Στο δελτίο των οκτώ το ρεπορτάζ και η σχετική συζήτηση αφορούν στην «54χρονη» που πέθανε γιατί …αρνήθηκε να διασωληνωθεί. Το θέμα είναι τρομακτικά [στην κυριολεξία] ενδιαφέρον, αλλά και περίπλοκο ως προς τις λεπτομέρειες. Μένω προς το παρόν στη λεζάντα που διέπει τη “συζήτηση” : Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ. Και τα ξαναλέμε.
Στο “χρηματιστήριο αξιών” της εποχής, η μουσική έχει κατακτήσει ένα status όχι ακριβώς αξιοζήλευτο. Να φταίει που είναι πια ελεύθερη να κυκλοφορεί, σαν το νερό η τον ατμοσφαιρικό αέρα; Να φταίει που έχασε την πρωτοκαθεδρία της ως εργαλείου προπαγάνδας; το σίγουρο είναι ότι η τάση προς μια γενικευμένη δικτατορία των ειδικών αγγίζει κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα [την …υγεία «πάνω απ’ όλα»] εξαιρώντας τον χώρο της «Τέχνης». Τίποτα δεν εμποδίζει την κυρία Κοσιώνη να ανταλλάσσει κεραμίδες περί το καλλιτεχνικό διαμέτρημα του Θεοδωράκη με διάφορους Φούφουτους, επηρμένους όσο και η ίδια, με το όλον να παρουσιάζεται σαν ανταλλαγή απόψεων. Η αμετροέπεια της αισθηματολογίας των μιντιανθρώπων δεν είναι φαινόμενο περιορισμένο στα καλλιτεχνικά. Χυδαιότερη μορφή της είναι η τρομολαγνεία με την οποία κρατούν καθηλωμένη την χώρα «κυβέρνηση» και «επιστημονική κοινότητα». Η διαφορά έγκειται στο ότι ουδείς θα βγει και θα πει ότι …για τη μουσική δεν δικαιούνται να μιλούν οι πάντες. *
Ο Θεοδωράκης …όνειρο ήταν και πάει. Στα trends της ημέρας, το όνομά του ήταν άφαντο από χτες, τρίτη μέρα του «εθνικού πένθους».
«Νομοτελειακά», ο άνθρωπος που με τη ζωή και το έργο του έγινε σύμβολο των «κοινωνικών αγώνων» …«εγκαταλείπει το πόστο» τη στιγμή ακριβώς που κανείς δεν τον χρειάζεται : η Ελλάδα της οποίας υπήρξε σύμβολο είναι νεκρή όσο και ο ίδιος. Δεν εννοώ την υποβάθμιση του επιπέδου της αισθητικής και πολιτικής κουλτούρας, ευδιάκριτη στον «διάλογο» που αναπτύσσεται στα μέσα και στο πεζοδρόμιο. Ούτε και εξωραΐζονται οι τυχοδιωκτικές πολιτικές της αριστεράς, με τις οποίες διατήρησε συνδεδεμένο μέχρι τέλους το όνομά του ο συνθέτης.
Η ριζική διαφοροποίηση της εποχής, το γύρισμα της σελίδας, ο «θάνατος», που λέμε, έγκειται στο ότι το μείζον πρόβλημα είναι τέτοιο που η παραδοσιακή προσέγγιση μιας αριστεράς με εμβληματική φιγούρα τον ΜΘ, αδυνατεί όχι απλώς να δώσει λύση [αν υποτεθεί ότι κάποτε έδινε], αλλά να το αντιληφθεί καν, στις αληθινές του διαστάσεις. Η στάση του ΚΚΕ, ρητά εκπεφρασμένη από την πασιονάρια της Εκάλης [και εκφωνήτρια – spokeswoman της Χούντας στην κρατική τηλεόραση από το 1973] Λιάνα Κανέλλη είναι : βούρδουλας στους ανεμβολίαστους. Τα μέλη των συνδικάτων του κόμματος είναι εμβολιασμένα σε επίπεδο της 90 plus τοις εκατό, γιατί πρώτοι αυτοί σαν κομμουνιστές συναισθάνονται “Το Χρέος” απέναντι στην κοινωνία και το συνάνθρωπο.
Πιστεύω ότι ο εκλιπών, αν είχε τη διαύγεια ή, εν τέλει, τη διάθεση, να ασχοληθεί με τα κοινά, θα είχε διατυπώσει άποψη περί την “πανδημία”. Ένας Θεός ξέρει ποια θα ήταν. Ουδείς βεβαίως θα έδινε ιδιαίτερη σημασία σ’ αυτήν. Η μόνη περίπτωση που επρόκειτο να απασχολήσει ξανά ο ΜΘ το πανελλήνιο ήταν ως νεκρός : στους ραδιοφωνικούς σταθμούς είχε πέσει σύρμα εδώ και δυο βδομάδες “να ετοιμάζουν λίστες”…
Οι μεταθανάτιες κοινοτοπίες και οι …επιπλοκές με τα του τόπου ταφής, είναι η τελευταία αναλαμπή, το τελευταίο σπαρτάρισμα του ψαριού έξω απ’ το νερό. Ουδείς θα ξανασχοληθεί με τον Μίκη και τη μουσική του, όπως ουδείς ασχολείται εδώ και πολλά – πολλά χρόνια.
* Και καλά θα κάνει : θα έπρεπε να είναι αυτονόητο ότι οι πάντες δικαιούνται να μιλούν για τα πάντα, της [μουσικής αλλά και της] “Επιστήμης” συμπεριλαμβανομένης.
Discover more from OANNES
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Μόλις τώρα το διάβασα : σήμερα είναι τα γενέθλια του Freddy Mercury [βλ. τίτλο κειμένου].
Όπως έλεγε αλήστου μνήμης φίλος και συνεργάτης : “μυστηριώδης πράγματα …πολύ μυστηριώδης”.
Happy Birthday Freddy. Google translates “Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙΤΑΙ” as “SCIENCE CANNOT BE DISHED”, which I think “DISHED” should have been “CHALLENGED”. Interesting translation because why we are not supposed to “challenge” science, we are supposed to blindly accept the bullshit that is “dished” out to us daily. What a bunch of crap!
Our friend Susan came over for dinner last night. She is a retired physician, who is usually on the more liberal side of things. She said she was so sick of the flip flopping and politics of the CDC and that she doesn’t trust or believe anything they report these days. I was pleasantly surprised to hear that coming from her. I’ve been saying that from day one, and she even chastised me last year for my pessimistic views and distrust of our governess, the CDC and lord Fauci. Gave me hope.
Listening to some disagreeing “experts”, even here, gives me also a sense of hope. The problem is, no matter what they say in private, most of them cannot stand up and fight against a system based on terrorizing them as well as us “citizens”. I suppose this is what “conspiracy theorists” have said for years : a global authoritarian state in the making.
In the past I avoided words like “fascists” or “Nazis” considering them vulgar exaggerations the so-called leftists use for character assassination.
But these people here are literally Nazis, wicked as it gets. Imagine they force people here into intubation, pressing charges on their relatives if they refuse, and bullying their lawyers.
Nazis or fascists they are all of the same ilk. People say but one’s on the left and the other on the right. Directions carefully chosen to try and say two parties with the same socialist ideology are different. On the colorless face of the political wheel, one heads left, the other right and they meet a 6:00 O’clock.
Precisely.