Η δκαστική απόφαση περί ενοχής του απερίγραπτου υιού του “Αμερικανού προέδρου” (οπλοχρησία εν καιρώ εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες) εκδόθηκε τις προάλλες.
Αυτό που κρύφθηκε πίσω από την καταδίκη ήταν το σπρώξιμο κάτω απ’ το χαλί των όντως “καυτών” πτυχών της υποθέσεως : δοσοληψίες του υιού με ξένες χώρες, ιδίως Ουκρανία, συμμετοχή στις δοσοληψίες του πατέρα Biden – αντιπροέδρου τότε του Obama – με βάση αποχρώσες ενδείξεις.
Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αυτό που προκύπτει 100% αληθινό είναι η ίδια η ύπαρξη του laptop και η ταυτότητα του ιδιοκτήτη του.
Και όμως, μέχρι πρόσφατα, μόνο αυτονόητα δεν ήσαν. Η υπόθεση ήταν καταχωρημένη στην κατηγορία “θεωρείες συνωμοσίας”, με τον άνθρωπο που την πρωτόφερε στο προσκήνιο (τον τεχνικό κομπιούτερ στο μαγαζί του οποίου ο υιός είχε παρατήσει το laptop) να αντιμετωπίζει την “αβρότητα” της Δημοκρατικής κυβέρνησης και του συστήματος δικαιοσύνης που ελέγχει.

Η πλέον “τοξική” από τις πτυχές του θέματος (γίνεται τοξικότερη υπό το φως της καταδίκης Trump) αφορούσε, όπως ίσως θυμούνται οι επισκέπτες του blog, ότι αυτό είχε αποσυρθεί από την επικαιρότητα προ των εκλογών του ’20 * με χρήση λογοκρισίας (ακύρωση posts, κατέβασμα λογαριασμών και ιστοσελίδων όπως της New York Post) αλλά και ωμής παραπληροφόρησης.
Κεντρικό ρόλο σ’ αυτή την τελευταία έπαιξε ομάδα 51 “ειδικών”, βετεράνων των μυστικών υπηρεσιών, ενορχηστρωμένων από τον Anthony Blinken – σημερινό υπουργό εξωτερικών. Οι εν λόγω έβαλαν τις βαρυσήμαντες υπογραφές τους κάτω από ανακοίνωση με την οποία, τα περί Hunter Biden laptop, περιγράφονταν ως προϊόν disinformation (σκόπιμης παραπληροφόρησης) με …φανερά ρωσική προέλευση. Πρός στήριξη του αδιαμφισβήτητου αυτής της φανερότητας, οι “ειδικοί” επικαλούντο το expertise που εξασφαλίζει η δεκαετιών πείρα τους σε τέτοιες υποθέσεις. Κάπου εκεί η τεκμηρίωση …έπαιρνε τέλος.
Σήμερα ο Andy Biggs, Ρεπουμπλικανός, μέλος του αμερικανικού Κονγκρέσου ενεργοποιεί διαδικασία δίωξης των επίορκων (πρώην) αξιωματούχων.

* …μιλάμε δηλ. για αληθινή αλλοίωση, με δόλο, του εκλογικού αποτελέσματος.