(Visited 98 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
OANNES
To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Μόνο φωτογραφίες είδα. Μου άρεσε όμως το στυλ της Μελάνιας. Είχε κάτι από Jim Carrey στο The Mask!
Τυχερός είσαι. Εγώ πριν ξεκινήσει βαριόμουνα, μετά για κάποιο λόγο είπα να “συμμετάσχω”, για να οδηγηθώ τελικά σε ακόμα μεγαλύτερη από την αρχική πλήξη. Κυρίαρχη σκέψη της υποθέσεως, ακούγοντας τους ανθρώπους εκεί μέσα να αυτολιβανίζονται και να αυτοαποθεώνονται – σε εθνικό επίπεδο – ήταν : τι δουλειά έχουμε εμείς – σε εθνικό επίπεδο πάντα – με τέτοιες καταστάσεις. Εν τέλει η σωστή λέξη δεν ήταν “βαριόμουνα” αλλά “μιζεριαζόμουνα”. Έπαιξαν ρόλο και κάτι πραγματάκια που έπαιζε στο πιάνο εκειπέρα ένας φουκαράς, και τα οποία ήταν κανονική κτηνοβασία – αφού από ένα σημείο και μετά έκλεινα τη φωνή για να μην τα ακούω.
Εν τω μεταξύ ο μόνος Έλληνας πολιτικός που ήταν προσκεκλημένος στην τελετή, πράγμα που με το μπαράζ “ευρο-παρεμβάσεων” του Musk δημιουργεί ιλιγγιώδεις συνειρμούς, ήταν ο …Καμμένος! 🤪
Η κυρά – Λατινοπούλου που διαδίδει κάτι αντίστοχο για πάρτη της, απλώς …πλέρωσε την πρόσκληση – κάτι του στιλ 30.000 ντάλαρς (γι’ “αυτό” το πράμα!)
Μεταξύ μας τώρα η αισθητική ποτέ δεν ήταν το φόρτε τους. Οταν είδα δε και το σχετικό μαλλί του Καμμένου.. I mean really🤣
Είναι προφανές ότι προαλείφεται για αντίπαλο δέος του Κασσελάκη!
Προς το σιτεμένο ελαφρώς, αλλά είπαμε.. κάντο κι εσύ όπως ο Τραμπ!
Για κάποιο λόγο πάντως οι νεοεκλεγέντες Πρόεδροι από τον Ομπάμα και μετά πλασσάρονται ως Μεσσίες.
Υποθέτω έχει να κάνει με την κάθετη εκτόξευση βεληνεκούς των επικοινωνιακών μέσων – social media, κινητών, ειδήσεων τύπου blockbuster και δε συμμαζεύεται. Αυτό που επαναλάμβανα σε διάφορα κειμενάκια μου στον ΗΧΟ, όπως ίσως θυμάσαι, ήταν η παράμετρος “history in the making” στην οποία επιμένουν με ευεξήγητη εμμονή πολιτικάντηδες και τηλεορασάνθρωποι, δίνοντας τον τόνο στην πλέμπα. Τί άλλο μπορεί να είναι ο πρωταγωνιστής μιας σκηνής που αποτελεί “ιστορία εν τη γενέσει” αν όχι μια μεσσιανική προσωπικότητα; Τούτου δοθέντος άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο συνήθης “ύποπτος” – πρωταγωνιστής – “μεσσίας” στις “ιστορικές σκηνές” που κάθε τόσο βιώνουμε δεν είναι καν άνθρωπος. Είναι το εκάστοτε νέο μαραφέτι (κινητό etc) ή …πρωτόγνωρο άλμα της τεχνολογίας που έρχεται να “τα αλλάξει όλα” : ο κόσμος μας μετά απ’ αυτό δεν θα είναι πια ποτέ ο ίδιος. Ο λόγος του Trump ήταν μια συρραφή random φράσεων που κάθε μια τους ήταν ένα “καλοδιαλεγμένο” σλόγκαν, με σκοπό την εκμαίευση ενός ακόμα θερμού χειροκροτήματος. Η “ανθρώπινη επικοινωνία”, η …”ανθρωπιά” εν γένει είναι εξ ορισμού απούσα από καταστάσεις σαν αυτές.
Τουλάχιστον, αν όχι τίποτα άλλο, δεν άκουγες εδώ ρητορική τύπου Biden, όπου 1+1 = 3 ή 4.
Αυτό το τελευταίο είναι αναμφισβήτητη θετικό. Κατά τάλλα το πρόγραμμά του συμπυκνώνεται στη φράση “ανεξέλεγκτος καπιταλισμός in the best American tradition” της τεχνητής νοημοσύνης ρητά συμπεριλαμβανομένης.
…Εν τω μεταξύ δεν ξέρω αν τσέκαρες τι φόρα έχει πάρει με τα εκτελεστικά διατάγματα ο Τραμπάκουλας : από κλείσιμο συνόρων και αποκλεισμό transgenders από τα γυναικεία αθλήματα μέχρι επαναποχώρηση από WHO και επανέναρξη εξορύξεων …σαρώνει μιλάμε.
