Τώρα, το να σχολιάσεις τα ακουόμενα στο βίντεο, το λες και χάσιμο χρόνου. Το “πολιτισμικό σοκ” των ανυποψίαστων είναι κατανοητό, αλλά δεν έχουν δει τίποτα ακόμα.
Δεν ξέρω αν ο καροτόμ[υ]αλος εννοεί όσα λέει. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, η φύση του προβλήματός μας είναι, και εδώ …επιστημονική. Άνθρωποι σαν κι αυτόν μέχρι μια εποχή ανήκαν εκεί που έπρεπε : στην κατηγορία των διαταραγμένων / εχόντων ανάγκη επείγουσας βοήθειας. Η πληθυσμιακή έξαρση του “είδους”, με την ευεργετική συνδρομή της ποπ κουλτούρας και των μίντια, έφερε την …επιστημονικότατη ελαστικοποίηση της επιστήμης με “ε” κεφαλαίο, η οποία δημιουργεί και εξαφανίζει “ψυχικές διαταραχές” με ασαφή κριτήρια και με εν κρυπτώ και παραβύστω διαβουλεύσεις.
Αποτέλεσμα : όντα όπως το ανωτέρω, όχι απλώς θεωρούνται πλέον φυσιολογικά, όχι απλώς συμμετέχουν στο δημόσιο διάλογο, αλλά τον μονοπωλούν, επιβάλλοντας τη διαταραχή τους σαν νέα κανονικότητα. Και εξαφανίζοντας, ως διαταραγμένους, τους “επικριτές” τους.
6 (Visited 128 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Να σου πω.. Με δυο μητέρες το συζητάω. Πιθανότατα θα είναι και δικά τους τα παιδιά, οπότε δεν έχουν στην πραγματικότητα να δώσουν λόγο σε κανένα. Με δυο “πατέρες”.. ΟΧΙ. Παρεμπιπτόντως το “δύο” δεν φαίνεται να κολλάει πουθενά.
Έλα ντε. Αυτό που τείνει να καταργηθεί εδώ είναι η ίδια η έννοια της εξ αίματος συγγένειας, με εύλογες εξ αυτού συνέπειες [“η αγάπη κάνει την οικογένεια” και πούτσες μπλε]. Μπορεί να κάνω και λάθος γιατί είμαι λίγο “φορτωμένος” αυτές τις μέρες*. Αλλά η άποψη μου είναι ότι πρέπει να υπάρχει αντίδραση και σε αυτό. Δυο μανάδες μπορεί να είναι εφιάλτης όπως και οι δυο μπαμπάδες, minus [?] the raping parameter. Ούτως ή άλλως πρόκειται για κατεύθυνση που εγκυμονεί την εκμηδένιση του ανδρικού στοιχείου – βασικό ζητούμενο των χρηματοδοτών του “κινήματος”.
* Βρισκόμουν σε πόλεμο με οικογένεια …περιστεριών εγκατεστημένων σε δυσπρόσιτο σημείο του μπαλκονιού μου. Επέλεξα να καθαρίσω μόνος, απορρίπτοντας προσφορές “ειδικών” [από …250 ευρώ και άνω]. Τα μπουρδελάκια ήταν εξαιρετικά επίμονα, but so was I. Το πράγμα πάει προς ευνοϊκή έκβαση. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να τα εξαϋλώσω, πράγμα το οποίο στην ανάγκη, και προς φρίκη της Μαρίνας …θα έκανα.
Η φοβερή παρατήρησή σου ότι τα μέτρα κατά του κορωνοϊού (βασικά οι “ψηφιακές καραντίνες”) πάρθηκαν ακριβώς όταν η τεχνολογία παρείχε αυτή τη δυνατότητα, θα μπορούσε να επεκταθεί και στο ζήτημα του επιθετικού φεμινισμού and related. Με άλλα λόγια οι άντρες από βιολογική άποψη δεν είναι πλέον απαραίτητοι για τη “διαιώνιση του είδους”. Η ανθρώπινη κλωνοποίηση – που προς το παρόν έχει απαγορευτεί – απαιτεί ένα ωάριο και μια μητέρα που θα κυοφορήσει το έμβρυο, το DNA όμως δεν χρειάζεται να προέρχεται από άντρα. Σε περίπτωση δηλαδή που οι άντρες εξαφανιστούν παντελώς από προσώπου γης, η ανθρωπότητα δεν κινδυνεύει με αφανισμό, ενώ το αντίθετο δεν ισχύει. Άμα το καλοσκεφτείς οι άντρες δεν είναι τη σήμερον απαραίτητοι σε τίποτα και ακόμα λιγότερο οι δυτικοί άντρες. Και “κάποιοι” το ξέρουν. Πρέπει να το ξέρουν επίσης και τα περιστέρια, οι κατσαρίδες και τα φίδια που κατά γενική ομολογία έχουν κάνει φέτος – ειδικά μετά την επανεκλογή Μητσοτάκη – πανηγυρική επιστροφή ακόμα κι εκεί που πήγαιναν για εξαφάνιση. Προχτές πάτησα κατά λάθος (!) μια ευμεγέθη κατσαρίδα στο μπαλκόνι, που τόσα χρόνια στο σπίτι αυτό δεν είχα πετύχει καμία. Μη σου πω κιόλας ότι την ψιλολυπήθηκα μετά τις χιλιάδες δολοφονίες του γένους τους που είχα πραγματοποιήσει στο παρελθόν.
