Αξιοσημείωτο* το ότι η “κοινωνία” είναι έτοιμη να στηλιτεύσει το δημόσιο πρόσωπο, όχι τόσο γιατί δεν έκανε καλά τη δουλειά που είχε αναλάβει, αλλά γιατί “πιάστηκε να χρηματίζεται”…
Το φαινόμενο δεν αφορά μόνο πολιτικούς, αλλά οποιονδήποτε τραβάει τα φώτα της δημοσιότητας, έστω περιστασιακά και, μόνο για παράνομες δραστηριότητές του. Βεβαίως, το ίδιο το να “τα παίρνεις” συνιστά παράβαση καθήκοντος, αλλά τα πράγματα είναι συνήθως πιο περίπλοκα. Θα προτιμούσα, ας πούμε 100% ένα ικανό πολιτικό / δημόσιο λειτουργό, με ιδέες, αποφασιστικότητα και δύναμη να τις εφαρμόσει, …κι ας έπαιρνε που και που το κάτι τις του, από το άχρωμο, άοσμο και άμεμπτο παιδί του κομματικού σωλήνα που ρόλος του είναι να συν-διαμορφώνει τα στατιστικά μεγέθη. Ή από τον καλών προθέσεων, αιθεροβάμονα ηλίθιο, έτοιμο να διαλύσει τα πάντα προς επίρωση του ηρωϊκού του αφηγήματος [κατηγορία που στελεχώνεται, διαχρονικά, από την πλειονότητα των αριστερών πολιτικών της χώρας]

Ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, προχώρησε σε καταγγελία για ειδικά έγγραφα που έδιναν ιδιώτες γιατροί σε πρόσφυγες, τα οποία έγγραφα αποδέχονταν οι Υπηρεσίες Ασύλου της Ελληνικής Δημοκρατίας, ορίζοντας ότι όλοι οι παραπάνω ήταν ευάλωτοι, ότι είχαν δηλ. το λεγόμενο μετατραυματικό στρες. Αποτέλεσμα ήταν χιλιάδες να μεταφερθούν ανεπιστρεπτί στο εσωτερικό της χώρας.
Ο υπουργός σημειώνει: “από το 2016 μέχρι σήμερα, κατατέθηκαν 156.529 αιτήσεις ασύλου. Εξετάστηκαν και έγιναν δεκτές περίπου 40.000. Οι υπόλοιποι 115.000 …που βρίσκονται; Που είναι αυτοί οι άνθρωποι, τους οποίους το σύστημα δεν δικαίωσε, οι οποίοι δεν διαθέτουν ντοκουμέντα και νόμιμα ταξιδιωτικά έγγραφα;”

Η απορία μου είναι η εξής: υπάρχει τρόπος να εξακριβωθεί ότι όντως όλα αυτά τα άτομα έλαβαν διάγνωση μετατραυματικού στρες χωρίς να τη δικαιούνται; Και εν πάση περιπτώσει, οι γιατροί για τους οποίους μιλάει, διαθέτουν ονοματεπώνυμα; υπάρχει τρόπος να ελεγχθούν; γιατί είναι το ίδιο επιτακτικό γι΄αυτούς, όσο για κείνους που “τα έπαιρναν” από την Novartis.
Αλλά και …προφανώς, το ίδιο ανέφικτο. Πράγμα που τοποθετεί τις δηλώσεις Χρυσοχοΐδη στην κατηγορία “για το θεαθήναι”. Γιατί τα άτομα που έλαβαν “λάθος” διαγνώσεις είναι προ πολλού εξαφανισμένα, διασκορπισμένα σε ολόκληρη την επικράτεια. Και το βασικότερο: όπως με την Novartis, έτσι και εδώ, το να αποδοθεί δικαιοσύνη θα ισοδυναμούσε με “βόμβα στα θεμέλια” του υγειονομικού συστήματος…

* …αλλά και ευεξήγητο: η παραδοπιστία δεν αποτελεί αποκλειστικό προνόμιο των πλουσίων, ούτε εκείνων που “τα παίρνουν”…