Ο λόγος που παραθέτω το «ηχητικό απόσπασμα» δεν είναι ενημερωτικός. Η είδηση έχει γίνει ήδη δεκτή με αναστεναγμούς ανακούφισης – από γονείς και παιδιά που θα έπρεπε να έχουν αντισταθεί σε «μέτρα» όπως η μάσκα και το social distancing *.
Δεν είναι τόσο αυτά που λένε ο «υπουργός» Πλεύρης, ο «ειδικός» Μαγιορκίνης και η ανώνυμη εκφωνήτρια. Είναι ο τρόπος που τα λένε. Η ήττα του ανθρωπίνου είδους που αντιπροσωπεύουν οι ήχοι των φωνών τους, ιδίως του mutant που κάνει την εκφώνιση. Μπορείς να τη φανταστείς να σου απευθύνεται απ’ τα μεγάφωνα ενός νέου Auschwitz, με ήθος «θηλυκού» Adolf Eichman: «Κάνοντας τη δουλειά της».

* Για να συμβεί φυσικά αυτό πρέπει να προϋπάρχει στοιχειώδης ανθρώπινη επαφή [όχι …διαδικτυακή] και η εξ αυτής και μόνο αποκτούμενη αίσθηση κοινότητας. Σε κοινωνία «ωσεί παρόντων» κάτι τέτοιο είναι άτοπο.
«Παρεμπιπτόντως», τίποτα πιο φυσικό απ’ την κουλτούρα της μάσκας και του social distancing, για ανθρώπους ήδη «αποσυρμένους» απ’ την κυκλοφορία, απορροφημένους από μηχανήματα που έχει σχεδιαστεί για να τους «ακυρώσουν». Μεταφορικά, αλλά …οσονούπω και πραγματικά, αν δώσουμε βάση στα λεγόμενα του κυρίου Harari :