Όχι ότι [δεν] θέλω να περιαυτολογήσω, 😊 αλλά το timing της έξαρσης των ομοφυλοφιλικών γάμων κτλ. με τις “αναπαραγωγικές” δυνατότητες της τεχνολογίας ειχε αναφερθεί σε κάποια κείμενα στον ΗΧΟ. Ενός τουλάχιστον θυμάμαι και τον τίτλο : “ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ …ΤΡΕΙΣ ΜΗΤΕΡΕΣ;” Δεν θυμάμαι σε ποιο τεύχος, μιλάμε για 10-15 χρόνια πίσω.
Συμφωνώ 100% μ’ αυτό που λες για τους άχρηστους άνδρες. Tο βασικό μου argument όταν “τσακώνομαι” με φίλες φεμινίστριες είναι : “καλός ήταν ο άνδρας, χιλιάδες χρόνια τωρα, προστάτης απ’ τα στοιχεία της φύσεως κι απ’ τις αντίπαλες ορδές, εφευρέτης, κατασκευαστής, προμηθευτής όλων εκείνων που έκαναν τη ζωή σας πιο εύκολη. Τώρα που πλέον το πράγμα περνάει στα …ασφαλή χέρια της τεχνολογίας και ο κόπος συρρικνώνεται στο πάτημα ενος κουμπιού, ώρα να τον ξεφορτωνόμαστε.
…με τον πιο απλό τρόπο : ξεχνάμε ό,τι καλό κι αν έχει κάνει, και επικεντρώνουμε στα εγκλήματα και τα …ελαττώματά του.
Θα μπορούσε κάποιος να δει και όλη αυτή τη ιστορία με τους τρανς, τους δύο πατέρες κλπ ως μια γελοία προσπάθεια των ανδρών να επιβιώσουν παριστάνοντας τις γυναίκες.
Αυτό δεν ξέρω αν το είπες για αστείο. Πρόκειται πάντως για σοβαρή σκέψη, η οποία ανοίγει ορίζοντες. Μεταξύ άλλων προσφέρει μια πρώτης τάξεως ψυχολογική ερμηνεία της έκπαλαι έχθρας μεταξύ trans “women” [=men] και lesbian / feminist “community”!
Όχι το λέω σοβαρά. Γιατί άντρες είναι όλοι αυτοί που θεατρινίζουν στα κανάλια και στα social media γελοιοποιώντας τις πιο γραφικές πλευρές της θηλυκότητας, εκλιπαρώντας τα ίδια δικαιώματα με τις γυναίκες και παρακαλώντας να σεβαστούμε την ανθρώπινή τους υπόσταση. Αντρογυναίκες υπάρχουν και υπήρχαν πάντοτε φυσικά, μόνο που το κάνουν διακριτικά και χωρίς να τις προσέχει κανένας. Και αντρικά ντύνονται από δεκαετίες οι γυναίκες και τις ίδιες δουλειές κάνουν πλέον με τους άντρες και δεν αισθάνονται την ανάγκη να παρακαλέσουν κανένα. Χρησιμοποιώντας μάλιστα εκ περιτροπής τόσο τα κλασικά γυναικεία όπλα όσο και τη φεμινιστική ρητορική περιέρχονται σε διπλά πλεονεκτική θέση απέναντι στους άντρες που δεν τους επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν τίποτε από το αντίστοιχο δικό τους οπλοστάσιο.
Perfectly said.
