Δεν είναι μόνο ο Ευαγγελάτος που απειλεί με ποινική δίωξη όποιον αρνηθεί να κάνει το εμβόλιο. Απομονώνοντας αυτόν, είναι σαν βγάζεις λάδι ένα ολόκληρο κλάδο, χωμένο στη διαπλοκή και το ψέμα. Η ποταπότητα του ανδρός δεν διαφέρει από εκείνη των υπόλοιπων, οι οποίοι έχουν δώσει στην υπόθεση τον καλύτερο εαυτό τους, σαλαγώντας “πολίτες” στο δρόμο, πανηγυρίζοντας με τους αρμόδιους για την “απίστευη πειθαρχία του Έλληνα”, και μη ξεχνώντας στιγμή την βασική αποστολή τους: “κρατάμε τον κόσμο στα πρόθυρα νευρικής κρίσης”. Παρεμπιπτόντως, μια στοιχειώδης απορία: απ’ τη στιγμή που όλοι όσοι κάνουν το εμβόλιο θα αισθάνονται …θωρακισμένοι, τί πρόβλημα έχουν μ’ εκείνους που δεν θέλουν να το κάνουν; Τι σόι νταβατζιλίκι είναι αυτό, με το ζόρι εμβόλιο; Το “κουμάντο στο σώμα μου” είναι αποκλειστικότητα των μαινάδων που ωρύονται για τις αμβλώσεις;
“Πλάκα” έχουν επίσης διάφορα κωλοτυπάκια του διαδικτύου, που με αναρτήσεις όπως …“ο Bill Gates θέλει να φορέσει τσιπάκι στον Βελόπουλο”, επιχειρούν να μεταθέσουν τη συζήτηση περί τσιπακίων των Gates, Musk etc στη γραφική επικράτεια του “Αυτοκρατορικόν”, του “Απορροφητικόν” και των υπόλοιπων σε -ικόν με σφραγίδα Αγίου Όρους. Τα οποία, by the way, δεν έχω δοκιμάσει, και δεν δικαιούμαι να σχολιάσω κάτι πέρα απ΄τις γραφικότητες του promotion *. Αλλά ως προς τα τσιπάκια, τα κουκιά είναι μετρημένα και πατενταρισμένα: το σχέδιο περιλαμβάνει ειδικό ψηφιακό τατουάζ, στο οποίο θα καταγράφεται το ιστορικό των εμβολιασμών. Ο άνθρωπος που δεν έχει πραγματοποιήσει τους “εκ των ων ουκ άνευ” θα αποκόπτεται από βασικές δραστηριότητες, όπως η χρήση των μαζικών μεταφορικών μέσων [λεωφορεία, πλοία, τραίνα, αεροπλάνα]. Το πράγμα λειτουργεί ήδη μια χαρά στην Κίνα, πρωτοπόρο στη χρήση νέας τεχνολογίας για τον εξανδραποδισμό του “πολίτη”.

*Αλλά, και για να μηνξεχνιόμαστε, δεν θυμάμαι να έχει κατηγορήσει ποτέ κανείς πολιτικό ως υπερβολικά εστέτ ή κάτι τέτοιο. Ο ίδιος ο “Θεός” Καραμανλής, μετά την πρώτη [και τελευταία;] φορά που είχε παρακολουθήσει όπερα, είχε διατυπώσει την εύλογη απορία: “δεν μπορώ να καταλάβω πώς στέκεται αυτή η ιδέα, κάποιος να τραγουδά την ώρα που …πεθαίνει”. Ο Ανδρέας Π. που στην Αμερική “άκουγε τζαζ”, εδώ μετεξελίχθηκε σε φαν της Ρίτας.
Όσο για τον εν λόγω [Βελόπουλο], εκτός πλαισίου επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, δεν παύει να μιλάει πιο λογικά απ’ τα …παραδοσιακά κόμματα του “δημοκρατικού τόξου”.