Στη φύση του ανθρώπου είναι να γελάει, κι όταν ακόμα είναι ανάρμοστο …ή θεωρείται τέτοιο.
(Visited 176 times, 1 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
OANNES
To singularity, οι πολιτικές του virtual, μέσα αντι-κοινωνικής δικτύωσης, η μουσική στην εποχή των ringtones…• Singularity, the politics of virtual, anti-social media, music in the age of ringtones…
Το ειδύλλιο εντωμεταξύ του Τραμπ με τον Πούτιν κατά τα φαινόμενα τελείωσε άδοξα. Και τώρα ο Τραμπάκουλας υπερθεματίζει στην πολιτική του προκατόχου του.
Έτσι φαίνεται να συμβαίνει, του στιλ μπαίνουμε γενικά σε “γάμησέ τα” περίοδο – λες και μέχρι τώρα ήμασταν καλά δηλ.
Η μόνη ελπίδα έγκειται στο ότι και άλλες φορές φαινόταν το πράγμα να στραβώνει μεταξύ των δυο, και μετά ως δια μαγείας, μέσω μυστικών διεργασιών ξαναΐσιωνε.
Οι “εξελίξεις” λαμβάνουν χώρα άνευ εξηγήσεων, άνευ αιτιάσεων, ένα “ό,τι νά’ναι” σε …high-diplomacy edition.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη πάντως ήταν μάλλον αναμενόμενη με βάση την εσωτερική λογική των πραγμάτων που είχα εκθέσει επανειλημμένα προτού επανεκλεγεί ακόμα ο Τραμπ. Η αναλυτική ακρίβεια μάλιστα της εν λόγω πρόβλεψης με γεμίζει ανησυχία. Γιατί αποδεικνύει ότι μια τέτοια λογική όντως υπάρχει. Και οδηγεί την κατάσταση από το κακό στο χειρότερο.
Δεν είναι πάντως μόνο η “απροσδόκητη” (για τη σχολή προφητείας Μάζη και Σϊα that is) σύσφιξη σχέσεων μεταξύ των μουσουλμανικών χωρών που εύλογα θεωρούν ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να γίνουν στόχος της ισραηλινής επιθετικότητας. Προχτές ήδη ο Τραμπάκουλας έριξε στα καλά καθούμενα την Ινδία στην αγκαλιά της Κίνας. Της έβαλε τιμωρητικούς δασμούς επειδή και καλά εισάγει πετρέλαιο από τη Ρωσία. Το ίδιο λέει πρέπει να κάνουμε όλοι αν θέλουμε να σταματήσει ο πόλεμος της Ουκρανίας. Να κόψουμε δηλαδή επαφές όχι μόνο με τη Ρωσία – που κόψαμε ήδη επί Μπάιντεν – αλλά και με όλες τις χώρες που έχουν πάρε δώσε μαζί της. Και να γίνουμε η μόνη περιοχή του κόσμου που έμεινε στην Αμερική για να της ρουφάει το αίμα. Που με τη μαλακία που μας δέρνει δεν αποκλείεται τελικά να το κάνουμε.
Εγώ πάλι δε θυμάμαι κανέναν να προβλέπει τη (“μη απροσδόκητη”) σύσφιξη σχέσεων μεταξύ παραδοσιακών εχθρών, όπως κάποιες απ’ τις μουσουλμανκές χώρες. Και επειδή τυχαίνει να ασχολούμαι με τη συγκεκριμένη σκηνή (όχι όσο ο …Μάζης αλλά) με κάποια συστηματικότητα, θυμάμαι από τα ’90s ακόμα, Σαουδάραβα ΥΠΕΞ να δηλώνει ότι αν είναι να διαλέξει η χώρα του μεταξύ Ισραήλ και Ιράν, η επιλογή είναι με το πρώτο άνευ συζητήσεως.
Και τώρα ακόμα, αυτό που καταγράφεται είναι “κάποιες κινήσεις”. Το τι θα προκύψει εν τέλει, το αν αυτό θα είναι “κανονική συμμαχία” (υπό την αιγίδα του Σινορωσικού άξονα, εννοείται), και το τι θέση πρέπει / μπορεί να διεκδικήσει κανείς απέναντι σε ένα τέτοιο φαινόμενο, όλα αυτά συνθέτουν μια προς το παρόν άλυτη εξίσωση. Για μένα το φτωχό τουλάχιστον.
