Υπό τις παρούσες συνθήκες, και υπό το φως του πώς διαμορφώνονται, δεν ξέρω αν έχει νόημα ο οποιοσδήποτε σχολιασμός. Καλύτερα να τον αποφεύγει κανείς – εκτός από κάποιες φορές που, εν είδει ανάγκης, προκύπτει από μόνος του.
Ένα [γκουγκλομεταφρασμένο] απόσπασμα δήλωσης του Elon Musk για την “εξαγορά” τoυ Twitter.

«Ο λόγος που απέκτησα το Twitter είναι γιατί θεωρώ σημαντικό για το μέλλον του πολιτισμού να έχουμε μια κοινή ψηφιακή πλατεία της πόλης, όπου ένα ευρύ φάσμα πεποιθήσεων μπορεί να συζητηθεί με υγιή τρόπο, χωρίς να καταφεύγουμε στη βία».
«Υπάρχει επί του παρόντος μεγάλος κίνδυνος να διασπαστούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε ακροδεξιούς και ακροαριστερούς θαλάμους ηχούς που δημιουργούν περισσότερο μίσος και διχάζουν την κοινωνία μας».

Για κάποιον που ασχολείται, όσο συστηματικά μπορεί, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από καταβολής τους, είναι ενδιαφέρων ο βαρυσήμαντος-μεταξύ-τυρού-και-αχλαδίου τρόπος με τον οποίο το Twitter προωθείται ως “de facto” καθοριστικός παράγοντας του μέλλοντος του πολιτισμού, και ως “κοινή ψηφιακή πλατεία της πόλης”.
…Ποιας πόλης; η μόνη πόλη που θυμάμαι να εκτείνεται σε ένα ολόκληρο πλανήτη βρισκόταν στον Τράντορ …αυτοκρατορικό πλανήτη της ‘Γαλαξιακής Αυτοκρατορίας’ [Foundation] του Ασίμοφ. Επρόκειτο για την “ολική, περιφρονητική επικράτηση του Ανθρώπου πάνω στη φύση”, καθώς η πόλη κάλυπτε ολόκληρη την επιφάνειά του – εκτός από μια ανέγγιχτη ζώνη παρθένας βλάστησης, η οποία φιλοξενούσε το Παλάτι του Αυτοκράτορα.
Κοινή πλατεία σημαίνει κοινή θεματολογία. Η ώθηση προς μια κατάσταση όπου ο κάτοικος Μαρόκου συζητάει για τα ίδια θέματα με τον κάτοικο Νέας Ζηλανδίας, Φινλανδίας & Σινγκαπούρης ακούγεται αρκετά αφύσικη και εκβιαστική, ήδη εκ πρώτης όψεως – χωρίς ιδιαίτερη διανοητική επεξεργασία [θα προσπαθήσουμε να την κάνουμε κι αυτήν σε βάθος χρόνου]
Το εύρος του φάσματος των “πεποιθήσεων που θα μπορούν να συζητηθούν” δεν ξεκαθαρίζεται με σαφήνεια.
Στην πρώτη παράγραφο.
Γιατί στην δεύτερη, διαβάζουμε περί ακροαριστερών και ακροδεξιών echo chambers, που δημιουργούν μίσος και διχάζουν “την κοινωνία μας” [ξανά, αντίστοιχα με την πόλη : ποια είναι ακριβώς “η κοινωνία μας”; Τι σχέση υπάρχει η μπορεί να αναπτυχθεί ανάμεσα στο δίκτυο που εκπροσωπεί ο κύριος Musk και οποιαδήποτε αληθινή, βλ. τοπική, κοινότητα;]
Η ευχέρεια προσδιορισμού του “ακροαριστερού” και του “ακροδεξιού” αλλάζει χέρια, περνώντας σ’ αυτά του κυρίου Musk και των επιτελών του, που ως “ελευθερωτές” του Twitter – ευεργέτες της ανθρωπότητας, θα είναι απαλλαγμένοι, για ένα διάστημα τουλάχιστον, από την κριτική των νυν οπαδών τους.
Το αυτό ισχύει προφανώς και για τον προσδιορισμό του “υγιούς τρόπου” με τον οποίο θα συζητιούνται τα “κοινά μας θέματα”.

* Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι να διαφύγει της προσοχής [φαίνεται ότι είναι, για μια μερίδα κόσμου], ότι ο Elon Musk προωθείται συστηματικά ως ένα είδος υπερεξουσίας, με έμφαση σε παραμέτρους όπως “ο πλουσιότερος άνθρωπος στον κόσμο”, αλλά και “tech guru”, και “genius”, τουτέστιν ως το πλησιέστερο ανάλογο του κλασικού : “Ο Βσιλιάς Φιλόσοφος”.