Μια καλή εικόνα της παρούσας κατάστασης πραγμάτων δίδεται εκ του ότι απαιτείται παρρησία για να εκφράσει κανείς δημόσια τα αυτονόητα.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση, εδώ, είναι ξανά* η Α. Λατινοπούλου, μιλώντας στο ευρωκουκλοθέατρο των Βρυξελλών για το θέμα των “δικαιωμάτων” της (κατά φαντασίαν, ή μάλλον, κατά παραγγελίαν) ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Τα οποία δικαιώματα απειλεί, υποτίθεται, η μη συμμόρφωση με μια σειρά γελοία παράλογων και αντιεπιστημονικών αξιώσεων.
Και είναι ακριβώς η γελοιότητά τους (μαζί με τον σοσιαλμιντιακό προσανατολισμό του “πολίτη” στο χαβαλέ, ως αντίδραση σε ό,τι απειλεί την υπόστασή του) που τις κάνει ασυνήθιστα επικίνδυνες.

* Έχω ανεβάσει και άλλη φορά βίντεο με ομιλία της ΑΛ στο ευρωκοινοβούλιο.