Δεν κρίνουμε με βάση το 90. Κι εγώ με το Ισραήλ ήμουνα εκείνη την εποχή. Βασικά μέχρι ΚΑΙ την πρόσφατη επίθεση της Χαμάς (ή μάλλον ιδιαίτερα τότε) με το Ισραήλ ήμουνα, κόντρα σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα που έκλαιγε υποτίθεται για τους Παλαιστίνιους. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Μπορεί στο Ισραήλ και στους όψιμους φίλους του – φανατικότεροι των οποίων είναι οι πρώην ακροδεξιοί αντισημίτες! – η πολιτική του να φαίνεται λογική, ο υπόλοιπος κόσμος όμως έχει διαφορετική άποψη. Πόσο μάλλον οι μουσουλμάνοι γείτονές του που κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή με απρόκλητες επιθέσεις τύπου Κατάρ.
Κανείς δεν κινδυνεύει, αν κάθεται στ’ αυγά του, δε φιλοξενεί χαμασίτες, και δε χώνει τρις για προπαγάνδα όπως οι Καταριανοί. Μαντρόσκυλα των οποίων είναι οι φίλοι μας οι Τούρκοι.
Και σε τι διαφέρει αυτό από το αυθαίρετο Casus belli της Τουρκίας εναντίον μας? Από που κι ως που θα πει το Ισραήλ στους γείτονές του τι να κάνουν με τα εσωτερικά τους?
Στο ότι δεν είναι αυθαίρετο. Αν φιλοξενείς, με τιμές et al, στο σπίτι σου τον ορκισμένο δολοφόνο μου, εν καιρώ πολέμου μέχρις εσχάτων, και ταυτόχρονα “επικοινωνείς” την εικόνα του ως αθώου θύματος σε όλο τον πλανήτη παρουσιάζοντας εμένα σαν ανθρωπόμορφο τέρας, έχω δικαίωμα να μπουκάρω.
Fair enough (λέμε τώρα, με τη λογική αυτή θα έπρεπε η Τουρκία να μπουκάρει σε μας για την υπόθεση Οτσαλάν). Αλλά μην περιμένεις από τους άλλους να σου πουν κι ευχαριστώ!
…Άσε που, για να πω το κρίμα μου, ούτε το Casus Belli είναι τόσο αυθαίρετο. Η συγκεκριμένη κατάσταση είναι ανώμαλη εκ φύσεως, χρειάζεται διπλωματική λύση η οποία, με τα πολιτισμικά κυβικά των δυο χωρών, φαίνεται ανέφικτη.
Για να λέμε του στραβού το δίκιο, ούτε η μπούκα των τουρκαλάδων στην Κύπρο ήταν αυθαίρετη. Ούτε φυσικά η δική μας παλιότερα στη Μικρασία. Όλοι έχουν τα δίκια τους. Γιαυτό στο τέλος επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου που είναι αντικειμενικό de facto.
Συμφωνώ απολύτως για το δίκαιο του ισχυροτέρου. Βερσιόν αυτού άλλωστε αποτελεί η υποστήριξη αυτού που υπαγορεύει το συμφέρον. Προσωπικά σαν συμφέρον “μας” βλέπω αυτό που προκύπτει αβίαστα από τη παρακάτω εικόνα : η Δύση, με όλο το άθλιο χάλι της, απέναντι στον εφιάλτη ενός “Ενωμένου Ισλάμ” υπό την αιγίδα των “σοφών” (βλ. σουρεαλιστικά αδίστακτων) σχιστομάτηδων. Και οι Ρώσοι σε ρόλο μπαλαντέρ – με τη μαλακία των γαμημένων Ευρωπαίων και του Τραμπάκουλα φοβάμαι ότι τους χάνουμε.
Με δεδομένη την τρέχουσα οικονομική και δημογραφική αδυναμία της δύουσας Δύσης έναντι της ανατέλλουσας Ανατολής, μόνο με πόλεμο θα μπορούσαν οι δυτικές χώρες – η Αμερική δηλαδή – να φέρουν εκ νέου balance to the force. Παγκόσμιο και ολοκληρωτικό πόλεμο μέχρις εσχάτων. Ο καθένας ας κρίνει κατά πόσον κάτι τέτοιο θα ήταν προς το συμφέρον του. Όχι δηλαδή ότι θα μας ρωτήσει κανένας.
