Τους 105.000 + έφτασαν στην Αμερική οι θάνατοι από ποικίλες ασθένειες, …δυστυχήματα, ηλεκτροπληξία, σφαίρες πυροβόλου, επιθέσεις από αρκούδες κοκ. που χρεώνονται στον κορωνοϊό.
Το παρήγορο αφορά στην κινητοποίηση τμήματος της παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας για τη χλωροκίνη, μετά την κλιμάκωση της εκστρατείας εναντίον της η οποία αποκτά χαρακτηριστικά σκανδάλου. Επιστήμονες ζητούν τα στοιχεία της έρευνας που επικαλείται το περιοδικό Lancet, στο πλαίσιο της οποίας το φάρμακο προκύπτει “όχι απλώς αναποτελεσματικό, αλλά και επικίνδυνο”. Το περιοδικό αρνείται να τα δώσει. Ο Didier Raoult κατηγορεί ως αφερέγγυα μια μελέτη η οποία διεξήχθη αποκλειστικά με big data, συγκεντρωμένα από μη γιατρούς. Και επιμένει, όπως είναι φυσικό, στα απτά αποτελέσματα για τα οποία μιλά εδώ και μήνες.
Εν Ελλάδι, η τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας βρίσκεται πλέον στα χέρια του Γιώργου Τράγκα. Ουδείς άλλος απ’ τους “επώνυμους” θέτει υπό αμφισβήτηση το μυθολογκό αφήγημα περί φονικού ιού. Το μόνο που έχει να καταλογίσει κανείς στον “γερόλυκο” είναι κάποια κενά στην ενημέρωσή του.
Α ναι, και το ότι είχε προαναγγείλει …αποκλειστική συνέντευξη με τον καθηγητή Raoult, ένεκα της οποίας στρώθηκα στα καλά καθούμενα να δω την εκπομπή του χτες το βράδυ.
Η συνέντευξη δεν ήταν αποκλειστική, αλλά από το YouTube. Όσοι ασχολούμαστε, γνωρίζαμε ήδη την άποψή του για την παρωδία έρευνας του Lancet.
Πιο ενδιαφέρουσα κατέληξε να είναι η συζήτηση του ΓΤ με δύο Έλληνες επιστήμονες, που επακολούθησε. Τα ονόματά τους δεν τα συνεκράτησα, επρόκειτο περί δυο καθηγητών πνευμονολόγων, αν θυμάμαι, μια κυρία συμπαθέστατη και αξιοπρεπέστατη, και ένα κύριο που τα έλεγε ελαφρώς, έως πολύ περίεργα.
Ως προς τη χλωροκίνη, η επιστήμων δήλωσε με παρρησία ότι είχε καλά αποτελέσματα όλους αυτούς τους μήνες, και με ελάχιστες παρενέργειες, “υποχρεώνοντας” ίσως τον συνάδελφο της να συμφωνήσει. Ως προς τους κάθε είδους ασθενείς που “χρεώνονται” στον κορωνοϊό, η κυρία συγκατένευε εμμέσως, επισημαίνοντας ότι ο μόνος ασθενής που κατέληξε στην κλινική της “από κορωνοϊό” ήταν στην πραγματικότητα καρκινοπαθής στο τελικό στάδιο.
Ωστόσο, ο συνάδελφός της, ερωτώμενος για τη μελέτη του Lancet, επέλεξε να μιλήσει όχι γι’ αυτήν, αλλά …για τα ευρήματα του Raoult: “εντάξει, μπορεί ο κύριος Raoult να τα λέει ωραία και να είναι και διάσημος, αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να δείξει τα αποτελέσματα της έρευνάς του [!] και όχι μόνο να μιλάει γι’ αυτά”. Σ’ αυτό το σχόλιο, ο κύριος Τράγκας δεν βρήκε τίποτα να απαντήσει.
Μένοντας σταθερά στο χώρο του ακαταλόγιστου, ίσως και εκνευρισμένος από την πορεία της συζήτησης, ο κύριος καθηγητής θα υψώσει λίγο μετά τους τόνους: “καταλαβαίνετε κύριε Τράγκα ότι έχουμε μια παν-δη-μία; ότι το πρόβλημα μ’ αυτό τον ιό είναι η μεταδοτικότητά του; ότι αν δεν λαμβάνονταν τα μέτρα, θα είχαμε δισεκατομμύρια νεκρούς…;
Ερωτηματικό – θαυμαστικό: πόσα δισεκατομμύρια δηλαδή; δυο, προφανώς, τουλάχιστον, κάτι λιγότερο απ’ το ένα τέταρτο του πληθυσμού της Γης. Φαίνεται πως, όσο ανεβαίνει ο αριθμός των κρουσμάτων, τόσο ανεβαίνει κι η θνητότητα, φτάνοντας τελικά από το 1 τοις εκατό maximum στο …25 τοις εκατό minimum.
Ο κύριος Τράγκας θα το αφήσει και αυτό αναπάντητο. Στο κλείσιμο της εκπομπής κάνει μια τελευταία προσπάθεια: “υπάρχουν κάποια …νέα στοιχεία για τον ψευδάργυρο, ότι βοηθάει στην πρόληψη και τη θεραπεία του κορωνοϊού. Ξέρετε κάτι επ’ αυτού;”
“Όχι, δεν υπάρχουν τέτοια πράγματα” αποφαίνεται ο καθηγητής, για να μην πάρει ούτε επ’ αυτού απάντηση.

Το ενδιαφέρον είναι το εξής: ο τρόπος λειτουργίας της χλωροκίνης, [την οποία προηγουμένως είχε εκθειάσει], είναι να ενισχύει τη απορρόφηση του ψευδάργυρου απ’ τα κύτταρα, εμποδίζοντας την αναπαραγωγή και τον πολλαπλασιασμό των ιών, με ταυτόχρονη εξουδετέρωσή τους. Ήγουν: το dirty job το κάνει ο ψευδάργυρος…