Το επόμενο creature με το οποίο, θέλοντας και μη, ασχολούμεθα, ακούει στο όνομα Κάγια Κάλλας. Είναι δικηγόρος ειδικευμένη στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, πρώην πρωθυπουργός της Εσθονίας (ο νοών νοείτω), ανήκει στο σκληρό πυρήνα των “ιεράκων”, και φέρει τους τίτλους της Αντιπροέδρου και της Ύπατης Εκπροσώπου για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οργή ήταν διάχυτη χτες στους κόλπους αυτής της τελευταίας : ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Ρούμπιο αγνόησε την πρόσκληση της ΚΚ να παραστεί στο συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών.
Μυστηριώδη πράγματα…
ΥΓ. Imho, πιο απίστευτο και από αυτά που λέει, είναι το ύφος με το οποίο τα λέει…
3(Visited 88 times, 58 visits today)
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
https://www.youtube.com/watch?v=_G4SjjZse7w&t=96s
Εντάξει από την πλευρά της κάπου έχει κι αυτή τα δίκια της. Η αντίθεσή μου εξάλλου στην όλη φάση με το Ουκρανικό – from the very first monent – οφείλεται στις καταστροφικές οικονομικές επιπτώσεις που θα είχε για μας η στήριξη ενός καταδικασμένου σκοπού. Από καθαρά ηθικής πλευράς – και ασχέτως των πολλαπλών σκοπιμοτήτων που περιπλέκουν το ζήτημα – οι Ουκρανοί και οι σύμμαχοί τους έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Όπως έλεγε όμως και ο Salvor Hardin στο Foundation του Asimov, never let your sense of morals prevent you from doing what is right!
Εδώ δεν πρόκειται κατά την άποψή μου για ζήτημα ηθικής, αλλά για εκπληκτικά λάθος εκτίμηση.* Πηγή προλεύσεως της οποίας είναι μια ηλιθιότητα, που το μέγεθός της την εισάγει σε ένα πεδίο …οιονεί ηθικής, αναβαθμίζοντας την σε “εγκληματική ηλιθιότητα”.
Η λάθος εκτίμηση αφορά 1. Στο ότι η Ρωσία είχε σκοπό την επανασύσταση της ψυχροπολεμικής της “αυτοκρατορίας” (άποψη που υποστηρίζει και ο ιδιοφυής Λυγερός) και 2. Στο ότι η Ρωσία θα καθόταν με σταυρωμένα χέρια να περιμένει την ολοκλήρωση του εξοπλισμού της Ουκρανίας και την αναγόρευσή της σε χώρα του ΝΑΤΟ – μετά την επί δεκαετίες παραβίαση της συμφωνίας περί μη επεκτάσεως αυτού του τελευταίου.
Ο ίδιος ο (κουραδο-)Ζελένσκι είχε ανέβη στην εξουσία μετερχόμενος συμφιλιωτικά με τη Ρωσία συνθήματα.
* Που δεν ήταν βέβαια λάθος εκτίμηση απ’ την πλευρά των Αμερικάνων, αλλά σχέδιο για τη διάλυση της οικονομίας της Γερμανίας και μέσω αυτής όλης της Ευρώπης. Το σχέδιο αποδίδει όλο και περισσότερο.
Να πω την αμαρτία μου, ποτέ δεν πήρα τις δικαιολογίες του Πούτιν τοις μετρητοίς. Υπήρχε βέβαια και μια τέτοια διάσταση, κατά τη γνώμη μου όμως ήταν τριτεύουσας και βγάλε σημασίας. Άσε που όταν κάποιος χρησιμοποιεί πάνω από δύο διαφορετικές δικαιολογίες για το ίδιο ακριβώς πράγμα, κατά πάσα πιθανότητα ψεύδεται. Τουλάχιστον ο Τραμπ δεν καλύπτει τις αυτοκρατορικές του φιλοδοξίες με ηθικά ψιμύθια. Για μένα το πραγματικό – υποθετικό δηλαδή – ερώτημα είναι αν ο Πούτιν θα έκανε ξανά το ίδιο με δεδομένη πλέον την δυσάρεστη για όλους εξέλιξη των πραγμάτων. Αν όχι, τότε μπορεί να έχεις και δίκιο. Αν όμως ναι, τότε οι πραγματικοί λόγοι του ήταν εξαρχής πολύ διαφορετικοί.