Η μέχρι πρόσφατα παγκόσμια κυριαρχία της Δύσης βασιζόταν ως επί το πλείστον στο μονοπώλιο της τεχνογνωσίας. Το μονοπώλιο αυτό τελείωσε. Η μόνη επιλογή που της απομένει πλέον είναι η (αυτο)καταστροφή. Αν δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα, να μην έχει κανένας τίποτα. Better to reign in Hell that to serve in Heaven.
Το αντίστοιχο της.. γυναικοκτονίας δηλαδή σε παγκόσμιο επίπεδο!
…Η δημογραφική αδυναμία, εν όψει ειδικά της επέλασης / υποκατάστασης των πάντων απ΄την AI αποκαλύπτεται ως ανέκδοτο. Ως προς το μονοπώλιο της τεχνογνωσίας, έχει αντικατασταθεί προ πολλού από την …πρωτοπορία στην τεχνογνωσία, την οποία, thank God, κατέχουν ακόμα οι ΗΠΑ. Οι σχιστοκώληδες ανεβαίνουν βέβαια, με σύστημα και μέθοδο. Και, κυρίως, με ηθικό πλεονέκτημα. Όσα κι αν λέγονται περί δικαίου της ισχύος, όσο και αν ισχύουν, σε ένα κόσμο βασισμένο στην επικοινωνία, η “ηθική” αποτελεί πάντα σκληρό νόμισμα. Και φυσικά, μόνο με όντως ηθική δεν έχει σχέση.
Αν πάντως οι πρώην “αρνητές του ολοκαυτώματος” έγιναν ξαφνικά.. σιωνιστές, πραγματικά δεν βλέπω τι εμποδίζει κάποιες μουσουλμανικές χώρες να εγκαταλείψουν τις λυκοφιλίες με το Ισραήλ και να κοιτάξουν την επιβίωσή τους και το συμφέρον τους. Εδώ κοντεύει όλος ο πλανήτης πλην Ευρώπης να σχηματίσει συμμαχία εναντίον των ΗΠΑ, σιγά μην κολλήσουν οι εμίρηδες που ενδιαφέρονται μόνο για τα λεφτά.
Κα η επίθεση δεν ήταν εναντίον του Κατάρ, αλλά συγκεκριμένου στόχου εντός του Κατάρ. Η πολιτκή του τελευταίου αντίθετα είναι το ακριβές αντίστοιχο επίθεσης εναντίον του Ισραήλ εν όλω.
Δεν κάνω εδώ ηθική αποτίμηση της τρέχουσας ισραηλινής πολιτικής (όχι δηλαδή ότι κρύβω και την απέχθειά μου, αλλά το θέμα δεν είναι τα δικά μου αισθήματα). Επισημαίνω απλά πώς μπορεί να βλέπουν το ζήτημα χώρες που δεν είναι.. η Ελλάδα. Γιατί σύμφωνα με τη “Σχολή Μάζη και Σία” όλος ο κόσμος πρέπει βλέπει το Ισραήλ – βασικά τα πάντα – υπό το πρίσμα της δικής μας εχθρότητας προς την Τουρκία. Καθόλου παράξενο επομένως που πέφτουν έξω σε όλα.
Οι χώρες που δεν είναι η Ελλάδα …είναι τίγκα στους μουσουλμάνους “μετανάστες” (-ψηφοφόρους) …και στα λεφτά των Καταριανών. Ο ΟΗΕ ο ίδιος, που αποτελεί αποκλειστική πηγή πληροφόρησης και ανακοινώσεων περί το Παλαιστινιακό, είναι φερέφωνο των Αδελφών Μουσουλμάνων. Την ενημέρωσή του, την οποία αναπαράγει αυτούσια “όλος ο κόσμος”, την παίρνει αποκλειστικά από το Υπουργείο Υγείας της Γάζας, ελεγχόμενο από τη Χαμάς. Πρόκειται για τον ίδιο οργανισμό που με το παρακλάδι του WHO μας δώρισε την πανδημία και τις ευεργετικές πολιτικές της.
