Μη θεωρώντας τον εαυτό μου αρμόδιο να εκφέρει άποψη για οικονομικά και γεωπολιτικά ζητήματα, μη έχοντας άλλο κριτήριο πέρα απ΄το ένστικτο και τη λογική μου, επιλέγω σταθερά από ένα πυκνό πλήθος αναλυτών (πολλών από αυτούς σε εισαγωγικά) τον κύριο Γ. Αδαλή : ο λόγος του μου φαίνεται ο πλέον ευσύνοπτος και διαφωτιστικός που μπορείς να ακούσεις διασχίζοντας το εκκωφαντικό δάσος των σύγχρονων media.
Η συζήτηση, συνεπικουρούντος του host Άρη Λαμπρόπουλου, διαθέτει τα στοιχεία αυτά στο maximum :
(Visited 22 times, 22 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Για να κρίνουμε αν πέτυχαν ή όχι το στόχο τους οι δασμοί, πρέπει καταρχάς να γνωρίζουμε το στόχο. Αν πάρουμε στα σοβαρά – λέμε τώρα – τις κατά καιρούς δηλώσεις του Προέδρου, ο στόχος ήταν εκ περιτροπής 1) να τιμωρήσει ορισμένες χώρες για το πρόβλημα ναρκωτικών της χώρας του 2) να τιμωρήσει άλλες για το μεταναστευτικό πρόβλημα της χώρας του 3) να τιμωρήσει κάποιες για την αυξημένη παραγωγικότητά τους 4) να τιμωρήσει όλο τον κόσμο για τη μειωμένη παραγωγικότητα των ΗΠΑ και 5) να επαναφέρει τη παραγωγή των αμερικάνικων πολυεθνικών στην υποτιθέμενη έδρα τους (κοινώς “έλα νινί στον τόπο σου”). Προφανώς κανένας εκ των ανωτέρω στόχων δεν επετεύχθη, οπότε στόχος θεωρείται τώρα η επιστροφή στην πρότερη κατάσταση. Και η επίτευξή του θα ονομαστεί επιτυχία.