Όντας ανεκπαίδευτος ως προς το ζήτημα, και φλερτάροντας με την ιδέα να “συγκατανεύσω” στον εμβολιασμό ευπαθών ατόμων του συγγενικού μου περιβάλλοντος, είχα “απορρίψει ασυζητητί” τα δυο mRNA τεχνολογίας προϊόντα [Moderna, Pfizer] και έτεινα να διαμορφώσω προτίμηση σ’ εκείνο της Johnson & Johnson. Αυτό, με το σκεπτικό ότι η δική του προσέγγιση, όπως και του της AstraZeneca [εμβόλια “αδενοϊού”] είναι λιγότερο επικίνδυνη από των άλλων δυο – με πρόσθετα πλεονεκτήματα για το Johnson & Johnson ότι είναι μονοδοσολογικό και ότι έχει τεσταριστεί με επιτυχία εναντίον των “βασικών μεταλλάξεων”, βρετανικής και νοτιοαφρικανικής.
Ασφαλώς δεν θα έκανα κάτι πριν “συμβουλευτώ” ανθρώπους που εμπιστεύομαι, ένας απ’ τους οποίους είναι ο δρ. Κλεάνθης Γρίβας.
Σε δυο μακροσκελείς αναρτήσεις του, 27/2 και 6/3 ο επιστήμων ανατρέπει τα περί “ασφάλειας” του συγκεκριμένου εμβολίου, επισημαίνοντας κατ’ αρχήν ότι η τεχνολογία “αδενοϊού” στην οποία βασίζεται ήταν επίσης απαγορευμένη και αδοκίμαστη, για να ενεργοποιηθεί σε πλαίσιο κατάστασης εκτάκτου ανάγκης – ενεργοποίηση που, αν συνδυαστεί με τον εξαιρετικά σύντομο διάστημα των δοκιμών, αντιστοιχεί σε μαζικής κλίμακας πείραμα.
Ο Γρίβας κάνει quote από το περιοδικό Chemical & Engineering News της 12ης Μαΐου του ’20.:  
«Οι αδενοϊικοί φορείς είναι οι νέοι πρωτοπόροι των εμβολίων για την COVID-19. Μπορούν όμως να ξεπεράσουν το κακό παρελθόν τους; Οι εταιρείες CanSino Biologics, Johnson & Johnson και AstraZeneca/Oxford University, χρησιμοποιούν όλες γενετικά τροποποιημένους ιούς κοινού κρυολογήματος για να παρασκευάσουν εμβόλια COVID-19. Η τεχνολογία έχει πίσω της πάνω από 30 χρόνια προσπαθειών, αλλά ακόμη δεν κατάφερε να κατασκευάσει ένα εμβόλιο αποτελεσματικό για τον άνθρωπο».

Και συνεχίζει [οι υπογραμμίσεις δικές μου]:
Με διαπιστωμένη την ικανότητα των αδενοϊικών φορέων να παράγουν φλεγμονώδεις εξεργασίες –ακόμη και θανατηφόρες– οι ερευνητές των εμβολίων αδενοϊών που εφάρμοσαν αυτή τη στρατηγική, ανακάλυψαν ότι αυτές οι παρεμβάσεις ενδέχεται να «πυροδοτήσουν μια επίθεση αντισωμάτων εναντίον του ίδιου του εμβολίου».
Το 2007, η Merck αντιμετώπισε ένα ακόμη πρόβλημα όταν διεξήγαγε κλινικές δοκιμές για ένα «εμβόλιο» HIV/AIDS με φορέα έναν αδενοϊό, το οποίο, παραδόξως, αύξησε τον κίνδυνο μόλυνσης από HIV σε ένα υποσύνολο των εμβολιασθέντων. Αυτό αποτελούσε μια προειδοποίηση  για την χρησιμοποίηση των αδενοϊών ως  «υποβρύχιο» για τη μεταφορά «οδηγιών»  μερικά χρόνια μετά.
Στο «εμβόλιο» της Johnson & Johnson, για την ανάπτυξη του φορέα αδενοϊού χρησιμοποιείται μια ανθρώπινη εμβρυϊκή κυτταρική σειρά που ονομάζεται PER.C6 – μια κυτταρική σειρά που πάρθηκε από ιστό του αμφιβληστροειδούς μετά από εκλεκτική έκτρωση ενός υγιούς εμβρύου ηλικίας 18 εβδομάδων. [σ.σ. εξ ου η Καθολική Εκκλησία αντιτίθεται, και καλά κάνει, στην τεχνολογία αυτών των εμβολίων ως ανήθικη].
Στο «εμβόλιο» της AstraZeneca-Oxford, για την διάδοση του αδενοϊού του, χρησιμοποιείται μια διαφορετική ανθρώπινη εμβρυϊκή κυτταρική σειρά που ονομάζεται HEK293T. 
 Για να δημιουργήσουν μια συνεχή κυτταρική γραμμή αυτού του τύπου (που ονομάζεται «αθανατοποιημένη» κυτταρική γραμμή), οι επιστήμονες πρέπει να χειριστούν τεχνητά τα αρχικά κύτταρα, τα οποία διαφορετικά θα είχαν πεπερασμένη διάρκεια ζωής. Αυτό το πετυχαίνουν με το να τα εκθέτουν σε διάφορες χημικές ουσίες ή να τα καθιστούν καρκινικά. Οι χειρισμοί αυτού του είδους προκαλούν γενετικές αλλαγές στα κύτταρα, οι οποίες «μεταβάλλουν τους κυτταρικούς πληθυσμούς και τους κυτταρικούς μηχανισμούς».
 Ένας ανώτερος αξιωματούχος της FDA προειδοποίησε πριν από δύο δεκαετίες για τους εγγενείς κινδύνους της χρήσης συνεχών κυτταρικών σειρών για την ανάπτυξη εμβολίων, σημειώνοντας ότι τέτοιες κυτταρικές σειρές, «εξ ορισμού» έχουν διάφορες ανωμαλίες και, όπως διαπιστώθηκε, υπάρχουν ανησυχητικές ενδείξεις για την «πιθανότητα ανάπτυξης όγκων σε εργαστηριακά πειραματόζωα».
Σε ένα έγγραφο της FDA που δημοσιεύθηκε στα τέλη του 2020 αναφέρεται ότι τα προβλήματα αυτά απέχουν πολύ από την επίλυσή τους. Αναφερόμενος ρητά σε κυτταρικές σειρές όπως οι PER.C6 και HEK293T, (δηλαδή σ’ αυτές που χρησιμοποιούνται από τα εγκριθέντα πειραματικά «εμβόλια») ο συγγραφέας του εγγράφου της FDA δηλώνει:
«Η χρήση κυτταρικών σειρών που προέρχονται από όγκο καρκινικών σειρών είναι ένα σημαντικό πρόβλημα ασφάλειας… Οι κυτταρικές σειρές περιέχουν απειλές σε κατάσταση ‘λανθάνουσα’ ή ‘εν υπνώσει’ που μπορούν να ενεργοποιηθούν σε συνθήκες παρασκευής εμβολίων».

Τα ανωτέρω αποτελούν ένα ελάχιστο δείγμα του ενδιαφέροντος ενός [τεράστιου] κειμένου το οποίο, όπως είπα αναπτύσσεται σε δυο αναρτήσεις – στο zougla.gr

https://www.zougla.gr/apopseis/article/to-emvolio-tis-johnson–johnson
https://www.zougla.gr/apopseis/article/to-emvolio-tis-johnson–johnson—no-2