No doubt about it. Οι εβραίοι κάνουν την προπαγάνδα τους και οι μουσουλμάνοι τη δική τους. Κι εμείς εδώ στην Ελλάδα τη δική μας παρεμπιπτόντως, αλλά δεν πείθουμε κανέναν εκτός από τους εαυτούς μας!
Το τεχνολογικό προβάδισμα των Αμερικανών σε σχέση με τους Κινέζους είναι πρακτικά μηδέν, μη σου πω κιόλας ότι σε βασικούς τομείς υπερτερούν οι Κινέζοι. Όσον αφορά δε τη στρατιωτική τεχνολογία, παραπέμπω στους (βάσιμους) λεονταρισμούς του Βλαδίμηρου. Το μόνο αναντικατάστατο τεχνολογικό επίτευγμα των Αμερικανών είναι.. η Google, την οποία ούτως ή άλλως έχουν αποκλείσει στο εσωτερικό τους πολλές ασιατικές χώρες για ευνόητους λόγους. Αν πάντως κάποια στιγμή αντικατασταθούν μαζικά οι άνθρωποι από τις μηχανές, το σενάριο της παγκόσμιας καταστροφής υποχωρεί, αφού δεν θα υπάρχει κανένας για να παραπονεθεί. Χωρίς το βραχνά του επιβεβλημένου σήμερα λαϊκισμού τα εναπομείναντα μέλη της παγκόσμιας ελίτ θα τα βρουν μεταξύ τους και όλα μέλι γάλα.
Και για να το θέσω πιο απλά: χωρίς την Αμερική και την Ευρώπη μια χαρά μπορεί να επιβιώσει σήμερα ο υπόλοιπος κόσμος. Το αντίστροφο δυστυχώς δεν ισχύει.
Υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια : ΕΜΕΙΣ “ανήκομεν εις την Δύσιν”. Και εναλλακτική δεν υπάρχει, προς καμία κατεύθυνση.
…Γιατί η εικόνα που περιγράφεις είναι σωστή, με τη διαφορά ότι αναφέρεται στο δέον, η και στο προσφατο παρελθόν. Όχι πάντως σε ένα κόσμο πολωμένο όπως αυτός που ζούμε.
Σκοπός των παρατηρήσεών μου είναι η περιγραφή του (παρ)όντος και όχι βέβαια η προβολή των δικών μου επιθυμιών. Γεγονός είναι όμως ότι δεν λαμβάνω υπόψιν τα υπαρκτά υποκείμενα με τις προκαταλήψεις, τις επιθυμίες και τις μαλακίες τους. Ο λόγος είναι ότι ακριβώς αυτά τα υποκείμενα θέλω να διαφωτίσω με τις ανωτέρω παρατηρήσεις. Χωρίς αποτέλεσμα εννοείται, οπότε η περιγραφή μου καταλήγει απλώς μια μορφή μοιρολατρίας.
Δεν τίθεται θέμα μοιρολατρίας. Τίθεται θέμα εσφαλμένης εντύπωσης περί το ότι μπορεί να υπάρξει περιγραφή του ο,τιδήποτε απαλλαγμένη από προκαταλήψεις, επιθυμίες, και μαλακίες. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, το ότι ουδέποτε καταφέραμε να ενσωματωθούμε στην περιβόητη Δύση, τι σημαίνει, ότι πρέπει να (επανα-)προσχωρήσουμε στο (υπό ανακατασκευήν) χαλιφάτο; Και μάλιστα υπό την οικονομική ηγεμονία των Κινέζων;
Εδώ είναι η μεγαλύτερη πλάκα. Γιατί όταν λέμε “λευκό χριστιανικό δυτικό πολιτισμό” βασικά εννοούμε.. το woke. Άμα ρωτήσεις οποιονδήποτε όψιμο “πατριώτη” σε τι διαφέρει ο δυτικός πολιτισμός – τον οποίο υπερασπίζεται με τόση μανία χωρίς να έχει ενσκήψει ποτέ στην ουσία του – από τον μουσουλμανικό για παράδειγμα, θα σου ψελλίσει τα γνωστά περί δικαιωμάτων των γυναικών και των γκέι. Τα οποία υποτίθεται ότι στο εσωτερικό της χώρας του καταπολεμά!