Εντωμεταξύ όλο και πιο συχνά τελευταία μου τυχαίνει να μαντεύω το ζώδιο κάποιου από την φυσιογνωμική ομοιότητα με κάποιον άλλον εγνωσμένου ζωδίου. Μερικές περιπτώσεις μάλιστα είναι τόσο κραυγαλέες που είναι αδύνατο να μην τις αναφέρω. Για παράδειγμα έπεσε σήμερα στην αντίληψή μου μια νεανική φωτογραφία του Σικελιανού, της οποίας η ομοιότητα με μια δική σου αντίστοιχη φωτογραφία που έβαζες για χρόνια στον Ήχο είναι πραγματικά προκλητική. Δεν γνώριζα το ζώδιο του Σικελιανού, δεδομένου ότι δεν είμαι και φανατικός του έργου του, αλλά.. το φαντάστηκα. Εδώ που τα λέμε βέβαια το 70% των Ελλήνων λογοτεχνών είναι Ιχθείς dropouts της Νομικής!
https://www.news247.gr/politismos/aggelos-sikelianos-5-pragmata-prepei-xereis-alafroiskioto-poiiti.9104969.html
Η νεανική έχει κοινά στοιχεία όντως. Αλλά μεγαλώνοντας ο τύπος …σουβλεροποιήθηκε. Για να πω την αλήθεια δεν είχα καμία αδυναμία στο έργο του ΑΣ και δεν συμπαθούσα ιδιαίτερα ούτε αυτόν, ούτε τον άλλο υπερφίαλο, τον Καζαντζάκη. Για να μη μιλήσουμε για Παλαμά [ο …”Παρλαμάς”, κατά Καβάφη]. Έχω μια επίτομη επιλογή απ’ το έργο του [καμιά 500ριά σελ.] και ποτέ δεν κατάφερα να την τελειώσω.
Για να πω το κρίμα μου, ποίηση, πάνε χρόνια τώρα που δεν διαβάζω πλέον καθόλου. Το βρίσκω εντελώς παρωχημένη δραστηριότητα, και εννοώ ακόμα και τους αγαπημένους μου – Κάλβος, Σεφέρης, Ελύτης etc. [ψάρια οι δυο πρώτοι, παρεμπιπτόντως. Σκορπιός ο τρίτος, όπως και ο Καρυωτάκης, Ταύρος ο Καβάφης]. Ένας στον οποίο είχα αδυναμία, τώρα που μπήκα σ’ αυτό το τριπ ήταν ο “παρωχημένος”, “εθνικιστής” κτλ. Λορέντζος Μαβίλης [Παρθένος, από τα πιο συμπαθητικά μου ζώδια στους άνδρες – ο καημένος ο πατέρας μου].
Θα μπορούσα να σχολιάσω σχοινοτενώς, αλλά το βρίσκω περιττό γιατί βασικά συμφωνώ σε όλα.
Παρεμπιπτόντως τα περιστέρια – παρόλο που τα δικά μας εδώ στην Αθήνα είναι ως επί το πλείστον ταπεινές δεκαοχτούρες – είναι υποτίθεται μονογαμικά πουλιά, κάτι που είχα επιβεβαιώσει κατόπιν ενδελεχών παρατηρήσεων στο προηγούμενο “στοιχειωμένο” σπίτι που εκτός των άλλων έσφυζε από άγρια ζωή. Με τον καιρό βέβαια κατάλαβα ότι τελικά η πανέμορφη λευκή περιστέρα που σύχναζε στο απέναντι μπαλκόνι – στο δικό μου έχεζαν κάτι άσχημες δευτεράντζες – όχι μόνον έκανε τα γλυκά μάτια σε άτομα της κατώτερης τάξης, αλλά κατά καιρούς επίσης κεράτωνε κανονικά τον αγαπημένο της.
Να πω το κρίμα μου τα αντιπαθούσα πάντα αυτά τα πλάσματα. Μου τη σπάνε και οι ήχοι που βγάζουν, αυτό το κρουκ-κρουκ-κρουκ, συνοδευόμενο από ένα άλλο “ζορισμένο” ηχάκι ολίγον ψυχοβγαλτικό. Αλλά το αποκορύφωμα είναι ο ήχος “βρισιάς” που έβγαζε το θηλυκό με το που πλησίαζα την κωλοφωλιά – κάτι ανάμεσα σε γάβγισμα και κρώξιμο κορακιού. Η αίσθηση ήταν κανονικά του τύπου “φύγε ρε καριόλη από δω πέρα”, πράγα που μου προκαλούσε δεκαπλάσιο εκνευρισμό. Ξέρεις γενικά δεν είναι να μπλέκεις με τα εν λόγω όντα …και από υγειονομικής απόψεως. Potential problems for dogs included.
Για ταυτοκίνητα να δεις, αν δεν έχεις γκαράζ. Το δικό μου πρώην αστραφτερό γαλανό έχει γίνει διαβρωμένο γαλανόλευκο από τα σκατά των κωλοπεριστεριών. Άσε που κατά καιρούς με χέζουν σε ανύποπτο τόπο και χρόνο στο δρόμο.
Δεν έχω γκαράζ, αλλά το αμαξάκι μου το “σέβονται”, ως ένα βαθμό δηλ. – εξαιρούνται εκείνα που συχνάζουν σε συγκεκριμένα δέντρα, κάτω απ’ τα οποία δεν το αφήνω.