Δε νομίζω πάντως ότι μας αφορούν περισσότερο από αντίστοιχες μεταρρυθμίσεις του Πούτιν πχ ή του Ερτογάν. Θετικά τουλάχιστον.
Ε …όσο νά ‘ναι μας αφορούν περισσότερο. Δεν αποτελούν οι ανωτέρω πρότυπα, ούτε και δίνουν τον τόνο των εξελίξεων παγκόσμια. Αν όχι τίποτα άλλο, πουστάκια και διάφορες άλλες “μειονότητες” θα μαζευτούν λιγάκι.
Στην Ευρώπη το woke ήταν περισσότερο αισθητικής φύσεως πρόβλημα. Δεν ήταν σαν την Αμερική που για να πιάσεις δουλειά χρειαζόταν πιστοποιητικό ανοιχτής κωλοτρυπίδας.
Δεν νομίζω ότι και στην Ευρώπη είναι μόνο αισθητικό το πρόβλημα. Δεν έχω κάνει ενδελεχή έρευνα to tell the truth, αλλά αίσθησή μου είναι ότι η “συμπεριληπτικότητα” εφαρμόζεται ακόμα και στην Ελλάδα. Θυμάμαι CEO εταιρίας να μου λέει ότι τον πίεζε κάποιο είδος κομισάριου περί υποχρεωτικής υπάρξεως συγκεκριμένου ποσοστού ομοφυλόφιλων στους εργαζόμενους της εταιρίας, και κάτι τέτοια. Ο τύπος που μου το διηγιόταν είχε βγει κυριολεκτικά απ’ τα ρούχα του. Και αυτό προ πενταετίας άμα λάχει. Άσε τις ανησυχητικά πολλές περιπτώσεις που ξέρω, παιδιών γνωστών (- γνωστών) μου που αισθάνονται δυσφορία φύλου, και αγανακτούν έτσι και τα αποκαλέσεις “κορίτσι” ή “αγόρι”. Και διάφορα άλλα. Ουραγοί ξεουραγοί, κινούμαστε κι εμείς …προς τη σωστή κατεύθυνση.
Σίγουρα κάτι έπαιζε κι εδώ. Στην Αμερική πάντως το θέμα είχε ξεφύγει πέραν κάθε φαντασίας. Μου έλεγαν διάφορα γνωστοί μου από Αμέρικα και νόμιζα ότι με δουλεύουν.
Ούτε συζήτηση. Μιλάμε για κανονικό τρελοκομείο. Ακόμα και γι’ αυτό και μόνο …άξιος ο Τραμπάκουλας.
Από κει και πέρα, ως προς εμάς τους πτωχούς, έρχεται ο καιρός να θυμηθούμε τα συνθήματα της εφηβείας μας – “Έξω τώρα ο Αμερικάνοι” και τα τοιαύτα. Και δεν τα φωνάζαμε δίχως λόγο, άμα λάχει.
Πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από την Αμερική έχει λάβει στην Ευρώπη αντιθέτως το μεταναστευτικό. Κι αυτό δυστυχώς δεν λύνεται “κλείνοντας τα σύνορα” με τη.. μοναδική χώρα προέλευσης – το Μεξικό – που τυχαίνει μάλιστα να είναι και γειτονική.
Στην Ευρώπη ο διαστάσεις του θέματος είναι τερατώδεις, για να μη μιλήσουμε για Ελλάδα. Ο ένας λόγος είναι ότι μπροστά στους ευρω-κουκλεντέδες (Βρυξελλών και επιμέρους) ο Μπάιντεν …εννοώ όχι αυτοί που κούναγαν τα νήματα, αλλά ο ίδιος ο Μπάιντεν …ήταν κραταιός ηγέτης.
Ο άλλος λόγος είναι ότι η βασική πύλη εισόδου λεχριτών είναι η αισχρή χώρα που η μοίρα μας έταξε να τρώμε στη μάπα, στον αιώνα τον άπαντα.
Anyway δεν θέλω να φανώ αρνητικός just for the sake of it. Εκ πρώτης όψεως δεν είναι ούτε ο Σωτήρας που περίμεναν οι ανά την υφήλιο φανατικοί οπαδοί του, αλλά ούτε και ο Εωσφόρος που φαντάζονταν οι άσπονδοι εχθροί του. Θα δείξει στην πράξη.
Το λουκ της Μελάνια πάντως ήταν κατά την άποψή μου υπερεκτιμημένο. Κατά βάση μου έκανε σαν ένα είδος θηλυκού Ζορρό – δεν αποκλείω να το επιδίωκε κιόλας. Μια εκδικητική παράμετρος της προσωπικότητας του “χαμηλών τόνων” όντος κάθε άλλο παρά μπορεί να αποκλεισθεί. Για να πω βέβαια το κρίμα μου, θα χαρώ να δω τους διώκτες του Trump (τους θυμάμαι όλους “με αποδείξεις και ονόματα”) να …τσιγαρίζονται.