Από την άποψη αυτή βρίσκω πολύ συνεπέστερους κάποιους “εξτρεμιστές” τύπου Nick Fuentes που παραδέχονται ότι ο μουσουλμανικός πολιτισμός κινείται κατά βάση προς τη σωστή κατεύθυνση.
Αυτό που έχει όντως πλάκα είναι να ταυτίζουμε τη woke κουλτούρα με το δυτικό πολιτισμό, όταν οι κατ’ εξοχήν (εκδηλωμένοι) εχθροί αυτού “εντός των τειχών” είναι κάτι ξεφτιλισμένα πουστάκια και φεμινίστριες με σημαίες της Παλαιστίνης. Η woke κουλτούρα είναι γέννημα θρέμμα των ίδιων κύκλων που επιδιώκουν την άλωση των δυτικών κοινωνιών με στίφη εξ Αφρικής – Ασίας. Η ουσία των identity politics είναι : εκμετάλλευση της κλινικής βλακείας του παρακμασμένου δυτικού μέχρι εξαντλήσεως.
Δική μου ελπίδα (δε θέλω να πω πεποίθηση) είναι ότι η αντίδραση σε όλα αυτά θα είναι κάτι καλύτερο από περιπτώσεις τύπου Fuentes. Επαναλαμβάνω άλλωστε ότι και η μετονομασία με το έτσι θέλω όλων των δεξιών κομμάτων σε “ακροδεξιά” είναι μέρος του ιδίου σχεδίου.
Συμφωνώ επαυξάνοντας. Τόσο η woke όσο και η αντίπαλή της “πατριωτική” κουλτούρα είναι σε τέτοιο βαθμό γεμάτες γελοίες αντιφάσεις, ώστε είναι αδύνατο για κάποιον που δεν έχει μυηθεί στο αντίστοιχο cult να τις πάρει στα σοβαρά. Βασικά οι αντιφάσεις της δεύτερης αντικατοπτρίζουν τις αντιφάσεις της πρώτης, αφού στην πολεμική πλέον εποχή μας ενδιαφερόμαστε απλώς να πάμε κόντρα στον αντίπαλο χωρίς να δίνουμε σημασία σε λογικές.. λεπτομέρειες.
Έτσι είναι. Αλλά οι αντιδρώντες στη woke κουλτούρα δεν είναι όλοι σαν το μπατριώτη που καμαρώνει το σκυλί με την ελληνική σημαία “αντί για τη Μποφίλιου”. Στη χειρότερη περίπτωση, θεωρώ, είναι κάποιοι που εκμεταλλεύονται τη χοντροκοπιά αυτού και των ομοίων του. Αδυνατώ να πιστέψω ότι δεν έχει μείνει στην Ευρώπη ένας ευρύς πυρήνας λογικών ανθρώπων.
Το θέμα είναι ότι, ως “χώρα” είμαστε σε μοιραία σχέση με άτομα (την “ηγεσία της Ευρώπης”) που ετοιμάζονται για πόλεμο με στόχο …την αυτοκαταστροφή τους. Δηλ. (και) τη δική μας.
Προφανώς έχουν απομείνει κάποιοι λογικοί άνθρωποι και από τις δύο παρατάξεις, αλλά βρίσκονται αναγκαστικά στο περιθώριο. Πιθανότατα κάνουν διακριτικά τη δουλειά τους χωρίς να κατεβαίνουν στην αρένα των social. Αν με βλέπεις πάντως τελευταία να τα χώνω στους “πατριώτες” περισσότερο παρά στους “επαγρυπνούντες”, ο λόγος δεν είναι ότι.. αλλαξοπίστησα. Τα ίδια λίγο πολύ πιστεύω που πίστευα πάντα. Όμως ο κίνδυνος αυτή τη στιγμή δεν προέρχεται από τους γουοκάδες. Όταν με τον καιρό ξανάρθουν στα πράγματα, εδώ είμαστε πάλι. Εξαιρώ φυσικά τα γνωστά spin-offs της πολιτικής ορθότητας που κρατούν ακόμα στα χέρια τους την τύχη της Ευρώπης. Αλλά με αυτούς δεν γίνεται τίποτα. Πρόκειται για κλινικά ηλίθιους, pathetic losers, douchbags του τελευταίου χαμαιτυπείου της Φυλής. Και κρίνοντας από τις γεωπολιτικές κωλοτούμπες του Τραμπάκουλα, πολύ φοβάμαι ότι το ίδιο θα είναι και οι “πατριώτες” διάδοχοί τους. Η “λογική των πραγμάτων” είναι αμείλικτη και δεν επηρεάζεται από την ποιότητα των προσώπων. Προς το καλύτερο τουλάχιστον.
