Δεν χρειάζονται πυκνά σχόλια, ούτε εκτενής αναφορά στο άρθρο της κυρίας Μποζανίνου από το Βήμα. Μιλάει από μόνο του. Μια επιλογή αποσπασμάτων όπως τα παρακάτω φτάνει και περισσεύει – γνωρίζω ότι απευθύνομαι σε νοήμονες ανθρώπους.
Οι εκπρόσωποι της Παγκοσμιοποίησης-με-άρμα-και-πρότυπο-την-“Λαϊκή-Δημοκρατία-της-Κίνας” έχουν αντιληφθεί ότι οι ρίζες του “Τραμπισμού” ως φαινομένου εκτείνονται πριν, και φυσικά μετά τον Τραμπ.
“Αναρωτιούνται” για τις αιτίες της λαοφιλίας του προέδρου, την ίδια στιγμή που ομολογούν τα περί ανόδου της οικονομίας, μείωσης της ανεργίας, θεαματικής αύξησης των λατίνων και μαύρων ψηφοφόρων του [για “literally Hitler” δεν τα πήγε και άσχημα]. Η “απορία” τους αφορά στο γιατί ο κόσμος αγνόησε τις κατηγορίες περί ρατσιστή, μισογύνη κλπ. Η υπόθεση εργασίας που εξ ορισμού απουσιάζει είναι ότι οι κατηγορίες ήταν [χυδαία] ανυπόστατες. Για την αντιμετώπιση τέλος του φαινομένου είναι απαραίτητο το χτύπημα του ρατσισμού, της ξενοφοβίας και του …ταξισμού: των διακρίσεων με βάση την κοινωνική τάξη – get the picture?
Εννοείται ότι δεν παραλείπουν να πλέξουν προσεκτικά, ή όχι τόσο, το εγκώμιο της Κίνας που …αρπάζει την ευκαιρία για να αναλάβει ένα διπλό διεθνή ρόλο: ως ατμομηχανή της παγκόσμιας ανάπτυξης και ως θεματοφύλακας των αρχών της ελεύθερης οικονομίας και του εμπορίου.