Η, δεδομένη όπως πρέπει να θεωρείται, απόφαση της κυβέρνησης να παρακάμψει τις οιμωγές “ειδικών” τύπου Παυλάκη, Σαρηγιάννη, Καπραβέλου, Δημόπουλου * ανοίγοντας σταδιακά τις δραστηριότητες, αποδίδεται από τους συνήθεις ύποπτους σε πολιτική σκοπιμότητα : βάσει των τεκταινόμενων στα δελτία ειδήσεων, αλλά και “μυστικών γκάλοπ” τα οποία διενεργεί, η κυβέρνηση γνωρίζει ότι η ανοχή του κόσμου εξαντλείται, και ότι μοιραία αυτό θα μεταφραστεί σε διαρροή ψηφοφόρων. Η υπόθεση που οι συνήθεις ύποπτοι “αδυνατούν” να κάνουν είναι ότι : με αποκλειστικό κριτήριο το πολιτικό συμφέρον, η κυβέρνηση δεν θα έπαιρνε πρωτοβουλία χαλάρωσης αν δεν ήξερε ότι ο υγειονομικός κίνδυνος είναι μηδαμινός. Εκείνο αντιθέτως που προκύπτει, λογικά, από το τωρινό άνοιγμα -“σε πείσμα”-των-εφιαλτικών-στοιχείων, είναι ότι τα τελευταία είναι, και ήταν πάντα, μαγειρεμένα. Και ότι επιλογή της στιγμής ανάκλησής τους ήταν πάντα στη διακριτική ευχέρεια της κυβέρνησης – με βάση ευρύτερους σχεδιασμούς.

* Άνθρωποι όπως αυτοί, είναι καταγεγραμμένοι να προειδοποιούν για “φοβερό τρίτο κύμα” από τον Νοέμβριο – προ εμφανίσεως μεταλλάξεων. Όταν τελικά το κύμα “ήρθε” …αποδόθηκε σ’ αυτές.