Σε περίπτωση υπάρξεως διαφορετικών (κοσμοκρατορικών) λόγων/σχεδιασμών του ΒΠ, μπορεί κανείς να υποθέσει με σιγουριά ότι οι “αναλυτές” της άλλης πλευράς τους έχουν υπόψη τους. Πράγμα που οδηγεί σε διάφορες εκδοχές, μεταξύ των οποίων οι παρακάτω : 1. η πολιτική τους όλα τα προηγούμενα χρόνια αποσκοπούσε στο να αποτρέψει την πραγματοποίηση αυτών των σχεδίων, θεωρώντας ότι οι Ρ. θα αναδιπλωθούν αφήνοντας την επέκταση του ΝΑΤΟ ανενόχλητη. Πράγμα που εμπίπτει στην κατηγορία της “εγκληματικής ηλιθιότητας”. 2. η πολιτική τους αποσκοπούσε στην αποτροπή αυτών των σχεδίων, μέσω “σπρωξίματος” της Ρωσίας να αναλάβει δράση και συντριβής της, πράγμα που συνιστά εγκληματική πρακτική από μόνο του. Σε οποιαδήποτε περίπτωση μου είναι δύσκολο να δω ηθικό έρεισμα στη στάση της Ουκρανίας και των συμμάχων. Εκτός αν τσιμπήσουμε στο σενάριο του Ζελένσκι – σύγχρονου Λεωνίδα ας πούμε.
Το “ηθικό” ζήτημα είναι απλώς η προσάρτηση δια της βίας εδαφών που ανήκουν σε γειτονική χώρα. Το ίδιο δηλαδή που έκαναν οι Τούρκοι στην Κύπρο με πολύ καλύτερες δικαιολογίες. Το πρακτικό ζήτημα είναι πάλι τελείως διαφορετικό. Οι δικοί μας για παράδειγμα παραδόθηκαν με το καλημέρα στον Χίτλερ, όχι γιατί αυτός είχε το δίκιο με το μέρος του, αλλά γιατί σε αντίθετη περίπτωση δεν θα έμενε τίποτα όρθιο. Στους Ιταλούς αντιθέτως αντιστάθηκαν, γιατί τους έπαιρνε να το κάνουν. Άλλο το ηθικό πεδίο, άλλο το πρακτικό και άλλο το πεδίο των σκοπιμοτήτων. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και στο θέμα των αμβλώσεων. Οι περισσότεροι τα συγχέουν με καταστροφικές τελικά συνέπειες.
Δεν είναι έτσι απλά “ηθικό ζήτημα” η προσάρτηση δια της βίας εδαφών ανηκόντων σε ξένη χώρα. Τα εδάφη η χώρα δεν τα κατέχει “εκ Θεού” αλλά κάπως τα έχει αποκτήσει. Και φυσικά η ηθική αξιολόγηση δεν μπορεί να μην υπεισέρχεται σε γενικότερα ζητήματα πολιτικής και διπλωματίας.
Παρεμπιπτόντως, οι δικοί μας δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα έκαναν με τους Γερμανούς, αν ο (δυσανάλογα στιγματισμένος από την ιστορία) Τσολάκογλου δεν είχε παραδοθεί αυτοβούλως.
Εννοείται ότι στην τελική δεν βγαίνει άκρη με τέτοια ηθικά και υποθετικά ερωτήματα. Γιαυτό κι εγώ αποφεύγω να πάρω το μέρος του ενός ή του άλλου, αν δεν είμαι προσωπικά υποχρεωμένος να το κάνω, και περιορίζομαι να παρατηρώ, να προβλέπω και να διαπιστώνω στο μέτρο του δυνατού. Σε προσωπικές εναντίον μου επιθέσεις πάλι δεν χάνω το χρόνο μου με λογικά επιχειρήματα!
