Μεταφράζω και αναδημοσιεύω με επιφύλαξη από τον αμερικανικό ιστότοπο RAIR μια πληροφορία που αφορά στο γερμανικό σύστημα υγείας. Η επιφύλαξη αφορά στο ότι είναι αδιασταύρωτη. Ο λόγος που τη δημοσιεύω είναι ότι ταιριάζει ύποπτα με την [διασταυρωμένη] για τα αμερικανικά νοσοκομεία περί bonus για ασθενείς με Covid και …διασωληνωμένους. Αλλά και με το «ήξεις αφήξεις» που μέχρι πρότινος κυριαρχούσε στον καθ’ ημάς δημόσιο διάλογο για τις «ασφυκτικές πιέσεις» που δεχόταν το Σύστημα. Αυτό, με δεδομένο το ότι η σχετική συζήτηση κρατάει …δεκαετίες τώρα, άσχετα αν απ’ τον πολίτη–χρυσόψαρο–στο-έλεος–του–Ευαγγελάτου, έχει ξεχαστεί.
Μια έκθεση 42 σελίδων που η Ομοσπονδιακή Ελεγκτική Υπηρεσία συνέταξε και απέστειλε στην Επιτροπή Προϋπολογισμού του γερμανικού Κοινοβουλίου έχει τον τίτλο “Σπατάλη χρημάτων στο Ομοσπονδιακό Υπουργείο Υγείας”. Εκεί αναφέρεται ότι χρήματα των φορολογουμένων χρησιμοποιήθηκαν για την αποζημίωση …αχρείαστων κρεβατιών ΜΕΘ. Και ότι, οι κλινικές σε ολόκληρη τη χώρα διόγκωναν τα ποσοστά πληρότητας για να λάβουν κρατικά χρήματα.
Όπως προκύπτει από το έγγραφο, η κυβέρνηση γνώριζε τα τεκταινόμενα τουλάχιστον από τον Ιανουάριο του ’21. Αυτό δεν εμπόδισε την κυρία Μέρκελ να επιβάλλει τους πιο βάρβαρους και αντισυνταγματικούς περιορισμούς των ατομικών ελευθεριών στη χώρα αυτή από τον Β’ΠΠ.
Από τον Νοέμβριο του 2020, τα νοσοκομεία έπαιρναν κρατικές αποζημιώσεις μόνο όταν το ποσοστό πληρότητας ήταν πολύ υψηλό, όταν δηλ. ο αριθμός διαθέσιμων κλινών ΜΕΘ ήταν μικρότερος του 25%. Όπως αναφέρεται στην έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, αυτό αποτέλεσε …κίνητρο για την πλασματική εκ μέρους των κλινικών μείωση του αριθμού κρεβατιών.
Προκύπτει ότι και το Ινστιτούτο Robert Koch (RKI) είχε αναφέρει σε επιστολή προς τον ομοσπονδιακό υπουργό Υγείας Jens Spahn στις 11 Ιανουαρίου 2021 ότι τα νοσοκομεία ανέφεραν “μερικές φορές λιγότερες θέσεις εντατικής θεραπείας… από αυτές που ήταν πραγματικά διαθέσιμες”.
Παρά το γεγονός ότι οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες γνώριζαν ότι τα στοιχεία ήταν παραποιημένα [«οι εντατικές ξεχειλίζουν καθημερινά, άνθρωποι πεθαίνουν στους διαδρομους» κτλ. κτλ.] παρέμειναν σιωπηλές. Με τους γιατρούς να επικαλούνται τον κίνδυνο υπερφόρτωσης των ΜΕΘ απαιτώντας αυστηρότερα λουκέτα, με τον κόσμο τρομοκρατημένο από τα media, η καγκελάριος πέρασε στις 16 Απριλίου τα μέτρα έκτακτης ανάγκης. Αποτέλεσμα ήταν η οικονομική και η κοινωνική ζωή της χώρας να υποστούν, χωρίς αληθινό λόγο, τεράστιες απώλειες.
Η επικεφαλής του AfD, Alice Weidel είπε από το βήμα της Βουλής : “Καταστρέφετε τη μεσαία τάξη της χώρας και τις επιχειρήσεις της. Εξαφανίζετε λιανοπωλητές, εμπορικές επιχειρήσεις, εστίαση, τουρισμό, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να κλείσουν για μήνες, χωρίς προοπτική επανόδου. Χιλιάδες μαγαζιά δεν θα ανοίξουν ποτέ ξανά. Οικογενειακές επιχειρήσεις γενεών εξαφανίζονται για πάντα”.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν για μας εδώ : Θυμίζουν κάτι όλα αυτά; Σκοπεύει κανείς να ερευνήσει τίποτα; Μήπως, πέρα απ’ τα μέλη της επιτροπής, σύσσωμη η επιστημονική κοινότητα, το πολιτικό σύστημα και οι κεφαλές των media έχουν περιβληθεί το ακαταδίωκτο;