Στα διαλείμματα των εφιαλτικών ρεπορτάζ για τον Coronavirus, το CNN καταφεύγει σε παλιές, δοκιμασμένες συνταγές.
4.5 δεκαετίες απ’ το πρώτο Jaws [Spielberg], ο τρόμος που έσπειρε στους λουόμενους δεν έχει ξεχαστεί – απανωτά sequels και λαοθάλασσες καρχαριοειδών σε ντοκιμαντέρ και “εκτός franchise” φιλμ συνέτειναν στη διαιώνισή του.
Όπως είχε αποκαλύψει πανεπιστημιακή έρευνα, μεγάλο [40% +] ποσοστό των ανθρώπων που είχαν δει το έργο, ανέπτυξαν πρόβλημα με την κολύμβηση στην ανοιχτή θάλασσα. Πολλοί από εκείνους που το είδαν σε παιδική ηλικία, έπαψαν να κολυμπούν τελείως.
Ο φόβος είναι θεμελιώδες αίσθημα. Φωλιάζοντας στο ερπετοειδές τμήμα του εγκεφάλου μας, επιτελεί την πιο κρίσιμη απ’ τις λειτουργίες: μας κρατάει ζωντανούς.
Ο βαθμός στον οποίο έχει γίνει αυτό αντικείμενο εκμετάλλευσης, από θρησκευτικούς ηγέτες, τεχνικούς της εξουσίας, έμπορους της βιομηχανίας του θεάματος, είναι ανυπολόγιστος.
Με τα όρια ασαφή ανάμεσα σε πολιτική, μιντιοκρατία, και μια τεχνοκρατική ελίτ που επιβάλλει την “επιστημονική αλήθεια” ως Αποκάλυψη, αντιλαμβάνεται κανείς τη σημασία του φόβου σήμερα, στο “πέρασμα του μηνύματος”, από την κορυφή της πυραμίδας ως τη βάση.
Υπό αυτό το πρίσμα, ο “Καρχαρίας” είναι ομογάλακτος του Covid.