Καλά ως προς το τελευταίο ούτε συζήτηση. Η ίδια η προσωπική επίθεση κατ’ αρχήν συνιστά κίνηση κανιβαλική και “ποινικά κολάσιμη”. Ή αγνοείς τον άλλο ως αμελητέα ποσότητα, ή πας κατευθείαν πάνω του – όχι με επιχειρήματα.
Να υποθέσω ότι είσαι λίγο “ευάλωττος” σε φυσιογνωμίες του είδους της κυρίας; 🧐😜
Έχει και κάτι, προφίλ ιδίως, από …Βαλσάμη, που είναι η αδυναμία μου από τη “χρυσή εποχή (εμένα μου λες;) του ελληνικού κινηματογράφου”.
Καμία σχέση, άσε που κατάλαβα το ζώδιό της προτού καν παίξω το βίντεο. Ούτε η Βαλσάμη μου άρεσε, παρόλο που γενικά με ανάβει το στυλ της “καλής κοπέλας”. Αντικειμενικά είναι ωραίες γυναίκες βέβαια οι ανατολικοευρωπαίες – εξ ου και μονοπωλούν σχεδόν το χώρο της πορνογραφίας – υπάρχει όμως κάτι το ανεξήγητα βαρετό επάνω τους.
Συμφωνώ ως προς βαρετό των ανατολικοευρωπαίων γυναικών, που στο μυαλό μου μεταφράζεται σε ένα είδος “αδιεξοδικής” και “μίζερης” βερσιόν της μελαγχολίας – απωθητικής παραλλαγής δικών μας (λειτουργικών) κλισέ τύπου “sad little girl walking by the sea”.
Αλλά η εν λόγω κυριούλα ξεφεύγει απ’ αυτό imho, για να μη μιλήσω για την “καημένη” τη Βαλσάμη. Η οποία παρεμπιπτόντως, είναι και ένα πανέξυπνο πλάσμα – αυτό αντανακλάται και στο πρόσωπο. Anyway, περί ορέξεως κτλ. κτλ.
Έχεις δίκιο πάντως, τώρα που είδα και κάποιες άλλες φωτογραφίες, θυμίζει εκπληκτικά τη Βαλσάμη. Από γυναίκες πολιτικούς που μου αρέσουν εμφανισιακά (παλιότερα τουλάχιστον) η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό είναι η διαβόητη για τις άκαμπτες περί Ουκρανίας ηθικές αντιλήψεις της Ανναλένα Μπέρμποκ, η οποία εκ των υστέρων διαπίστωσα ότι έχει γεννηθεί κολλητά με.. τη μάνα μου.
Κι εμένα ενδιαφέρουσα μου φαίνεται η συγκεκριμένη, ενδιαφέρον με αποχρώσεις “διαστροφής” καθότι ταυτόχρονα είναι και εκνευριστικότατη. Κλασική Τοξότρια δηλ., που σκάει σούπερ μουράτη και αγέρωχη …μέχρι αποδείξεως του εναντίου (όχι με επιχειρήματα!)
Μικρή έκανε λέει και πρωταθλητισμό στο τραμπολίνο!
https://www.youtube.com/watch?v=haflOZOLPhY
https://www.youtube.com/watch?v=PAVQ4Of9rQg
Ειναι δύσκολο να βρεις Τοξότρια που να μην είχε στα νιάτα της αθλητικές (συνήθως αλλά όχι μόνο) επιδόσεις. Αυτές δεν προάγουν ακριβώς την ταπεινότητα, ούτε την …αρμονική συνεργασία με το άλλο φύλο. Και άμα το ον είναι και βλεπούμενο όπως συχνά συμβαίνει, την έκατσε ο τυχερός της υποθέσεως.
👍👍