Γιατί άραγε οι Ηνωμένοι Anchormen & Women, απ’ το πρωί μέχρι το βράδυ, πιέζουν για νέο lockdown; Το ακούς σε κάθε συζήτησή τους με αξιωματούχο. Ο τόνος είναι “διαφορετικός” από εκείνον που αφορά την εμμονή τους με τα worst case scenarios. Το ίδιο και στις συζητήσεις με τους λοιμωξιολόγους, οι οποίοι πιέζονται να …πιέσουν την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της.
“Μήπως πρέπει να πάρουμε τώρα τα μέτρα, γιατί μετά μπορεί να είναι αργά;”.
Κάθε φορά που ο αξιωματούχος / λοιμωξιολόγος απαντά αρνητικά, οι μιντιάνθρωποι τσιτώνουν και στραβώνουν. Ένας από αυτούς, κάθε φορά που το όραμά του για νέο lockdown δεν βρίσκει ανταπόκριση, τρώει κυριολεκτικά πίκρα – το πρώτο πράγμα που σπεύδει να κάνει είναι να πιει μια γουλιά νερό απ’ το ποτήρι του.
Η πρώτη εξήγηση που έρχεται στο νου είναι ότι οι άνθρωποι είναι μιλημένοι, ώστε να δημιουργήσουν, μαζί με τις διασωληνώσεις και τους θανάτους των 92χρονων, κλίμα διευκολυντικό για μια προειλημμένη απόφαση. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ο διαπρύσιος κήρυκας που λέγαμε, ο “κολλημένος με το lockdown” Π. Παναγιωτόπουλος, έχει διατελέσει αξιωματούχος παλαιότερης δεξιάς κυβέρνησης, ήγουν, οικείος της παρούσης.
Καλό είναι να αποφεύγει κανείς “εύκολες”, βλ. “συνωμοσιολογικές” ερμηνείες. Έλα όμως που αποδεικνύονται, συχνά μετά από διαδαλώδεις αναλύσεις, οι πλέον λογικές…

Η πρώτη θετική ανταπόκριση στις επανειλημένες “οχλήσεις” ήρθε δια στόματος Υπουργού Οικονομικών, εχτές: η οικονομία της χώρας αντέχει και δεύτερο lockdown. Έτσι απλά, χωρίς λέξη περί διάρκειας, ή περιττές αναγωγές της “οικονομίας της χώρας” στην “οικονομία του πολίτη”…