Ο ανταγωνισμός είναι σκληρός. Όμως το άρθρο της Σοφίας Γιαννακά “Και ένας, και δυο, και χίλιοι Κιμούληδες” [iefimerida.gr] είναι σίγουρα ό,τι πιο γελοίο και ανησυχητικό έχω διαβάσει, από επανεμφανίσεως στο προσκήνιο της συνονόματής της.
Το άρθρο, εδώ: https://www.iefimerida.gr/ellada/kai-enas-kai-dyo-kai-hilioi-kimoylides.
Η πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κηρύσσει ανένδοτο ενάντια στην ανδρική τυρανία, προεξοφλώντας σαν αληθινές μία προς μια τις κατηγορίες για βιασμούς, παρενοχλήσεις κλπ. που εκτοξεύονται δεκαετίες μετά την [υποτιθέμενη] τέλεσή τους, βρίζοντας χυδαία ανθρώπους στους οποίους δεν δίνεται η δυνατότητα στοιχειώδους απολογίας, βλέποντας παντού σοβινιστικά γουρούνια που δεν μπορούν να μένουν ακατάγγελτα, και αντιμετωπίζοντας τους αιώνες που προηγήθηκαν του …#MeToo movement, σαν το αντίστοιχο της τουρκοκρατίας για το γυναικείο φύλο.
Και στο καπάκι κουοτάρει …διδακτική Σώτη Τριανταφύλλου: «Το πρόβλημα, σ’ εμάς στην Ελλάδα, είναι ότι η Ελληνίδα μάνα δεν ανατρέφει άνδρες που σέβονται τις γυναίκες και τον εαυτό τους· έχουμε σοβαρό πρόβλημα φυλετικών ταυτοτήτων. Καθώς προερχόμαστε από τα βάθη του οθωμανικού πολιτισμού, χρειαζόμαστε χρόνο και προσπάθεια για να αποκτήσουμε σχέσεις σεβασμού μεταξύ των φύλων και σεβασμού γενικά».

Χαρακτηριστικά αποσπάσματα του κυρίως άρθρου:
Όλοι, ανεξαιρέτως, έχουμε ακούσει ή υποστεί κάτι αντίστοιχο σε όλους τους χώρους…
Δεν είναι ένας, δεν είναι δύο, οι άθλιοι και νταήδες…
Γνωστοί και επώνυμοι Έλληνες δεν περίμεναν ότι μια μέρα θα αποκαλυφθούν. Κι εμείς δεν περιμέναμε ότι όχι μόνο δεν είναι σε θέση να απαντήσουν με ταπεινότητα και ενσυναίσθηση, αλλά ότι, αντίθετα, θα επιτίθονταν με ειρωνείες και με μηνύσεις στα θύματά τους!
Γυναίκες, επώνυμες, βρήκαν το θάρρος να σπάσουν την ομερτά. Απειλήθηκαν, ταπεινώθηκαν, προσπάθησαν για χρόνια να το διαχειριστούν ή και να το κρύψουν, αλλά βρήκαν το κουράγιο να μιλήσουν και να καταγγείλουν. Στη Γαλλία, που τα στόματα έχουν ανοίξει από καιρό, ακόμα και η συντομογραφία της καταγγελίας λέει πολλά, με την οργή και την ωμότητά της: #balancetonporc -Κατάδωσε κι εσύ το γουρούνι σου.
Σκέφτομαι πόσους αιώνες σιωπής πέρασαν οι γυναίκες πριν φτάσουμε σε αυτό το σημείο. Γυναίκες που υπέστησαν τα πάνδεινα στο οικογενειακό και κοινωνικό τους περιβάλλον, όπου τις αντιμετώπιζαν ως αντικείμενο, θήραμα, ζώο. Αλλά και όταν βγήκαν στην ανδροκρατούμενη αγορά εργασίας, πόσο επώδυνα οι γυναίκες έμαθαν να αποσιωπούν τη βία και την παρενόχληση, ώστε να διατηρήσουν τη θέση τους, να επιβιώσουν οικονομικά ή να κάνουν καριέρα…
Είναι σοκαριστικό (αλλά όχι πρωτοφανές) όσοι το παίζουν του πνεύματος και της κουλτούρας να αποκαλύπτεται ότι βρίζουν τους συνεργάτες, χειροδικούν ή ταπεινώνουν. Και δεν χωράει εδώ η δικαιολογία «ήταν κάθαρμα, αλλά είχε ταλέντο». Δεν υπάρχουν ταλέντα στην κατάχρηση εξουσίας, ταπείνωση, μισογυνισμό, χειραγώγηση, εκμετάλλευση, τοξικότητα, ψυχική βία.…

Το καινοφανές στη συμπεριφορά της σύγχρονης μαινάδας-light: αντί να βγάζει άναρθρες κραυγές, μεταχειρίζεται λέξεις και νοήματα σαν τέτοιες.