Στη φωτό από το μενού του in.gr μπορεί κανείς να μετρήσει τέσσερεις φορές τη λέξη “σοκαριστικό”, και μια τη λέξη “συγκλονιστικό”. Η πρακτική * δεν περιορίζεται φυσικά σε περιπτώσεις όπως ένας σεισμός – σε μια μακρινή χώρα που πολλοί δεν είχαν καν ξανακούσει. Εκτείνεται σε όλο το φάσμα της ειδησεογραφίας, εσωτερικού και εξωτερικού, της πολιτικής πρωτοστατούσης.
Το πέρασμα στην καθημερινή ρουτίνα λέξεων όπως οι παραπάνω, ** προοριζόμενων για σπάνιες, ακραίες περιπτώσεις, αποτελεί γνώρισμα ενός δημοσιογράφου που “σέβεται τον εαυτό του” – φαινόμενο για το οποίο έχουμε εξαντλητικά μιλήσει. Με τη διάχυση παντού της συγκεκριμένης “επαγγελματικής νοοτροπίας” τις τελευταίες δεκαετίες, αυτό που ήταν sine qua non συνθήκη για την άσκηση του δημοσιογραφικού καθήκοντος, πλέον είναι sine qua non συνθήκη για την άσκηση των καθηκόντων του πολίτη.

* Αμετροέπεια = απουσία της αίσθησης των πραγμάτων, απότοκο (πλην άλλων) της εμμονής με το “μετρήσιμο” και την “ακρίβεια”.

** …αντίστοιχο της κανονικοποίησης της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης, συνώνυμης ουσιαστικά με τη δικτατορική εξουσία.