Ειδικά “εμείς” ποτέ δεν καταφέραμε να ενσωματωθούμε στην περιβόητη “Δύση”. Αν τώρα επιμένουμε να βυθιστούμε μαζί τους “για το λευκό χριστιανικό δυτικό πολιτισμό ρε γαμώτο!” με γεια μας με χαρά μας. Αν πάλι όχι, λέμβοι διαφυγής υπάρχουν ακόμα.
I mean, τα ευρωπαϊκά ζωντόβολα εντολές του Τραμπ εκτελούν αυτή τη στιγμή με τον επανεξοπλισμό της Ευρώπης, όπως πρωτύτερα εκτελούσαν εντολές του Μπάιντεν με τις κυρώσεις και τα σχετικά (ο Τραμπ 2.0 εντωμεταξύ απαιτεί πολύ μεγαλύτερες κυρώσεις και όχι μόνο προς τη Ρωσία). Όταν με το καλό θα πάρουν τη θέση τους οι πατριώτες, τι ακριβώς θα κάνουν? Θα πάνε κόντρα στον εκάστοτε Τραμπ, τον οποίο μέχρι στιγμής εκθειάζουν?
Υπάρχει όντως πρόβλημα με τον “πατριωτικό χώρο”. Και αυτό ενισχύει την άποψη ότι το δίλημμα “πατριωτισμός ή παγκοσμιοποίηση” είναι στην πραγματκότητα ένας αντιπερισπασμός. Και έχει χρέος να τα χώνει κανείς στους “πατριώτες” όπως και στα woke μαλάκια. Ως προς το από τι αποτελεί αντιπερισπασμό το δίλημμα, θυμίζω το σημείωμά μου την επαύριο του θριάμβου του Τραμπ στις τελευταίες εκλογές.
Με βασικό ζητούμενο από όλες τις πλευρές το άνοιγμα του δρόμου για την κυριαρχία της Τεχνητής Νοημοσύνης, το αποτέλεσμα των αμερικάνικων εκλογών δείχνει προς την επιλογή μιας ασφαλούς / step by step, στη θέση μιας ριζοσπαστικού τύπου / εδώ και τώρα διέλευσης. Με άλλα λόγια, μιας ρεαλιστικής βερσιόν της virtual reality, ενσωματώνουσας κάποιες παραδοσιακές αξίες (θρησκεία, πατριωτισμός, …επιχειρηματικό πνεύμα) εναντίον μιας σουρεαλιστικής …woke virtual reality, στερούμενης πολιτισμικού υποβάθρου, διακινούμενης από ανίκανους ερασιτέχνες με όρους οργουελιανού newspeak / γραψίματος απ’ την αρχή της ιστορίας.
Να συμπληρώσω ότι ακόμα και οι …νεοσυνασπιζόμενες (;;;) με Ιράν/Τουρκία, χώρες του Κόλπου για τον ψηφιακό εκσυγχρονισμό κόπτονται στο τέλος της ημέρας. Εξ ου και ελπίζω η επιρροή των ΗΠΑ και του Ισραήλ σ’ αυτές, όπως προδιαγράφεται από τις Abraham Accords να επικρατήσει σε βάρος αυτής των σχιστομάτηδων.
https://www.iefimerida.gr/kosmos/albania-rama-orise-ypoyrgo-rompot-ai
https://www.iefimerida.gr/kosmos/albania-i-ypoyrgos-rompot-ai-apanta-antidraseis
…Εντάξει, μπορούμε (;) να παρηγορηθούμε για όλα όοα συμβαίνουν εκ του ότι, αν όχι τίποτα άλλο …ζούμε ιστορικές στιγμές!
This is crazy shit! Εννοείται ότι θα επιληφθώ first thing in the afternoon!
Στην αρχή το πέρασα για πρωταπριλιάτικο. Αλλά είναι ακόμα Σεπτέμβριος🫨