Δημοσιεύθηκε στις 8/11/2019

Ένας οργανισμός δημόσιας υγείας στη Μεγάλη Βρετανία [The North Bristol NHS Trust] ανακοίνωσε ότι θα αρνείται στο εξής φροντίδα σε ασθενείς που …θεωρεί ότι είναι “ρατσιστές” και “σεξιστές”.
Συμπλήρωσε ότι, ως προς τους ήδη νοσηλευόμενους, “απειλητική και προσβλητική γλώσσα,” “ρατσιστική ή σεξιστική συμπεριφορά” και “κακόβουλες διαδόσεις” θα αποτελούν ποινικά αδικήματα. Η διαδικασία επιβολής ποινής είναι ποδοσφαιρικού τύπου: οι παραβάτες δέχονται αρχικά μια προειδοποιητική, κίτρινη κάρτα. Σε περίπτωση επανάληψης του παραπτώματος, λαμβάνουν την κόκκινη, αποβαλλόμενοι από το ίδρυμα το συντομότερο δυνατό.
“Το προσωπικό μας προέρχεται από διάφορα πολιτισμικά backgrounds. Είμαστε περήφανοι για την ευαισθησία μας στα ζητήματα ισότητας, που αποτελούν θεμέλιο του εθνικού συστήματος υγείας. Στέλνουμε ένα δυνατό μήνυμα ότι κάθε είδους ρατσισμός είναι απαράδεκτος και ότι θα έχει συνέπειες” ήταν η ανακοίνωση του ιδρύματος.
Η κλιμάκωση έχει ενδιαφέρον, καθώς από το κλείσιμο των sites περάσαμε στο μπλοκάρισμα των τραπεζικών λογαριασμών. Kαι τώρα αυτό: Η υγειονομική περίθαλψη που κανείς ποτέ δεν αρνήθηκε σε εγκληματίες, ακόμα και σε εχθρούς εν καιρώ πολέμου, τίθεται εν αμφιβόλω για ανθρώπους που χαρακτηρίζονται “σεξιστές”, “ρατσιστές” και “ξενόφοβοι”. Όπου ασφαλώς το τελευταίο που μπορεί να περιμένει κανείς είναι οι χαρακτηρισμοί να αποδίδονται με κάποια ακριβοδίκαιη διαδικασία.
Πώς αντιδράς, όταν ο ιδεολογικός αντίπαλος είναι ταυτόχρονα και λογοκριτής, όταν είναι εκείνος που έχει το μαχαίρι και το καρπούζι;
Απλούστατα, ξεφορτώνεσαι μαχαίρι και καρπούζι, με μια κίνηση. Η αθρόα εγκατάλειψη του διαδικτύου θα έπρεπε να θεωρείται μονόδρομος. Θα έπρεπε επίσης να θεωρείται δεδομένο ότι η ανθρωπότητα μπορεί να ζήσει χωρίς αυτό, όπως το έκανε τα τελευταία 200.000 χρόνια.
“Μπορείτε να φανταστείτε τη ζωής σας χωρίς Ίντερνετ”; ήταν το ερώτημα μιας έρευνας με παγκόσμιο βεληνεκές, 2 χρονια πριν…
Σ’ αυτήν συμμετείχαν γύρω στις 18.180 άνθρωποι από 23 χώρες, με τα 2/3 αυτών να ομολογούν πως …όχι, τους είναι αδύνατο να φανταστούν μια ζωή χωρίς αυτό… Προεξαρχόντων των κατοίκων των ΗΠΑ και της Ινδίας, ως πλέον εθισμένων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία για το ότι, προΐόντος του χρόνου, και με την κραυγαλέα εξάπλωση των παρακολουθήσεων, του φακελώματος, της πλύσης εγκεφάλου και της λογοκρισίας, ακόμα και ο τελευταίος των tech freaks θα αντιληφθεί τι παίζεται με τη “νέα τεχνολογία”. Όμως τότε, η πρόσβαση οπουδήποτε θα έχει γίνει αδύνατη χωρίς αυτήν. Και δεν θα είναι πλέον θέμα εθισμού, αλλά επιβίωσης.