Κανένα πρόβημα να φιλοξενήσουμε το πρωτοσέλιδο μιας εφημερίδας όπως η ΕΦΣΥΝ, όταν ο τίτλος του είναι, κατ’ εξαίρεση, δίκαιος και ακριβής. Δίπλα σ’ αυτόν βεβαίως μπορεί κανείς να διακρίνει ελεεινότητες του τύπου “Σπάει όλα τα ρεκόρ η ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη”, αλλά…για την ΕΦΣΥΝ μιλάμε. How far can you go.
Αυτό που συντελείται σήμερα επί ευρωπαϊκού εδάφους, δεν διαφέρει από ό,τι έχουμε δει σε περιστάσεις όπως η “πανδημία” ή παλαιότερα η “9/11” : ενεργοποίηση μεγαλεπήβολων projects, εξ αφορμής επειγουσών κρίσεων, η αυθεντικότητα των οποίων …ελέγχεται.
Ως προς την παρούσα, είναι οι αποτελούμενες από gangsters ευρωπαϊκές κυβερνήσεις που, αγνοώντας την κοινή γνώμη των χωρών τους * ετοιμάζονται να τις τραβήξουν σε παιχνίδια απ’ τα οποία κανείς δεν βγαίνει κερδισμένος, πέρα απ’ το παλιό καλό στρατιωτικο-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Στο πλαίσιο, μην ξεχνάμε, μιας υπόθεσης δημιουργημένης κατ’ αρχήν (βομβαρδισμοί ρωσόφωνων Ντομπάς, εξοπλισμός Ουκρανίας κοκ.) και σπρωγμένης βήμα-βήμα στα άκρα, αποκλειστικά απ’ τους ίδιους.
Τα παραπάνω εν όψει ευρωεκλογών, ** η λαϊκή συμμετοχή στις οποίες, επί ελληνικού εδάφους, προβλέπεται να αγγίξει το …50% .
Μιλώντας περί ελληνικού εδάφους : και σε αυτή την περίπτωση, όπως και εν καιρώ πανδημίας, στην αιχμή του ευρωπαϊκού δόρατος βρίσκονται πρωτοβουλίες του Κυριάκου – “με το βλέμμα σε καριέρα στις Βρυξέλλες” – Μητσοτάκη. Εδώ, έχουμε την επιστολή με τον Πολωνό ομόλογό του, Τουσκ, στην κυρία Von Der Leyen περί …κοινής ευρωπαϊκής αντιπυραυλικής ασπίδας.
* …εκτός κι αν υπάρχουν Ευρωπαίοι πολίτες πρόθυμοι να θυσιάσουν, μετά τον τρόπο ζωής, την ίδια τη ζωή τους, για το χατίρι των Ζελένσκι, Μακρόν, Μπάιντεν.
** …αν διεξαχθούν εν τέλει, και αν μέχρι τότε ο “Ουκρανός Πρόεδρος” δεν προλάβει να στείλει κάποιο νατοϊκό πύραυλο στη Μόσχα.
Εντωμεταξύ δεν ξέρω, έστω και τώρα που είναι πλέον αργά, πόσοι στη χώρα μας έχουν καταλάβει ότι για την “ακρίβεια” δεν φταίνε οι “κερδοσκόποι” και οι “πολυεθνικές”, αλλά οι καραντίνες, το εμπάργκο στη Ρωσία και η πράσινη (κατα)στροφή. Όλα όσα κάνουν δηλαδή την κυβέρνησή μας να υπερηφανεύεται και την αντιπολίτευσή μας να το βουλώνει.
Δεν νομίζω ότι υπάρχει ελπίδα γι’ αυτό τον κόσμο. Είμαστε τόσο βαθειά χωμένοι στα σκατά που …ο σώζων εαυτόν σωθήτω – τρόπος του λέγειν και αυτό δηλαδή.
Άκουγα καμιά ώρα πριν συζήτηση “υπόπτων”, βλ. Λάμπρος Καλλαρύτης απ’ τη μία και …εξυπνότερος Έλληνας απ’ την άλλη.
https://youtu.be/VrH3TQ2gYyo?si=N083sFnrBo-1JIZy
Στα 12 λεπτά της συζήτησης, δεν γίνεται ούτε μια αναφορά στις απειλές περί πυρηνικών, στο πόσο πιθανό είναι να αποτελούν μπλόφα, στο τι σημαίνει για την Ευρώπη – και για μας – η αντίθετη περίπτωση κοκ.
Οι συζητητές εξέφραζαν ικανοποίηση για τον …“συντονισμό επιτέλους” των χωρών της EU, η οποία “ταυτίζεται ουσιαστικά πλέον με το ΝΑΤΟ”. Και ευτυχώς γιατί …έχει γίνει πλέον φανερό ότι οι Ρώσοι, “επεκτατικοί εκ φύσεως” (Λυγερός) “δεν θα σταματήσουν στην Ουκρανία, αλλά θα επεκτείνουν τη δράση τους σε όλη την Ευρώπη”.
Σε σένα φυσικά δεν χρειάζεται να θυμίσω ότι αυτό που “έχει γίνει πλέον φανερό” είναι το …εξ αρχής ΝΑΤΟϊκό αφήγημα, περί “Ρωσίας που δεν θα σταματήσει στην Ουκρανία”, επιλογή στην οποία σπρώχνουν τους Ρώσους οι ίδιοι οι εγκέφαλοι της Ατλαντικής Συμμαχίας.
Μετά από αυτή τη φάση όπου καθόμουν μόνος μου και έβριζα την τηλεόραση, πήγα στο σούπερ μάρκετ. Έκεί άκουσα κι εγώ δεν ξέρω πόσες κυράτσες να ξεφυσάνε και να βαρυγκομάνε με την “απίστευτη ζέστη” που “τέτοιο πράγμα δεν έχει ξαναγίνει” κτλ. κτλ.
Αυτό στο οποίο ποντάρουν οι “άνωθεν” είναι υποθέτω αυτό που έχουν δημιουργήσει : “πολίτης” – μαμόθρεφτο προσχολικής ηλικίας που έχει μάθει με το παραμικρό να μυξοκλαίει, παρακαλώντας τη μαμά του. Ή, αν δεν του κάνει το χατίρι, βρίζοντάς την.
Καλά “ο εξυπνότερος” θα πρέπει να είναι ο χειρότερος με διαφορά “στρατηγικός αναλυτής” από καταβολής τηλεόρασης. Μόνο κάτι ανθυπολούμπεν αυστραλοπίθηκοι του διαδικτύου τον ξεπερνάνε σε πνευματική μυωπία κι αυτοί στα σημεία. Σε περίπτωση που έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε αυτόν και τον Κασσελάκη για.. οτιδήποτε, δεν το συζητάω, αβλεπί τον δεύτερο anytime. Μην αναφέρω τώρα και την ποίηση του Δεγαμινιώτη, που μπροστά στη δικιά του είναι για νόμπελ (το απορρυπαντικό). Είναι απίστευτο πάντως πώς μερικοί άνθρωποι μπορούν και πλασάρουν τον εαυτό τους. I mean really.