Προ ημερών, στο πλαίσιο συνέντευξής του, ο κύριος Σύψας, καθηγητής λοιμωξιολογίας [“στα κορυφαία πανεπιστήμια του κόσμου”] ένανε την εξής δήλωση:
«Αυτή τη στιγμή κάνουμε ένα τεράστιο πείραμα για να έχουμε τουρισμό σε καιρό πανδημίας. Είναι ίσως από τις πρώτες φορές που γίνεται ένα τέτοιο μεγάλο πείραμα και σε τόσο μεγάλη έκταση»…
Διαβάζοντάς τον, θα υπέθετε κανείς ότι χρησιμοποιεί πρώτο πληθυντικό αναφερόμενος σε κάτι που “κάνουμε” ως χώρα, με τις οδηγίες ομάδας ειδικών με την οποία δεν έχει σχέση. Όμως ο κύριος Σύψας είναι μέλος της “Ομάδας Εθνικής Προσπάθειας”, που με επικεφαλής τον κύριο Τσιόδρα μελετά και συναποφασίζει, με την εκτελεστική εξουσία, κάθε μας κίνηση.
Τι ακριβώς έκανε επομένως;
Επιτίθετο εναντίον του εαυτού του και των συναδέλφων του;
Ή μας καλούσε να αποδεχτούμε, ως αναγκαίο κακό, ένα τεράστιο πείραμα, με διακύβευμα “την ίδια τη ζωή μας”;
Ο καθηγητής λοιμωξιολογίας συνέχισε ως εξής:
«Νομίζω ότι η Ελλάδα έχει εφαρμόσει ένα σύστημα, το οποίο θα είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό και αφορά τη συμπλήρωση των στοιχείων του ταξιδιώτη πριν καν αυτός φτάσει στην Ελλάδα. Αυτός ο έλεγχος γίνεται στοχευμένα και όχι σε ένα τυχαίο δείγμα. Και βέβαια γνωρίζουμε πού πηγαίνει ο τουρίστας, γνωρίζουμε τον αριθμό του κινητού του ώστε να τον ενημερώσουμε σε περίπτωση που κάτι πάει ανάποδα».
Βλέπει κανείς κάποια ανακολουθία ανάμεσα στην πρώτη και την δεύτερη παράγραφο, ή είμαι ο μόνος που την βλέπει, λόγω της διαστρεβλωτικής εμπάθειας που γεννά η συνωμοσιολογική μου προδιάθεση;

Η ανακολουθία θα συνεχισθεί:
«Βέβαια, δεν σας κρύβω ότι κρατάμε την αναπνοή μας όλοι όσοι εμπλεκόμαστε σε αυτό το σχέδιο. Πιστεύουμε ότι μέσα στις επόμενες 10-14 μέρες θα έχουμε μια εικόνα ποια είναι η επίδραση του ανοίγματος των συνόρων στην επιδημία και ελπίζουμε τα πράγματα να είναι διαχειρίσιμα»
Τα παραπάνω, και ένα πλήθος άλλων, υποδηλώνουν την ύπαρξη ενός pattern βάσει του οποίου επικοινωνούν με το κοινό οι ειδικοί, σπέρνοντας πριν απ’ όλα σύγχυση – γενεσιουργό αιτία κάθε αρνητικού αισθήματος. Το pattern φαίνεται να είναι: ένα βήμα μπρος, δυο πίσω. Μην τους αφήνεις να χαλαρώσουν, κράτα τους στην τσίτα.
Εχτές ο κύριος Τσιόδρας, επισκεπτόμενος το Μέγαρο Μαξίμου, εξέφρασε ανησυχία για την αύξηση των κρουσμάτων στα Βαλκάνια και είπε ότι είναι αναγκαία η διαρκής επαγρύπνηση.
Στη σύσκεψη αποφασίσθηκε η ενίσχυση των ελέγχων και η υποχρέωση όσων εισέρχονται από τον Προμαχώνα να επιδεικνύουν πρόσφατα [προ 72 ωρών] διενεργημένο, αρνητικό τεστ.
Αυτό, τη στιγμή που είναι παγκοίνως γνωστό ότι, η μοριακή μέθοδος ανίχνευσης είναι, όπως και οι υπόλοιπες, αναξιόπιστη: μπορεί κάλλιστα να δώσει αρνητικά αποτελέσματα σε ασυμπτωματικούς φορείς, όπως είναι, κατά πλειονότητα, εκείνοι που επισκέπτονται τη χώρα μας για τουρισμό. Συμπτώματα, επιπλοκές και θάνατοι συνδέονται κυρίως με ανθρώπους στην τρίτη ηλικία.
Επομένως, …μένουμε στο τεράστιο πείραμα του κυρίου Σύψα, concept το οποίο δεν μπορείς παρά να εντάξεις τελικά στο στάνταρ πλαίσιο τρομοκράτησης του κόσμου: η “αγωνία” για την έκβαση του πειράματος αρκεί ως ζητούμενο. Τα “άλλα”, τα δικά μας, είναι βερμπαλισμοί και εκ του περισσού αναλύσεις.

Υπάρχει κάτι για το οποίο ανησυχούν όντως οι ειδικοί; Πιστεύω ναι: περνώντας οι μέρες και οι εβδομάδες, θα συνεχιστεί η αύξηση στα κρούσματα. Η οποία ωστόσο δεν θα συνοδεύεται από αντίστοιχη αύξηση εισαγωγών / διασωληνώσεων / θανάτων. Τότε ίσως κάποιοι αρχίσουν να αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καλά με το όλο αφήγημα: η εξασθένιση του ιού είναι εξόφθαλμη, αλλά αποσιωπάται.
Εξ ου και κόπτονται κάποιοι για μέτρα γελοιωδώς ανεφάρμοστα, όπως το …social distancing στα πανηγύρια: κανείς δεν τα εφαρμόζει, κι ωστόσο στην “εφαρμογή” αυτών θα αποδοθεί η “επιτυχία”.