Εισηγήσεις όπως η του κυρίου Γώγου περί απαγόρευσης εισόδου των “ανεμβολίαστων” σε σούπερ μάρκετ άνευ επιδείξεως rapid ή μοριακού test δεν θα έπρεπε να εκπλήσσουν. Η δικτατορία μιας κάστας ακατέργαστων, λούμπεν “ειδικών”, άσχετων με οτιδήποτε πέραν του αντικειμένου τους, έχει γίνει προ πολλού ορατή ως σήμα κατατεθέν της κοινωνίας της εξειδίκευσης.
Το “μη αξιολογίσιμο” της επάρκειας ως προς το υποτιθέμενο αντικείμενό τους, αποτελεί ασφαλιστική δικλείδα για μια κοινή στάση, η οποία υπαγορεύεται από συντεχνιακά συμφέροντα, εφαπτόμενα με τα οικονομικά του εργοδότη τους. Κράτους, ιδιώτη δεν έχει σημασία, τα όρια ανάμεσα στα δύο όσο ανεβαίνουμε στην κλίμακα της επιρροής γίνονται ασαφή.
Κάποιες φορές η πληροφορία είναι αμείλικτη : να υποθέσει κανείς ότι ο κύριος Γώγος δεν είναι ενήμερος για πράγματα που ξέρουμε εμείς; ότι το rapid test είναι επισφαλέστατο, ως εκ τούτου είθισται να ακολουθείται …από μοριακό ; ή ότι το ίδιο το μοριακό βρίσκεται σε διαδικασία απόσυρσης, έχοντας αξιολογηθεί από το αμερικανικό CDC ως αφερέγγυο [βλ. post CDC : ΤΟ PCR TEST ΑΠΟΣΥΡΕΤΑΙ ΩΣ ΑΦΕΡΕΓΓΥΟ] μη δυνάμενο να κάνει διάκριση ανάμεσα στον κορωνοϊό και τον ιό της γρίπης;
Αν δεν τα ξέρει είναι ανεπαρκής. Αν τα ξέρει [το πιθανότερο] είναι “κοινός απατεώνας”.
Η από καθέδρας άγνοια των “ειδικών” γύρω απ’ το πώς λειτουργούν τα πράγματα στο κόσμο, γνώρισμα που μοιράζονται με τους εκτός τόπου και χρόνου μανδαρίνους της κυβέρνησης *, συνάδει με την προθυμία και τη σκληρότητα με την οποία μοχθούν για τη μετατροπή της κοινωνίας σε κάτι που δεν μπορεί ποτέ να γίνει : μια virtual “κοινότητα” στα πρότυπα εκείνων του διαδικτύου.

* η αγορά; ποια αγορά; η επίδραση της μάσκας στην παιδική ψυχολογία; ποια παιδική ψυχολογία; ανθρώπινες σχέσεις; ποιες ανθρώπινες σχέσεις; εδώ το μόνο που μόνο μετράει είναι η εξάλειψη του “ιού” – πρώην επιπέδωση της καμπύλης…