Με την επιλογή της κυρίας Προέδρου, τα δημοσιογραφικά επιτελεία της χώρας, στελεχωμένα αυστηρά από γελοίες προσωπικότητες, έχουν αποδυθεί σε κυνήγι συμβολισμών: το νέο πρόσωπο, η νέα δεκαετία, η νέα εποχή στην οποία “περνάμε αφήνοντας πίσω την κρίση”, η ανδροκρατούμενη Ελλάδα που δείχνει ότι παρακολουθεί τις νέες τάσεις, που θέλουν περισσότερη συμμετοχή γυναικών στα δημόσια αξιώματα, κτλ. κτλ…
Ως προς αυτό το τελευταίο, μια απορία: η μομφή για την “μικρότερη” συμμετοχή των γυναικών, που απευθύνεται; τους απαγόρευε κανείς τόσο καιρό να συμμετάσχουν σε οτιδήποτε; απ’ όσο ξέρω όχι. Μήπως και στρέφεται στις ίδιες τις γυναίκες γιατί δεν το έκαναν; μπα, αποκλείεται, ουδείς τολμά να πει το παραμικρό εναντίον τους, ούτε για αστείο. Εδώ οι άλλοι έβγαλαν μια αφίσα που προσέγγιζε το θέμα “άμβλωση” με τον χριστιανικό τρόπο, και κόντεψε να γίνει επανάσταση.
Ο λόγος που δεν έχει υπάρξει γυναίκα Πρωθυπουργός / Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο λόγος που ο αριθμός των γυναικών βουλευτών είναι πολύ μικρότερος από εκείνον των ανδρών, είναι η νοοτροπία μιας εποχής, στο πλαίσιο της οποίας οι γυναίκες ενδιαφέρονται [-αν;] λιγότερο για την ανάληψη δημόσιων αξιωμάτων. Είναι βέβαιο ότι αυτό είναι λάθος προς διόρθωση; και με πόση ασφάλεια, ξεκινώντας από αυτό, φτάνουμε στο δόγμα του κυρίου Ομπάμα: “Αν οι γυναίκες κυβερνούσαν όλες τις χώρες του κόσμου, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος”;
Σύμφωνα με τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ, “τα περισσότερα προβλήματα στον κόσμο προέρχονται από μεγάλους στην ηλικία πολιτικούς, κυρίως άνδρες, που κατέχουν θέσεις εξουσίας”.
Η λογική ανάλυση αποκαλύπει μια ασυγχώρητη “για πρόεδρο των ΗΠΑ” προχειρότητα: ο πολιτικός δεν είναι κάποιος που καλείται να διαχειριστεί μια χώρα “μαγική”, απαλλαγμένη από προβλήματα, οπότε θα ίσχυε ότι τα προβλήματα …προέρχονται από αυτόν, όπως μας λέει. Ο πολιτικός έρχεται στην εξουσία για να λύσει προβλήματα προϋπάρχοντα, με αιτίες που χάνονται σε βάθος χρόνου. Αυτό που του καταλογίζεται δεν είναι ότι δημιουργεί προβλήματα, αλλά ότι αδυνατεί να τα λύσει.
Τώρα, το ότι εκεί που αιώνες αποτύγχαναν [;] οι άνδρες, θα επιτύχουν αίφνης οι γυναίκες, δεν προκύπτει από πουθενά, παρά μόνο ως ευχολόγιο… Αν πάρεις δε τοις μετρητοίς την φράση του προέδρου, το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι …όλοι οι άνδρες πολιτικοί είναι ακατάλληλοι για την εξουσία, ενώ όλες οι γυναίκες κατάλληλες.
Βρίσκεσαι δηλαδή μπροστά σε μια τακτική που έχουμε δει ξανά και ξανά: επικαλούμενος κάποιος το φάντασμα μιας προκατάληψης, δημιουργεί μια αληθινή. Μιλώντας για δήθεν ρατσισμό προς τη γυναίκα – πολιτικό, κάνει ωμή ρατσιστική επίθεση στον πολιτικό άνδρα.