“In defense of communism”?
“No more workers’ deaths for the profits of the capitalists”?
Μα…
“…Η COSCO (κινεζικά: 中国远洋) είναι πολυεθνική εταιρεία με έδρα το Πεκίνο, και μία από τις μεγαλύτερες ναυτιλιακές εταιρείες τακτικών γραμμών στον πλανήτη. Η ονομασία είναι συντόμευση του China Ocean Shipping Company (Κινεζική Ωκεάνια Ναυτιλιακή Εταιρία). Πρόκειται για μια κρατική εταιρεία της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας. Είναι ο μεγαλύτερος τακτικός μεταφορέας ξηρού φορτίου στην Κίνα”.
[Από την Wikipedia]
Ποιος δουλεύει ποιον, ημέρα που είναι;
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Κατά σύμπτωση την Τρίτη καθόταν δίπλα μου στο λεωφορείο (δεν μπορώ να οδηγήσω πλέον λόγω σπασμένου χεριού, ο δε συνωστισμός στα ΜΜΜ είναι κάτι αδιανόητο) μια κυρία που δούλευε στο λιμάνι και συζητούσε την περισσότερη ώρα στο κινητό με κάποιο συνάδελφό της για το συγκεκριμένο δυστύχημα που πρέπει να ήταν ιδιαίτερα φρικτό και συγχρόνως ανεξήγητο..
Παρόλο πάντως που γνώριζε προσωπικά το μακαρίτη και οι συνδικαλιστές – μεταξύ των οποίων και ο συνομιλητής της – είχαν ήδη αρχίσει να οργανώνουν τις κινητοποιήσεις, δεν την άκουσα ούτε στιγμή (μιλάμε για μία ώρα τηλέφωνο) να κατηγορεί ανοιχτά την εταιρία.
Δεν έχω ασχοληθεί και πολύ για να πω το κρίμα μου. Απλώς σιχαίνομαι αυτό το στιλ, με το που γίνεται ένα δυστύχημα να ξεκινάει το γαϊτανάκι με τους καπιταλιστές αιμοπότες. Λες και δεν υπάρχει αυτό που λέμε “η κακιά η ώρα”, ή λες και το “δυστύχημα” γενικά είναι έξω από τη ζωή, ιδίως μια ζωή βασισμένη στη “μηχανική υποστήριξη”.
Αυτό το πράγμα στη διεστραμμένη γενίκευσή του διέπει σήμερα όλων των ειδών τα identity politics. Για το δυστύχημα φταίει το ότι ήταν εργάτης της COSCO και ως εκ τούτου … η “καπιταλιστική” COSCO, υπό την ίδια ένοια που η τάδε κακοποιήθηκε από τον άνδρα της επειδή ήταν γυναίκα και ως εκ τούτου φταίει η πατραρχία. Όπως έχεις πει και συ σε άλλη περίσταση, για κάθε κακοδαιμονία πρέπει να υπάρχει κάποιος ένοχος, και είναι φυσικά αυτός που δεν γουστάρουμε.
Όχι ότι δεν υπάρχει συχνά θέμα με τα μέτρα ασφαλείας. Αλλά ξέρω περιπτώσεις πλήρους εργαλειοποίησης δυστυχημάτων από διάφορους “χαροκαμένους” που ζητάνε “δικαίωση” ενώ το μόνο που ζητάνε είναι λεφτά. Ξέρω τίμιους επιχειρηματίες που έχουν καταστραφεί από τέτοιες πρακτικές.
Μεταξύ μας οι πολυεθνικές προσφέρουν συνήθως πολύ καλύτερες εργασιακές συνθήκες από κάτι μαγαζάκια της γειτονιάς που περιμένουν από σένα να σώσεις την επιχείρηση και μετά σε πετάνε στο δρόμο που δεν τους είπες κι ευχαριστώ..
To πιο γελοιο για μενα ειναι που ενω μιλανε για αποκρατικοποιησεις . ο συγκεκριμενος τομεας του λιμενος Πειραιως αλλαξε απλα κρατικα χερια… Απο ελληνικος εγινε Κινεζικος ! Το ιδιο περιπου εχει γινει με τ αεροδρομια.. Τωρα , πως , ενω ειμαστε υποτιθεται αμερικανικο προτεκτορατο , επετρεψαν στους Κινεζους ( οι μεγαλοι “εχθροι” των ΗΠΑ πλεον ) να πατησουν ποδι στον Πειραια παραμενει μυστηριο ..
Όχι και τόσο μυστήριο, αν υπολογίσει κανείς ότι σε προτεκτοράτο της Κίνας εξελίσσονται οι ίδιες οι ΗΠΑ.