής σκηνής της χώρας, όπως έχουμε σε κάποιο βαθμό, εκείνης της Αμερικής. Δεν μπορούμε παρά να “ενημερωνόμαστε” από ανθρώπους που, πιθανώς, επίσης δεν έχουν ιδέα, απλώς λειτουργούν σαν να έχουν, δουλεύοντας με συγκεριμένη ατζέντα.
Η πολιτικός που απολαμβάνει της στήριξης των [social] media, η Aung San Suu Kyi [βραβευμένη με το Νόμπελ Ειρήνης προ τριακονταετίας, όταν αγωνιζόταν, υπό κράτηση, για την επαναφορά της δημοκρατίας] αντιμετώπιζε τρία χρόνια πριν δημόσια κατακραυγή από τα ίδια μέσα, για την συμπεριφορά της [άρνηση υπηκοότητας] στα μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας των Rohingya. Τότε ήταν εναρμονισμένη με τη σκληρή στάση του στρατού απέναντί τους – ο οποίος, “παρεμπιπτόντως” διατηρεί σταθερά επί δεκαετίες ένα [όχι ακριβώς] σκιώδη έλεγχο, ανεξαρτήτως κυβερνήσεως. Σύμφωνα άλλωστε με το mainstream αφήγημα, ήταν η πρόθεση της πρωθυπουργού Aung San Suu Kyi να περιορίσει την στρατιωτική επιρροή που οδήγησε σε πραξικόπημα, με πρόσχημα “δήθεν” νοθεία εκ μέρους της.
Μόνο κριτήριο που έχουμε είναι το “ποιος ισχυρίζεται τι” και το τι ξέρουμε για τη φερεγγυότητά του. Εδώ, η υποστήριξη των συνήθων υπόπτων [UK, UN, Biden κλπ.] στην νόμιμη [;] ηγέτιδα, ισοφαρίζεται απ’ την αιδήμονα σιωπή των Κινέζων που μιλούν για απλό “κυβερνητικό ανασχηματισμό.”
Τώρα, τα μηχανήματα με τα οποία διεξήχθησαν οι εκλογές της Μιανμάρ είναι της εταιρίας Dominion, ίδια μ’ εκείνα που χρησιμοποιήθηκαν στις αμερικάνικες. Οι συσκευές έχουν τεράστια “θέματα”, τα οποία έχουν παρουσιαστεί με λεπτομέρειες από επιφανείς computer scientists. Τα πολιτειακά δικαστήρια και το Supreme Court των ΗΠΑ αρνήθηκαν μια στοιχειώδη ακροαματική διαδικασία, αφήνοντας τα [social] media να ωρύονται για συνωμοσιολογικές και ανυπόστατες διαδόσεις. Sorry λοιπόν, αλλά ως προς τη Μιανμάρ, είναι λογικό κάποιος να είναι κουμπωμένος. Ο κόσμος στις μέρες μας έχει γυρίσει ανάποδα. Τόσο ανάποδα που είναι πιθανό ακόμα και τα μέλη μιας …στρατιωτικής Χούντας να τιμούν περισσότερο τα δημοκρατικά ιδεώδη, απ’ τους πολιτικάντηδες που κόπτονται γι’ αυτά.
Μπορεί στρατός και αντιπολίτευση να μιλούν για εκλογική απάτη …πονηρά σκεπτόμενοι, παίρνοντας την ιδέα απ΄τους “συνωμοσιολόγους” του Trump. Μπορεί όμως και οι ισχυρισμοί τους να έχουν βάση, όπως …de facto είχαν οι των Ρεπουμπλικάνων. Σκέψεις περί στρατιωτικού πραξικοπήματος στην Αμερική εκείνη την περίοδο, δεν θα ήταν οι πιο …αντιδημοκρατικές που θα μπορούσαν να υπάρξουν. Γιατί το πραξικόπημα είχε ήδη εκδηλωθεί, απ’ την αντίπαλη πλευρά – απλώς χωρίς τη χρήση όπλων.
Όσο για το συνολικό μπλοκάρισμα των πραξικοπηματιών στα Facebook, Twitter, Instagram, ούτε συζήτηση. Θα έπρεπε να αποτελεί πάγια πρακτική όλων των κυβερνήσεων του Πλανήτη.